1- İsar (Fedakarlık)

3808. Bölüm

İrmiya (a.s)

Kur’an:

“Yahut altı üstüne gelmiş bir kasabaya uğrayan kimseyi görmedin mi? “Allah burayı ölümünden sonra acaba nasıl diriltecek?” dedi.”¹

18955. 
       İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “İrmi’ya Peygamber Buht’un-Nassar’ın, Yahudiler ile yaptığı savaşta yıktığı Beyt’ul-Mukaddes’e ve etrafına baktı ve, “Allah bunları ölümünden sonra nasıl diriltecek?” deyince, Allah onu yüz yıl öldürdü ve yeniden diriltti ve o organlarının yeniden nasıl birleştiğini, yeniden nasıl etinin bittiğini, eklemlerinin ve damarlarının nasıl da birleştiğini gördü. Bunun üzerine ayağa kalkınca şöyle buyurdu: “Allah’ın her şeye kadir olduğunu biliyorum.”²
       
18956. 
       İmam Bakır (a.s), kendisine, “Bir şahıs karısıyla cinsel ilişkiye geçti ve kadın ikiz çocuğa hamile kaldı. Bu ikizlerin her ikisine de aynı anda hamile kaldı ve onları aynı anda doğurdu. O ikisi aynı anda öldüler ve her ikisi bir mezara koyuldular, ama onlardan biri yüz elli yıl yaşadı, diğeri ise elli yıl, bu iki kimse kimlerdir?” diyen Hıristiyan alime şöyle buyurmuştur: “Onlar Uzeyr ve Uzre idiler. Anneleri söylediğin gibi onlara aynı anda hamile kaldı ve söylediğin gibi onları aynı anda doğurdu. Uzeyr ve Uzre kaç yıl birlikte yaşadılar, arından Allah Tebarek ve Teala Uzeyr’i yüz yıl öldürdü, ardından yeniden diriltti ve elli yıl daha Uzre ile yaşadı ve her ikisi de aynı anda öldüler.”³
       
18957. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah kardeşim Uzeyr’e şöyle vahyetmiştir: “Ey Uzeyr! Eğer sana bir bela ve musibet gelip çatarsa, beni yaratıklarıma şikayet etme. Zira senden de bana bir çok bela gelmiştir ve ben seni meleklerime şikayette bulunmadım.
       

Ey Uzeyr! Azabım karşısındaki tahammülün ölçüsünce bana isyan et ve ihtiyaçlarını amelin ölçüsünce benden dile ve benim hilemden güvende olma ki cennetime giresin.” Uzeyr sarsıldı ve ağladı. Allah ona şöyle vahyetti: “Ey Uzeyr! Ağlama, zira eğer bana bilgisizce isyan edersen ben seni bağışlarım. Zira ben sahibiyim ve kullarımı cezalandırma hususunda acele davranmam. Ben merhamet edenlerin en merhametlisiyim.”¹

502. Konu
En-Nubuvvet(2)

Nübüvvet(2)

Özel Nübüvvet

28-Yunus (a.s)

• 
  Bihar, 14/379, 26. Bölüm; Kıses-u Yunus ve İbnihi Metta
  
• 
  Kenz'ul-Ummal, 11/518, 12/472; Yunus (a.s)
  

3809. Bölüm

Yunus (a.s)

Kur’an:

“Doğrusu Yunus da peygamberlerdendir. Dolu bir gemiye kaçmıştı. Gemide olanlarla karşılıklı kura çekmişti de yenilenlerden olmuştu, bu sebeple denize atılmıştı. Kendini kınarken onu bir balık yutmuştu. Eğer Allah’ı tespih edenlerden olmasaydı, tekrar diriltilecek güne kadar balığın karnında kalacaktı. Halsiz bir halde iken kendisini sahile çıkardık. Onun için, geniş yapraklı bir bitki yetiştirdik. Onu, yüz bin veya daha çok kişiye peygamber olarak gönderdik. Sonunda ona inandılar, bunun üzerine biz de onları bir süreye kadar geçindirdik.”¹

18955. 
       İmam Ali (a.s), kendisine, “Mahkumunu yeryüzünde gezdiren zindan hangisiydi?” Diye soran Yahudilerden birine şöyle buyurmuştur: “Ey Yahudi adam! Mahkumunu yeryüzünde gezdiren zindan, Yunus’un karnında hapsolduğu balinaydı.”²
       
18956. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Hiç kimseye şöyle demesi yakışmaz: “Ben Allah nezdinde Yunus b. Metta’dan daha iyiyim.”³
       
18957. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Hiçbir peygambere Allah katında, ben Yunus b. Metta’dan daha iyiyim” demesi yakışmaz.”⁴
       
18958. 
       İmam Sadık (a.s), ellerini göğe kaldırdığı bir halde şöyle buyurmuştur: “Ey Rabbim! Asla göz açıp kapanıncaya kadar ne ondan az ve ne de ondan çok bırakma. İbn-i Ebi Ya’fur şöyle diyor: “Hızla gözlerinden sakallarına yaş döküldü, sonra bana dönerek şöyle buyurdu: “Ey Ebi Ya’fur’un oğlu! Yunus b. Metta’yı aziz ve celil olan Allah göz açıp kapamaktan daha az bir müddet kendi haline bıraktı ve neticede onun ayağı sürçtü.” Ben şöyle arzettim: “Allah sizlere hayır versin! Onun hatası, onu ceza görecek hadde mi getirdi?” İmam şöyle buyurdu: “Hayır, ama o halet üzere ölmek, helak olmaktır.”¹
       

