Hayatın hayatı ve özün özü hiç şüphesiz ALLAH’A İMAN’ dır.Allah inancından uzak olarak geçirilen bir hayat,hayat değil,sefalet,çile ve ıztıraptır.Eğer bu inanç,hayatın temeline girse kırılmayan zorluk,aşılmayan güçlük,kalkmayan engel,çözümlenmeyen düğüm kalmayacaktır.İnsanlık fert ve toplum olarak her derdine deva,her hastalığına şifa bulacaktır.Yüce Allah’a iman etme şerefinden yoksun olan bir kişinin iç dünyası paramparçadır.Onun dünyada teselli için sığınacağı bir yeri,tutunacağı bir dalı yoktur.Böyleleri fırtınalı bir denizde kırık bir sandalla seyahat eden kişi gibidir.Hayatı,her an deniz dalgalarıyla bir kayaya çarparak sona ermek tehlikesiyle baş başa bırakılmıştır.
