ifadəsi vardı. Lakinbuifadə qəzavü-qədərlə bağlıdır:o,çox zaman insanı qurtuluşadeyil,fəlakətəsürükləyir. Birneçəgündənsonra EjenqrafinyadeRestonunyanınagetdisə də,onuqəbul etmədilər. O,üçdəfə orayagetdi,lakinhərdəfə,Maksim deTrayınoradaolmadığı saatlardagetsə belə,qapını onunüçün açmadılar. Vikontessa haqlı idi. Tələbə oxumağı atdı. O,mühazirələrəancaqadını siyahıdaqeydetdirmək üçüngəlir,sonraisəçıxıbgedirdi. Başqatələbələrkimiodaözünəyalnızbirşeylətəsəlli verirdi. Odaöz məşğələlərini başqatələbələrkimiimtahanverəcəyi vaxtaqədər təxirəsaldı. Ejenikinci və üçüncü
kursunmühazirələrinə qeydolunaraq,axırdadərsləciddi məşğul olmağa və hüquqfakültəsininbütün
belə demişdiki:“O,şərəflə pəncərədənözünüatmaqəvəzinə,sadəcə,pilləkəndənyuvarlanmışdır”. Hər necə olur-olsun,günəşinsonşüaları hələsönməmişdi,vikontessahələParisdəyaşayırdı,kuzeninə mövhum birməhəbbətbəsləyərək,onavacibxidmətlərgöstərə bilmişdi. Ejenisə qadınınheçkəsin gözlərində nəmərhəmət,nə də həqiqi təsə