Yunus’un (a.s) Kıssası Hakkında Bir Çift Söz

1- “Kur’anı Kerimde belli bir yerde Yunus’un kıssası zikredilmektedir. Örneğin Saffat suresinde şöyle yer almaktadır: Alalh onu kavmine gönderdi ve halkın arasından kaçıp bir gemiye bindi. Balık onu yedi ve sonunda Allah onu kurtardı. İkinci kez onu kavmine gönderdi ve halk nu kez ona iman ettiler bu surede şöyle yer almaktadır: “Onların yerleri üzerinden geçersiniz. Akıl etmez misiniz? Doğrusu Yunus da peygamberlerdendir.”²

Enbiya suresi balinanın karnında yaptığı zikri ve kurtuluşu şöyle yer alıyor: “Zünnun hakkında söylediğimizi de an. O, öfkelenerek giderken, kendisini sıkıntıya sokmayacağımızı sanmıştı; fakat sonunda karanlıklar içinde: “Senden başka ilah yoktur, sen münezzehsin, doğrusu ben haksızlık edenlerdenim” diye seslenmişti. Biz de ona cevap verip, onu üzüntüden kurtarmıştık. İman edenleri işte öyle kurtarırız.”³

Nun suresinde öfkeli olarak nidası, balığın karnından çıkışı ve Allah’ın onu seçmesi şu şekilde yer almıştır: “Sen Rabbinin hükmüne kadar sabret; balık sahibi (Yunus) gibi olma, o, pek üzgün olarak Rabbine seslenmişti. Rabbinin katından ona bir nimet ulaşmasaydı, kınanmış olarak sahile atılacaktı. Rabbi onu seçip iyilerden kıldı.”⁴

“Yunus suresinde ise Bir kasaba halkı inanmalı değil miydi ki, imanları kendilerine fayda versin! İşte Yunus’un topluluğu, inandığı zaman, dünya hayatında rezilliği gerektiren azabı onlardan kaldırdık ve onları bir süre daha bu dünyada geçindirdik.”⁵

Özetle ayetler yanyana mülahaza edildiğinde ve ilgili deliller göz önünde bulundurulduğunda şu bilgilere ulaşılmaktadır: “Yunus (a.s) peygamberlerden biriydi ve Allah onu yüz bin den fazla bir topluluk olan kavmine gönderdi. O kavmini Allah’a davet etti ama ona karşılık olarak sadece yalanladılar ve davasını reddettiler. Sonunda Yunus’un kendilerini tehdit ettiği azap çepeçevre onları kuşattı ve Yunus onların arasından dışarı çıktı.

Yunus’un kavmi azap ile karşı karşıya geldiğinde ve azabı da açık olarak gördüklerinde tümüyle iman ettiler ve münezzeh olan Allah’ın dergahına Tevbe ettiler. Allah da kendilerini dünyada hor ve hakir kılan azabı onlardan kaldırdı.

Yunus (a.s) kavminin halini sordu ve azaplarının bertaraf edildiğini anladı. Ama adeta onların imanından ve Tevbe ettiklerinden habersiz idi. Bu hal üzere kavmine geri dönmedi onlara karşı gazap halinde yoluna devam etti. Adeta efendisine kızıp kaçan ve kendisini bulamayacağını hayal eden kimsenin halini andırıyordu. Ardından Yunus (a.s) yük ve yolcu dolu bir gemiye bindi.

Yolda bir balina geminin yolunu kesti. Balinanın yemesi ve böylece de geminin kurtuluşu için birini denize atmaları gerekiyordu. Bu maksatla aralarında kura çektiler ve kura Yunus’un (a.s) adına çıktı ve onu denize attılar. Balina Yunus’u (a.s) yuttu ve gemi böylece kurtulmuş oldu.

Münezzeh olan Allah bir kaç gece ve gündüz Yunus’u (a.s) sağ salim balinanın karnında tuttu. Yunus (a.s) yaptığı şey dolayısıyla bunun ilahi bir azap olduğunu biliyordu. Dolayısıyla da balinanın karnından şöyle seslendi: “Senden başka ilah yoktur, sen münezzehsin şüphesiz ben zalimlerden oldum.”

Allah da Yunus’un (a.s) duasına icabet buyurdu ve balinaya Yunus’u (as.) dışarı atmasını emretti ve balina Yunus’u (a.s) hasta olduğu bir halde karaya attı, münezzeh olan Allah yapraklarının gölgesinde dinlenmesi için bir kabak fidesi bitirdi. Yunus’un (a.s) durumu düzelince de Allah onu kavmine geri gönderdi. Bu defa insanlar onun davetine icabet ettiler ve kendisine iman ettiler. Ve Allah da onları bir süreye kadar onları (her türlü nimetten) faydalandırdı.”

Ehl-i Beyt’ten (a.s) nakledilen bir çok rivayetler ile Ehl-i Sünnet’ten nakledilen bazı rivayetler Yunus’un kıssasında ayetlerden istifade edildiği şekilde ortak bir metne sahiptir. Gerçi bazı hususiyetleri hakkında bu konuda farklılıklar mevcuttur.