Ü M U M İ D İ L Ç İ L İ K – I C İ L D
298
arasında əlaqə dillə yaradılır. Belə ki, insanlar dil vasitəsilə
özündənəvvəlki bilik və təcrübəni mənimsəyir, ümumiləş-
dirir, öz bilik və bacarıqlarını yeni nəslə verirlər.
Lakin
bu prosesdə insan heç də hər şeyi yenidən tədqiq etmir,
əvvəlcə hazır bilikləri qavrayır və bundan sonra öyrənil-
məmişləri tədqiq edir. Deməli, dil vasitəsilə toplanıb ümu-
miləşdirilən nailiyyətlər gələcək inkişaf üçün baza olur.
Məsələni aydın təsəvvür etmək üçün dil haqqında elmə
nəzər yetirək.
Məlum olduğu kimi, dilə dair biliyi inkişaf etdirmək
üçün gənclərə orta və ali məktəblərdə dilin fonetik sistemi,
lüğət tərkibi və qrammatik quruluşu haqqında bilik veri-
lir. Əvvəlki dövrlərin nailiyyətləri olan bu biliklər gələcək
dilçi tədqiqatçıların dünyagörüşlərinin formalaşmasında
bünövrə olur və dilçilik elminin inkişafına xidmət edir.
Müasir insan öz biliyini iki mənbədən istifadə əsasın-
da inkişaf etdirir: bunlardan biri kitab, digəri isə həyatdır.
Kitabdan keçmişin nailiyyətləri, həyatdan isə hələ müşahi-
də olunmamış və tədqiq edilməmişlər öyrənilir. İstər kitab
yazılarkən, istər şəxsi həyat təcrübəsi qeyd olunarkən dilə
müraciət edilir ki, burada da ünsiyyət vasitəsi olan dilimiz
xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. İnsanlar dilin köməyilə elm,
texnika və s. əldə etməklə bərabər, cəmiyyət üçün çox zə-
ruri olan mədəniyyət də yaratmışlar. Dil insanların əldə et-
dikləri elmi, texniki və mədəni sərvətlərin bütün bəşəriy-
yətə çatmasında, hamının malı olmasında xüsusi rol oyna-
yır. Dilin köməyi ilə Yer kürəsinin qitələri bir-biri ilə əlaqə
saxlayır, biri digərinin elmi kəşfləri, bədii sənət sərvətləri
ilə tanış olur. Belə hallarda, zaman və məkanla əlaqədar
olaraq, dilin yazılı formasından daha geniş istifadə olunur.
Nəhayət qeyd etmək lazımdır ki, dil cəmiyyətin elmi
və mədəni həyatının inkişafında da başlıca
vasitələrdən
biri olmuş və indi də belə bir mühüm vasitə olaraq qalır.
Ü M U M İ D İ L Ç İ L İ K – I C İ L D
299
Dil haqqında bir çox fikirlər mövcuddur. Bunlardan
biri dilin “kimə məxsus olması” haqqındakı fikirdir. Hələ
qədimdə insanlar bütün təbiəti canlı hesab edərək obyek-
tiv aləmdə hər şeyin danışıq qabiliyyətinə malik olduğunu
düşünmüşlər. Bunun əsasında
təbiətin dili, quşların dili, hey
vanların dili və
insanların dili anlayışları meydana çıxmışdır.
Dostları ilə paylaş: