1- İsar (Fedakarlık)

3723. Bölüm

Müminin Ölümü

Kur’an:

“Melekler onların canını temizlenmiş olarak alırken: “Selam size; yaptıklarınıza karşılık haydi cennete girin” derler.” ²

“Ey huzur içinde olan can! O senden, sen de O’ndan hoşnut olarak Rabbine dön! Ey can! İyi kullarımın arasına gir. Cennetime gir.” ³

“İyi bilin ki, Allah’ın dostlarına korku yoktur, onlar üzülmeyeceklerdir. Onlar Allah’a iman etmiş ve O’na karşı gelmekten sakınmışlardır. Dünya hayatında da, ahirette de müjde onlaradır. Allah’ın sözlerinde hiçbir değişme yoktur. İşte bu büyük kurtuluştur.” ⁴

18955. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Müminin dünyadan çıkışını sadece çocuğun annesinin karnındaki karanlık ve sıkıntılardan dünyanın hoşluğuna çıkışına benzetebilirim.”⁵
       
18956. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Mümin can verirken ölüm meleği onun karşısında tıpkı zelil olan kölenin efendisi karşısında durduğu gibi durur, o ve yardımcıları durur, ona yakınlaşmazlar, böylece ona selam verir ve onu cennetle müjdeler.”⁶
       
18957. 
       İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Mümin dünyadan ayrıldığını, dışarı çıktığını hissetmez. Allah-u Teala’nın şu sözü de buna işaret etmektedir: “Ey nefis…”
       

Bu halet dünyada takva sahibi olan ve kardeşlerine yardımcı olan ve onlarla sürekli ilişki içinde olan kimse içindir.”⁷

18955. 
       İmam Sadık (a.s), Allah-u Teala’nın, “Onlar için dünya hayatında müjde vardır” ayeti hakkında şöyle buyurmuştur: “Ölüm anında Muhammed (s.a.a) ve Ali (a.s) onu cennetle müjdelerler.”⁸
       
18956. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Bizi en çok seven taraftarlarımızın can vermesi tıpkı sizden birinin bir yaz günü içtiği soğuk su gibidir. Onların geriye kalanları ise kendi yataklarında en güzel hal üzere ölür. Bu hal sizden her birinin o şekilde ölmeyi arzuladığı bir halettir.”¹
       
18957. 
       Mirac hadisinde şöyle yer almıştır: “Kul ölüm haletine büründüğü zaman başının üzerinde melekler durur, her meleğin elinde Kevser suyundan dolmuş bir bardak bulunur, bir de cennet şarabından bir bardak bulunur. Ondan ölümün acılığı ve gevşekliği gitsin diye onun ruhuna içirirler ve ona büyük müjde vererek şöyle derler: “Ne güzel sana! Yerin kutlu olsun. Sen, yakın, seni seven, hikmet ve izzet sahibi rabbinin yanına gidiyorsun.”²
       
18958. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Müminin müjdelendiği ilk şey, rahatlık, güzel rızık ve Naim cennetidir. Mümine verilen ilk müjde ise, ona şöyle denmesidir: “Ey Allah’ın dostu! Seni Allah’ın hoşnutluğu ve cennetle müjdeliyorum. Çok hoş geldin! Allah seni teşyi edenleri bağışladı. Senin için bağışlanma dileyenlerin duasını kabul etti. Senin iyi olduğuna dair tanıklık eden kimsenin tanıklığını kabul etti.”³
       

Bak. 3726. bölüm, 19136. hadis

3724. Bölüm

Mümin İçin Ölüm Güzel Kokan Bir Deste Gül Gibidir

18955. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Mümin için ölüm güzel kokan bir deste gül gibidir.”⁴
       
18956. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Müminin armağanı ölümdür.”⁵
       
18957. 
       İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Mümin için en iyi armağan ölümdür.”⁶
       
18958. 
       İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İman ve takvayı kalbiyle bürünen kimseye, ölüm ne de faydalıdır.”⁷
       
