[]

elfina çarpayının üstə bihuş düşmüş qocanı göstərərək, məzəmmətlə bacısına:
– Nazi, – dedi, – sən atamızı öldürdün.
Ancaq qrafinya buna əhəmiyyət vermədi, cəld otaqdan çıxdı.
Qoca, gözlərini açaraq:
– Mən onu əfv edirəm, – dedi. – vəziyyəti çox ağırdır, hər kəs başını itirə bilər. Naziyə təsəlli ver, onunla mehriban ol, bunu can verən atana vəd et.
Qoca Delfinanın əlini sıxaraq yalvarırdı. Delfina qorxmuş halda:

– Ata, sizə nə olmuşdur?
– Heç bir şey, qızım, keçər. Başımı nə isə sıxır, baş ağrısıdır. Görəsən, zavallı Nazinin gələcəyi necə

olacaq?
Bu qrafinya geri qayıtdı və atasının ayaqları altına düşdü.
– Məni bağışla, ata, – dedi.
Atası:
– Sən bu sözlərlə ürəyimi daha da parçalayırsan, – deyə bildi.
Qrafinyanın gözləri yaşarmışdı. Üzünü Rastinyaka tutub:
– Cənab Rastinyak, – dedi, – dərdimin şiddətindən mən sizə qarşı haqsızlıq etdim. – Əlini Ejenə doğru uzatdı. – Mənim qardaşım olarsınızmı?
Delfina da bacısını qucaqlayaraq:
– Nazi, mənim mehriban bacım, hər şeyi yaddan çıxaraq, – dedi.

– Yox, mən heç nəyi yaddan çıxarmayacağam.
Qorio ata:
– Mənim mələk qızlarım, – dedi, – gözlərimə pərdə çökmüşdü, indi yenə gözlərim açıldı, səsiniz məni yenidən dünyaya gətirdi. Bir də öpüşün, qızlarım. Nazi, əziz balam, bu veksel səni xilas edə bilərmi?
– Ümidvaram. Ata, bəlkə, siz də buna imza atasınız?
– Mənim axmaqlığımı görürsünüzmü? Mən bunu necə unutdum? Nazi, hirslənmə, mənim halım yaxşı deyildi. Əziyyətdən yaxanı qurtarandan sonra adam göndərib mənə xəbər verərsən. Yox, mən özüm gələrəm. Yox, mən gələ bilməyəcəyəm, mən sənin ərini görə bilmərəm. Əlimdən xata çıxar, onu öldürərəm. Sənin mülkünün satış məsələsinə gəlincə, bu işlə özüm məşğul olaram. Get, bala, tez get, Maksimə ağıl ver.
Ejen heyrət içində idi. Madam de Nusingen dedi:
– Biçarə Anastazi həmişə əsəbi olmuşdur, ancaq ürəyi çox yumşaqdır. Ejen Delfinanın qulağına pıçıldadı:

– O, etimad imzasını almaq üçün geri qayıtmışdı.
– Siz eləmi güman edirsiniz? Ejen:

– Belə güman etmək istəməzdim, ancaq belədir. Hər halda, onunla ehtiyatlı olmaq gərək, – deyə cavab verdi və gözlərini göylərə doğru qaldırıb, ucadan deməyə cəsarət edə bilmədiyi fikirləri Allaha tapşırdı.
– Doğrudur, onda həmişə bir az aktyorluq hiss