1. İmam Xomeyninin böyük İslam inqilabının qələbəsində rolu

69. Hegemonların İran xalqını geri çəkilməyə vadar etmək üçün yürütdükləri siyasət

Dünya hegemolarının bir xalq əleyhinə yürütdükləri siyasətlər səmavi bəla deyil ki, əlacı olmasın. Xeyr! Əlacı var. Tanımaq və bilmək lazımdır ki, düşmən nə iş görmək istəyir. Şübhə yoxdur ki, düşmən bir bütöv xalqla mübarizə apara bilməz. Bunu (onlar özləri də) başa düşmüşlər. Xüsusilə altmış, yetmiş milyonluq, böyük bir ölkəsi olan xalqla, bu qədər gənci olan, onları cihada, şəhadətə, canfəşanlığa sövq edən İslam inanclarına malik xalqla heç mübarizə aparmaq olmaz. Onlar başa düşürlər ki, belə bir xalqla döyüşməyin xeyiri yoxdur. Təhlillərində də deyillər. Hamı üçün də aydındır. Digər tərəfdən heç bir inkişaf etmiş vasitə də belə bir xalqa qarşı mübarizə üçün kifayət deyil. Çünki inkişaf etmiş vasitələr qoşunları geri oturtmaq üçündür.

Düşmənin siyasətlərini tanımaq lazımdır. Düşünmək lazımdır ki, onların qarşısında necə davranmaq, nə etmək lazımdır. Düşmən onlar üçün xoşagəlməz olan bu vəziyyəti dəyişmək üçün müxtəlif sahələrdə, ictimai təbəqələr arasında, məsul şəxslər arasında onları qorxutmaq məqsədi ilə iş aparır. Çalışır ki, məsul şəxsləri qorxaqcasına qərara gəlməyə vadar etsin. Bu işi müxtəlif yollarla görürlər. Ümumi xəbərlər vasitəsi ilə, radiolar vasitəsi ilə, xüsusi ismarıclarla. Bu gün ölkə rəhbərlərini qorxutmaq, vahiməyə salmaq Amerikanın ciddi siyasətlərindəndir. Mən bu mövzuda məsul şəxslərlə söhbət etmişəm. Onun bir hissəsi yayımlanıb. Siz də eşitmisiniz. Sizinlə bu haqda danışmaq istəmirəm. Demişəm ki, əgər məsul vəzifə daşıyanlar qorxsalar, vahimələnsələr, yanlış, qorxmuş qərarlar qəbul edəcəklər. Qorxu üzündən alınan istənilən qərar ziyanlı olacaqdır. Məsul şəxslər səviyyəsində belə işləyirlər. Xalq səviyyəsində isə digər şəkillərdə işləyirlər.

Gördükləri işlərdən biri budur ki, ictimayi rəyi iztiraba, həyəcana sürükləsinlər. Yəni ictimayi rəy dövlətdə iztirab, təşviş olduğunu təsəvvür etsin. Elə güman etsin ki, fikir, yol, iradə yoxdur. Bunu təlqin edirlər. İndi milyardlarla xərc çəkirlər ki, bu təbliğatları aparsınlar. Bu təbliğat da yalnız yad radioların təbliğatı deyil. Əksinə, müxtəlif adlarla, zahirən müstəqil heyətləri, qrupları asayiş keşikçilərinin, təhlükəsizlik orqanlarının gözündən uzaq ölkə daxilinə göndərir, onlara bu sahədə kömək edə biləcək şəxslərlə təmasa girir və şayiələrlə, yazmaqla, deməklə, xalq tribunalarından qanunsuz istifadə ilə iztirab hissini bir növ ictimayi rəyə ötürürlər.

Digər bir sahədə çalışırlar ki, bu iztirabı özləri tələbələr, müxtəlif xalq təbəqələri arasında yaratsınlar.

Digər bir sahədə isə ölkədə görülən əsaslı işlərin qarşısını müxtəlif yollarla almağa çalışırlar. Maneə törədirlər. Bu özü geniş hekayətdir. Bəzən insan saxlanılmış (yarımçıq qalmış) işlərin ip ucunu izləyir. Elə yerlərə gedib çıxır və heyrətə düşür ki, düşmən bəzi işlərdə necə sərmayə qoyur …

Düşmənin işlərinin bir hissəsi də məsul şəxslərin səhvlərindən istifadə etməkdir. Allah eləməmiş, bir məsul şəxs bir səhv fikir söyləsə, səhv hərəkət etsə, yanlış addım atsa, düşmən ondan maksimum istifadə edir¹.

Düşmənin işlərindən biri malik olduqlarımızı kiçik göstərmək, alçaltmaqdır. Eynilə köhnə dəllallar kimi bir malı istədikdə o qədər əhəmiyyətsiz, dəyərsiz göstərirlər ki, mal sahibi asanlıqla malından əl çəksin. Sizin İslam quruluşunuz çox önəmli, dəyərli və böyükdür. İran xalqının istedadı da çox parlaqdır. Amma düşmən daim dəyərli malın qiymətini öldürməyə çalışır. İmam Sadiq (ə) öz səhabəsinə buyurur: "Əgər sənin əlində qiymətli daş-qaş olarsa, dəyərli olduğunu bilirsənsə, bütün dünya toplanıb bu qumdur desə, inanma. Əgər əlində qum olarsa, bütün dünya yığışıb onun almaz olduğuna dair şəhadət verərsə, yenə də inanma". Əsas odur ki, əlindəkinin nə olduğunu biləsən. Mənim səyim budur ki, İran xalqı ixtiyarında necə böyük sərmayə olduğunu bilsin. Həmçinin bilsin ki, İslam dünyasında necə dəyərli yeri var.²