18959. 
       İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ölüm gibi huzur veren şey yoktur.”⁸
       
18960. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ölüm bir ganimettir.”¹
       
18961. 
       İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ölüm iyi kimselerin rahatlık sebebidir.”²
       
18962. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ölüm her Müslüman için bir kefarettir.”³
       

3725. Bölüm

Kafirin Ölümü

Kur’an:

“Melekler kendilerine yazık etmiş kimselerin canlarını alırken: “Biz hiçbir kötülük yapmıyorduk” diyerek teslim olurlar. Hayır; öyle değil; doğrusu Allah onların yaptıklarını bilmektedir.” ⁴

“Melekler, onların yüzlerine ve sırtlarına vurarak canlarını alırken durumları nice olur?” ⁵

Bak. Nisa, 97, Enfal, 7, Kaf, 29

18955. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Eğer dostlarımıza düşman olur, düşmanlarımıza dost kesilir, muhaliflerimizin lakaplarını kullanırsa, ölüm meleği canını almak için geldiği zaman aziz ve celil olan Allah yerine onları ilah edinen o kötü kimsenin ilahını çeşitli azaplara mübtela olduğu bir halde, onun karşısında mücessem kılar. Öyle ki onu görür görmez helak olur. Ona sürekli olarak tahammül etme güçlerinin olmadığı azabın sıcaklığı bulaşır. Böylece ölüm meleği ona şöyle der: “Ey kötü kafir! Sen Allah’ın dostlarını, Allah’ın düşmanlarına bıraktın. Bu gün onlar senin için en küçük şey dahi yapamazlar ve hiçbir kaçacak yer yoktur.” O halde böylece, ona öyle büyük bir azap gelip çatar ki, onun çok az bir bölümünü dahi, dünya ehli arasında bölüştürülecek olursa onların hepsi helak olur.”⁶
       
18956. 
       İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ölüm, şehvetine köle ve heva ve heveslerine esir olan kimse için rahatlık sebebidir. Zira hayatı devam ettikçe günahları da artar ve kendi hakkındaki cinayetleri de büyür.”⁷
       

Bak. 3722 ve 3785. bölümler

3726. Bölüm

Ölüm Meleği

Kur’an:

“O, kulların üstünde yegane kahirdir, size koruyucular gönderir. Artık birinize ölüm gelince elçilerimiz, bir eksiklik yapmaksızın onun canını alırlar.”¹

“Allah, öleceklerin ölümleri anında, ölmeyeceklerin de uykuları esnasında ruhlarını alır. Ölmelerine hükmettiği kimselerinkini tutar, diğerlerini bir süreye kadar salıverir. Doğrusu bunda düşünen kimseler için dersler vardır.” ²

“De ki: “Size vekil kılınan ölüm meleği canınızı alacak, sonra Rabbinize döndürüleceksiniz.” ³

Bak. A’raf suresi, 37. Ayet; Yunus suresi, 104. Ayet; Nahl suresi, 28,32. Ayetler

18955. 
       İmam Ali (a.s), Kur’an’da çelişki olduğunu iddia eden bir Zındık’a cevap olarak şöyle buyurmuştur: “Allah, öleceklerin ölümleri anında, ölmeyeceklerin de uykuları esnasında ruhlarını alır.” Ölüm meleği canınızı alacak.” “Melekler onların canını temizlenmiş olarak alırken: “Melekler kendilerine yazık etmiş kimselerin canlarını alırken” ayetlerine gelince, Allah Tebarek ve Teala bu işi (canları almayı) bizzat üstlenmekten çok daha yücedir. Elçilerinin ve meleklerinin işi onun işi sayılmaktadır. Zira onlar Allah’ın emriyle çalışmaktadır… O halde herkim itaat ve teslimiyet ehli olursa, rahmet melekleri canını almayı üstlenir. Herkim de günah ve isyan ehli olursa, ruhunu almayı azap melekleri üstlenir. Ölüm meleğinin rahmet melekleri ve azap melekleri diye yardımcıları vardır ve sadece onun emrini yerine getirirler. Dolayısıyla onların işi de gerçekte onun işi sayılmaktadır. Onlar her ne yaparlarsa, ölüm meleğine isnat edilir. O halde onların ameli de ölüm meleğinin amelidir. Ölüm meleğinin ameli de Allah’ın amelidir. Zira Allah canları istediği kimsenin eliyle alır.”¹
       
