1. İmam Xomeyninin böyük İslam inqilabının qələbəsində rolu

68. Qlobal hegemonizmin İran xalqı, xüsusilə də gəncləri haqqında arzuları

Onların əziz ölkəmiz, siz şücaətli və mömin İran xalqı ilə bağlı arzuları bir neçə şeydir ki, onları birgə izləyirlər.

Biri budur ki, ixtilafla, ümidsizliklə – Allah etməmiş – bəzilərini almaqla məsul şəxslərin ölkəni qurmaq, fundamental işlər görmək əzmini sarsıtsınlar. İslam dövləti olan, İslam bayrağını ucaldan İran dövlətini xalqın haqlı, gerçək tələblərinə baxmağa qoymasınlar.

Görmək istədikləri ikinci iş isə budur ki, bir xalqı ayaqda saxlaya biləcək, birləşdirərək onların qarşısına çıxara biləcək əsaslı duyğularını zəiflətsinlər. İnancları qaytarsınlar. İmanları dəyişsinlər. Ümidləri kor etsinlər. Gələcək üfüqünü qara, anlaşılmaz, naməlum göstərsinlər. Onların alətləri də mediyadır. İnformasiya vasitələri dünyada çox güclüdürlər. Öz sahiblərinin xeyrinə çox böyük işlər görürlər. Bilin ki, – yəqin ki, bilirsiniz – dünyanın ən önəmli informasiya vasitələri, istər xəbər agentlikləri, istər radiolar, istər qəzetlər, istər televiziya şəbəkələri böyük kapitalistlərə aiddir. Yəni qlobal hegemonizmin əsas dayaqlarıdır. Dünyada yayımlanan xəbərlər hamısı onların mənafeyinə, məsləhətinə uyğun tənzimlənir.

Onların arzuladıqları, görməyə çalışdıqları işlərdən biri də vəhdəti aradan qaldırmaqdır. İstər milli vəhdəti, istərsə də məsul şəxslər arasında xalqı, xalq zümrələrini müxtəlif adlarla bir-birindən ayırmaq, onların arasına divar çəkməkdir. Böyük İran xalqı arasına hündür irq, məzhəb, partiya, siyasət divarları hörmək istəyirlər. Çəkişmələrə səbəb olacaq mövzular ortaya atırlar, birliyi aradan qaldırırlar. İslam İnqilabı gəlib divarları aradan qaldırdı. Xalqı (yumruq tək) birləşdirdi. Amma bunlar onun tam əksini həyata keçirmək istəyirlər. Bir tərəfdən azdırıcı məsələləri ortaya atmaqla, digər tərəfdən ölkə rəhbərləri arasında vəhdəti aradan götürmək məqsədi güdürlər. Onların arasına daim ixtilaf salmaq istəyirlər. Birini zəiflədib, digərini gücləndirmək istəyirlər.

Bu işlərdən biri camaatı vahimələnmiş, qorxmuş kimi göstərməkdir. Halbuki bizim xalqımız, gənclərimiz qorxmurlar. Bizim xalqımızın imtiyazı budur ki, dünya xalqlarına nisbətdə daha çox gənc əhaliyə malikdir. Gənc ümidlə, gümrahlıqla doludur. Ona iş tapşırılmasını istəyir. Tapşırılan işi cəsarətlə, təhlükələrə sinə gərərək həyata keçirir. Bunlar xalqı qorxutmağa çalışırlar. Əgər qorxuda bilməsələr, uydurma fikirlərlə qorxmuş kimi qələmə vermək istəyirlər.¹