[]

ə iki şəxslə görüşdü,

ancaq sahibə soruşsa, ona heç nə demək lazım deyil.
– Bəs o, sənə bir şey verdimi?

– Bir ay ərzində yüz su vermişdir, bunun da mənası “ağzını yum” kimi bir şeydir.
Silviya dedi:
– Elə özünü çəkməyən bir odur, bir də madam Kutür. Yerdə qalanlar il münasibətilə sağ əlləri ilə

verdiklərini sol əlləri ilə geri almaq üçün can atırlar.
Kristof:
– Verdikləri də nədir? – dedi. – Vur-tut yüz su. Düz iki il tamam olur ki, Qorio ata çəkmələrini özü təmizləyir. Hələ bu simic Puare çəkmə yağı belə işlətmir. O, öz sürütmələrini dili ilə yalayar, ancaq təmizləməyə verməz. Bu ölüvay tələbəyə gəlincə, o, mənə qırx su verir. Halbuki elə tək fırçalar mənə bundan baha qiymətə başa gəlir. Hələ bir tərəfdən də köhnə paltar alıb-satır. Qəribə alverdir!
Silviya balaca qurtumlarla qəhvəni içərək, etiraz etdi:
– Hələ bu harasıdır! Hər halda, bizim yer məhəllədə ən yaxşı yer sayılır. Dolanmaq olar. Amma Kristof,

mən yenə hörmətli Votren dayıdan danışmaq istəyirəm. Onun barəsində sizinlə danışmayıblar ki?
– Belə bir iş olmuşdur. Bir neçə gün bundan qabaq küçədə bir kişiyə rast gəldim. O, məndən soruşdu ki, saqqalına rəng vuran yoğun bir cənab sizdəmi yaşayır? Mən ona cavab verdim ki, xeyr, ağa, o, saqqalına rəng vurmaz. Onun kimi kefi duru adamın belə şeylərlə işi yoxdur. Mən bu əhvalatı cənab Votrenə xəbər verdim. O dedi:
– Oğlan, çox yaxşı cavab vermisən! Sən elə həmişə belə cavab ver. Başqaları sənin zəif cəhətinə bələd olanda, heç ləzzət vermir. Belə işlərin nəticəsində ərlə arvadın boşandığını görmüşəm.
– Elə mənə də bazarda yanaşan olub. Soruşurlar ki, mən onu köynək geyinəndə görmüşəm, ya yox. Lap adamın gülməyi gəlir! – Sonra öz sözünü kəsərək: – Mənə bax, – dedi, – Val-de-Qras saatlarının səsini eşidirsənmi? Saat ona beş dəqiqə qalmışdır, amma heç kəs yerindən tərpənmir.
– Nə cəld olubsan! Evdə heç kəs yoxdur. Madam Kutür öz qızı ilə səhər saat səkkizdə müqəddəs Etyen kilsəsinə ibadətə getmişdir. Qorio ata əlində bir bağlama ilə küçəyə çıxdı. Tələbə saat onda, mühazirədən sonra qayıdacaq. Onlar gedəndə mən aşağıda pilləkən təmizləyirdim. Hələ Qorio ata bağlaması ilə mənə toxundu, dəmir kimi bərk şey idi. Görəsən, bu qoca kaftar nə ilə məşğul olur? Hamı onu fırfıra kimi hərlədir, amma o, yenə də yaxşı adamdır,