[]

– Demək, siz öz varislərinizi çox sevirsiniz. Madam Voke:

^{– Yaxşı, Silviya, bəsdir danışdın, – dedi və öz otağına keçdi.}
Silviya Viktorinaya öz xanımını göstərərək:
– Heç bu yaşda da belə şey edərlər?! – dedi.

Yemək otağında madam Kutürlə Viktorina, bir də qızın çiyninə söykənib yatan Ejen qalmışdı. Kristofun xorultusu sükuta dalan evin hər tərəfinə yayılır, Ejenin uşaq kimi məsum, füsunkar yuxusuna başqa bir lətafət verirdi. Viktorina xoşbəxt idi: o, ən gözəl qadın hisslərinin canlı ifadəsi olan şəfqət hissinə qapıla bilər, ağır bir günah işlətmədən, sevdiyi gəncin ürək döyüntüsünü öz ürəyinin yanında duya bilərdi. Qızın üzündə ana məhəbbəti və bu hissə görə bir vüqar duyulurdu. Onun qəlbində qaynaşan fikirlərin yığını arasından, saf, gənclik hisslərinin hərarəti ilə oyanmış çoşqun ehtiras həyəcanları görünürdü.
Madam Kutür qızın əlini sıxaraq:
– Mənim biçarə qızım!.. – dedi.
Qoca arvad qızın bu dəqiqə xoşbəxtlikdən nurlanmış iztirablı, qüsursuz üzünə məftun nəzərlərlə baxırdı. Viktorina qədim ikonaya bənzəyirdi; sanki, rəssam, təfərrüatına əhəmiyyət vermədən, sakit və vüqarlı fırçasının bütün sehrkarlığını sarımtıl tonla ifadə etmiş, lakin bu sarılıqda göylərin qızılı şəfəqini əks edən qız surətinə vermişdi.
Viktorina Ejenin saçlarını oxşayaraq:
– Anacan, – dedi, – o, axı iki stəkandan artıq içmədi. Madam Kutür cavab verdi:

– Qızım, o, əyyaş olsaydı, şərabı başqaları kimi asan içərdi. Onun sərxoş olması onun saflığına dəlalət edir.
Küçədən ekipaj təkərlərinin səsi gəldi.
– Anacan, bu, cənab Votrendir. Cənab Ejenə kömək edin. O şəxsin məni bu vəziyyətdə görməsini istəmirəm: o, insan qəlbini çirkaba bulaşdıran ifadələr işlədir, bir də, onun baxışları qadın hisslərini təhqir edir: o, qadını sanki gözləri ilə soyundurur.
Madam Kutür:
– Yox, yox, qızım, – dedi. – Səhv edirsən. Cənab Votren yaxşı adamdır, qismən mənim mərhum ərimi xatırladır: o da bunun kimi kobud, lakin mərhəmətli, xeyirxah bir ayı idi.
Bu anda Votren yavaş addımlarla içəri daxil oldu. O, iki cavanın bu halda görünüşünə bir nəzər saldı:

çırağın işığı onların üzünü, elə bil, nəvazişlə oxşayırdı. Votren qollarını sinəsində çarpazlayaraq:

^{– Belə səhnələr, – dedi, – “Pavel və Virgin}