1. İmam Xomeyninin böyük İslam inqilabının qələbəsində rolu

43. Mədəni plüralizm hegemonların xalqlara hökmranlıq etmək üçün işlətdikləri hiylələrdəndir.

Liberal demokratik quruluş üçün, – əslində nə liberaldır, nə də demokratik, yəni hegemonizm, beynəlxalq müstəmləkəçilikdir – sionist şirkətlər, həmkarları üçün mühüm olan başlıca məsələ yalnız dünyanın başlıca gəlir qaynaqlarını tam inhisara almaq, öz nəzarətlərində saxlamaqdır.

Özləri ilə bağlı məsələlərdə, Qərb mədəniyyəti sahəsində, müstəmləkəçiliyə şərait yaradan mədəniyyətlər sahəsində ən kiçik irada, beynəlxalq miqyasda ən kiçik mübahisəyə icazə vermirlər. Amma sizdən istəyirlər ki, öz mədəniyyətinizdə, inanclarınızda, duyğu və prinsiplərinizdə çoxluğa, plüralistliyə yol verməyinizi istəyirlər. Deyirlər ki, icazə verin sizin ən dərin prinsiplərinizə, inanclarınıza, mədəniyyətlərinizə, düşüncənizə hər kəs fikrini bildirsin, danışsın. Amma özlərinə gəldikdə bu şeyə icazə vermirlər. Dünya miqyasında heç kimin Amerikanın maraqları haqqında bir neçə şəkildə fikir yürütmək haqqı yoxdur. Yəni özləri üçün mədəni, fikri prinsiplər göstərirlər. Dünyada heç kimə də icazə vermirlər ki, bu prinsiplər haqqında mübahisə etsin, ona iradını bildirsin, ona qarşı söz desin. Amma sizin fikri əsaslarınızı, dəyərlərinizi, ənənələrinizi, öz sübutunu tapmış İslami düşüncələrinizi mübahisə obyektinə çevirirlər. Əgər soruşsanız ki, "nə üçün?" etiraz edir. Bu, plüralizmdir deyirlər. Bu bir yanaşmadır. O da digər bir yanaşma. Buna görə də mədəni plüralizmə əsaslanırlar. Əgər "nə üçün?" – deyə soruşsanız, dardüşüncəliliyə, irticaçılıqda ittiham olunacaqsınız. Qınanacaqsınız ki, nə üçün mədəni plüralizmlə müxalifsiniz. Halbuki özləri öz mənafelərini ortaya qoyarkən plüralizmə yer vermirlər, onu qəbul etmirlər. Gənc müsəlman tələbə ayıqcasına bu hədəflər haqqında düşünməli, qərara gəlməli, danışmalı, addım atmalıdır.

Bəziləri həmin fikirləri fars dilinə tərcümə edir, yeni fikir kimi ortaya qoyur, haqqında söhbət edir, məqalə yazır, bir inqilabın bütün dəyərlərini dərin fikri əsaslarını mübahisə obyektinə çevirirlər. Halbuki bu sözlər yeni sözlər deyil. Bunlar məlum fikirlərdir. Bu fikirlərin mənşəyi, söyləyənləri vadar edən də məlumdur. Bu fikri, mədəniyyəti ortaya atanlar xalqları, ölkələri, digərlərinin mədəniyyətini öz hökmranlıqları altına almaq məqsədini güdmüşlər. Bizim onların sözlərini tərcümə və təkrar etməyimiz doğrudurmu?!¹