qdaarvadlardanbaşqakimsə olmadığını zənnedərək,madmazelTayferəmehribannəzərlə baxdı. Qız başını aşağı saldı. Viktorinaazsükutdansonrasoruşdu: –Nədənsə,qəmgingörünürsünüz,cənabEjen? Rastinyakcavabverdi:
gəlməzmi?– dedi. MadamKutürləmadamVoke birsəsləçığırdılar: –Ah,sizməni lapqorxutdunuz! Votreninsəsi heçzamanduymadığı dəhşətli birhəyəcanasəbəbolsada,Rastinyakgülə-güləcavabverdi: –Zənnimcə,mənondanyaxşısını tapa bilməyəcəyəm. MadamKutüronlaraxitabən:
–Münasibətsizzarafatlarınyeri deyil!– dedi.–Viktorina,gedək otağımıza. Voke özotağındaşamvə odunyandırmamaqüçünaxşamını keçirməkməqsədi ilə qadınlarlabərabər
yuxarı qalxdı. EjenVotrenlətək qaldı. Votrensarsılmazsoyuqqanlılıqla:
–Sizinbunəticəyəgələcəyinizi bilirdim,– dedi.–Lakinsözümə qulaqasın. Mənimdə başqaları kimi qanacağımvar. Sizbusaatheçbirqəraragəlməməlisiniz,sizpərişangörünürsünüz. Sizinborca düşdüyünüzübilirəm. Mənarzuedərdimki,sizi mənimdərgahımagətirənnəehtiras,nə də ümidsizlik deyil,ağıl olsun. Bəlkə,sizinbirneçəminə