rüyənsafvəşirin arzularınsehrindən qurtulabilməmişdi. HələEjenParisRubikonunu*keçməyəcəsarətetmirdi. O, yeni hisslərhəsrəti iləçırpınmasınabaxmayaraq,əsl zadəganınözmalikanəsindəsürdüyüxoşbəxthəyat haqqınakı gizli xülyadanayrılmamışdı. Lakinözxüsusi mənzilində olduğugününərəfəsində onunson şübhələri çəkilib getdi. O,çoxdanbəri öz ictimai mənşəyininimtiyazlarındanistifadəetdiyi kimi,bugün dəsərvətinmaddi imtiyazlarındanistifadəedərəkəyalətcildini atıb,rahatcayeni vəziyyət oldu. Artıqburadanonunqarşısındaparlaqgələcəyə doğruyol açılırdı. Onagörə də busaatazqalaöz ixtiyarınakeçirmişolduğubuqəşəng buduardakreslodaəyləşibDelfinanı gözlədiyi zamanEjenbiril bundanqabaqParisəyenicəgəlmişRastinyakdannəqədəruzaqolduğunugördü,buyeni Rastinyaka daxili mənəvi birnəzərlətamaşaedərək,özündənsoruşdu:“Görəsən,mənbusaatheçözümə oxşayırammı?” Buduaradaxil olanTereza: –Baronessa özotağındadır,– dedi. Onunqəfil səsindənEjendiksindi. Delfinagümrahvətəravətli haldabuxarınınyanındakı kiçik divandauzanmışdı. Kisyi qırçınlariçində bu