[]

ın sirrini açmaq və bu surətlə təpədən dırnağa qədər parisli olduğu görünən bu qadının üzərində tam hökmranlıq qazanmaq ümidində idi.
Qraf yenə arvadını çağırdı:
– Anastazi!
Qrafinya gənc qrafa xitabla:
– Ah, mənim yazıq Maksimim, – dedi. – İtaət etməkdən başqa çarə görmürəm. Axşama qədər.
Maksim onun qulağına pıçıldadı:
– Nazi, penüarınız açıldığı zaman bu sarsağın gözləri köz kimi alışıb-yanırdı, mən onu bir daha evinizə buraxmayacağınıza ümidvaram. O, sizə eşq elan edəcək, sizi biabır edəcək və sizin xatirinizə mən onu öldürməyə məcbur olacağam.
Qrafinya:
– Siz dəlimi olmusunuz, Maksim! Əksinə, bu cür tələbələr çox gözəl ildırım sipəri ola bilərlər. Mən,

əlbəttə, çalışaram ki, o, qraf de Restonun xoşuna gəlməsin.
Maksim qəhqəhə çəkdi və qrafinyanın müşayiəti ilə otaqdan çıxdı. Qrafinya pəncərənin yanında dayanıb onun ekipaja əyləşməyinə, atı həvəsləndirməyinə və qamçını yelləməyinə tamaşa edirdi. Qrafinya de Resto ancaq darvaza qapıları bağlandıqdan sonra geri qayıtmışdı.
O, içəri girər-girməz, qraf ona xitabla:
– Bilirsinizmi, əzizim, – dedi, – cənab de Rastinyakın ailəsinin yaşadığı mülk Şarantedə Verteyyanın yaxınlığında imiş. Qraf de Rastinyakın babası ilə mənim doğma babam tanış imişlər.
Qrafinya pərişan halda:
– Mən ümumi tanışlarımız olduğuna şadam, – dedi. Tələbə yavaşca:

– Sizin zənn etdiyinizdən də daha çox ümumi tanışlığımız var, – dedi. Qrafinya maraqlanaraq:

^{– Necə yəni? – deyə soruşdu.}
Tələbə sözünə davam edərək:
– Mən bir az bundan əvvəl, – dedi, – sizin yanınızdan bir cənabın çıxdığını gördüm. Mən o cənabla bir

pansionda, qapı-qapıya yaşayıram. Mənim dediyim şəxs Qorio atadır.

“Ata” təbiri ilə bəzənmiş bu adı eşidər-eşitməz, buxarıda odu qarışdıran qraf, əllərini odda yandırmış

kimi, dərhal maşanı daşın üstünə fırlatdı:
– Hörmətli cənab, – dedi, – siz, heç olmasa, “ üsyö Qorio” deyə bilərdiniz.
Qrafinya ərinin əsəbiləşdiyini görüb, əvvəlcə saraldı və özünü itirmiş kimi göründü. Sözlərinə təbii ahəng verməyə səy edərək, qondarma bir saymazlıqla:
– Onu sevdiyimiz qədər heç bir kəsi sevmək mümkün deyildir, – deyə cavab verdi.
O, sözünü qurtarmadı, dayanıb biixtiyar fortepianoya baxdı və Rastinyakdan soruşdu:
– Siz musiqini sev