sirrdəfnedilmişolduğunugöstərirdi. Madmazel Tayferoğrunbaxışlarını vəgizli həsrətlərinibuqırxyaşlı kişi iləgənctələbəarasındabölürdü. Bəlkə də,heçdüşünmədənonucəzbedənbirininqüvvəti,digərininisəgözəlliyi idi. Bununlabelə,heç birininqızlamaraqlanmadığı görünürdü. Lakinsadəcə birtəsadüfbugünolmasada,sabahViktorinanın vəziyyətini tamamilə dəyişə bilər,bugünyoxsul olanbirqızsabahvarlı gəlinolabilərdi. Lakinbütünbu şəxsiyyətlərinarasındabirnəfərbelə zəhmətçəkibhərbirininmüsibətində nə qədərhəqiqətvənə qədəruydurmaolduğunuyoxlamaqistəmirdi. Hamı bir-birinə qarşı özşəxsi vəziyyətindəndoğan
qarşılıqlı birqeydsizlikvəşübhəiləyanaşırdı. Hərkəsçəkdiyi iztirabları yüngülləşdirməkdəacizolduğunu
düşünürvə buiztirablarını bir-birinəsöylədikdənsonraartıqmərhəmətbadəsini sondamlasınaqədər boşaltmışolurdu. Qocalmış ər-arvadkimi onlarınbir-birinəsöyləyəcəksözləri qalmamışdı. Busurətlə onlarınmünasibətləri yalnızxariciəlaqədən,heçbirşeyləyağlanmamış çarxlarınhərəkətindənibarətidi. Hərbiri küçədəsədəqəistəyənkordilənçininyanındanbaşını beləçevirmədənkeçər,həyəcan keçirmədənbaşqasınınbaşınagələnmüsibətlərə qulaqasar,səfalətməsələsininhəlliniancaqölümdə görərdi.Əndəhşətli cançəkişməsinə bəslədikləri buqeydsizliyəsəbəbdə həminsəfalətidi. Ürəkləri xarabazaradönmüşbuinsanlarınarasında ənxoşbəxtbirinsanvardısa,odaancaqbuxüsusi səfalət evində hökm sürənmadamVokeidi. Şaxtadada,quraqlıqdada,yağışyağandada,hərzamandilsizvəlal olan,səhrakimi bomboşbir çöləçevrilənbubalacabağçaancaqmadamVokeninnəzərindəgözəl çəmənzarabənzəyirdi. Dükan taxtapuşukimi ucuzrəng iyi verənbusarı vəkədərli ev ancaqonun nəzərindəgözəl vəcazibədargörünürdü. O,buzindanbucaqlarınınsahibiidi. O, əbədi katorqaya məhkumedilmişbuməhbuslarayeməkverir,onları ehtiramlı biritaətaltındaidarəedirdi. Buzavallılar Parisinhansı birbucağındabuqiymətətəzəcə,qarındoyuzduracaqyemək,yaxudsığınacaqtapa bilərdilər?Buyeri zərif,yaxudrahatşəkləsalmaqmümkünolmasada,hərhalda