18956. 
       İmam Ali (a.s), hakeza Zındık birine cevap olarak şöyle buyurmuştur: “Allah Tebareke ve Teala işleri, istediği şekilde idare eder. Yaratıklarından istediği kimseyi istediği işe tayin eder. Ölüm meleğini kullarından istediği hususunda tayin eder. Meleklerinden elçilerini, yaratıklarından istediklerine has kılar. Aziz ve celil olan Allah’ın adlarını anan melekleri de yaratıklarından istediği kimselere tayin eder. Allah Tebarek ve Teala işleri istediği gibi idare eder. Her ilim ve bilgiyi, bilgi sahibi insanlar için açıklayamaz. Zira bazı insanlar (konuları anlama hususunda) güçlüdür, bazıları ise zayıftır. Hakeza algılama ve bazı ilimleri öğrenmeye tahammül etme kolaydır. Diğer bazısına ise Allah’ın has evliya kulları dışında hiç kimse tahammül edemez. Allah bu ilmi yüklenmeyi, onlar için kolaylaştırır. Onu anlama yolunda kendilerine yardım eder. Ama senin için sadece şunu bilmen yeterlidir ki dirilten, öldüren Allah’tır. Canlarını ister meleklerden, ister diğerlerinden olsun, yaratıklarından istediğinin eliyle alır. ”²
       
18957. 
       İmam Sadık (a.s), zikredilen ayetlerin açıklamasında şöyle buyurmuştur: “Allah Tebareke ve Teala ölüm meleği için, meleklerden yardımcılar karar kılmıştır ve onlar canları alırlar. Tıpkı yardımcıları olan, onları kendi işleri için gönderen bir hakim gibidir. Böylece melekler insanların canını alırlar. Ölüm meleği de bizzat aldığı canlar yanında o canları da meleklerden teslim alır, aziz ve celil olan Allah ise, o canların hepsini ölüm meleğinden teslim alır.”³
       
18958. 
       İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ölüm meleğine (a.s) şöyle denildi: “Biri batıda, diğeri ise doğuda olan canları aynı zamanda nasıl alıyorsun?” O şöyle dedi: “Ben onları çağırıyorum, onlar da icabet ediyorlar.” İmam daha sonra şöyle buyurdu: “Ölüm meleği şöyle buyurdu: “Dünya benim karşımda, sizlerden birinin istediği şekilde elinin altında olan ve istediği kadar aldığı bir kab gibidir. Ve yine dünya benim karşımda sizlerden birinin elinin içinde istediği gibi evirip çevirdiği bir dirhem gibidir.”¹
       
18959. 
       Resulullah (s.a.a), Ensar’dan birinin yanında ölüm meleğini görünce şöyle buyurmuştur: “Ey ölüm meleği! Benim sahabemi idare et. Zira o mümindir.” Ölüm meleği şöyle dedi: “Emin ol ve üzülme. Bil ki ben her mümini idare ederim. Ey Muhammed! Bil ki ben ademoğlunun canını alırım, ailesinden biri feryat edince, aldığım ruhla birlikte bahçenin ortasında durur ve şöyle derim: “Bu ne feryattır! Allah’a yemin olsun ki biz ona zulmetmedik. Canını almada ecelinden öne geçmedik. Takdirinden daha çabuk yanına gelmedik. Canını alma hususunda bizim de bir günahımız yoktur. Eğer Allah’ın yaptığı şeyden mutlu olursanız mükafatını alırsınız ve eğer üzgün ve öfkeli olursanız günahkar sayılırsınız.”²
       

Bak. El-Bihar, 6/139, 5. Bölüm