1. yapi malzemeleri

8.15. AHŞABIN FAYDA VE SAKINCALARI
Ahşap; hafif, kolay işlenebilen, şantiye içinde kolay taşınabilen, aynı zamanda sıcak bir malzemedir. Sökülen ahşap az bir zaiyatla tekrar kullanılabilir. Asit, baz ve tuzlara karşı dayanıklıdır. Yine ahşap; rutubetten çabuk etkilenir, homojen değildir, anizotroptur, dayanımı liflere göre değişir olmakla beraber düşüktür, pahalıdır, boyama ve cila gibi sürekli bakımı gerektirir, rutubet alarak şişer, kuruyunca çeker, yanıcıdır.
AHŞABIN YAPIDAKİ KULLANIM YERİ
Rutubet, toprak ve mikroorganizma etkilerinden fazlasıyla etkilenen doğal ahşap, diğer yapı malzemelerine oranla daha çok korunmaya ve devamlı bakıma muhtaçtır.

Suni ahşap malzemelerde de özellikle üretimlerinde plastik esaslı tutkal kullanılmadığı hallerde suda erime söz konusu olacağı için gerekli korunmanın yapılması ve özellikle birleşim noktalarında sert ağaç veya metal kullanılması yararlıdır.

Ahşap malzemeler yapıya taşıyıcı, kaplama, doğrama, pano yalıtım ve kalıp elemanları olarak yer almaktadır. Ayrıca mobilya elemanı olarak da geniş bir uygulama olanı vardır.

Ahşap Taşıyıcı Elemanlar: Yapıya açıklık geçmek için kullanılan kirişler, kafes kiriş, kutu kesitli veya tutkallı lamine kiriş elemanları ve kabukları bu guruptadır. Ahşap günümüzde taşıyıcı eleman olarak karkas duvar ve çatı kuruluşunda geleneksel yapı sistemlerine benzer yöntemlerle uygulanmaktadır. Kullanılan ağaç türleri genellikle çam, köknar, ladin, kayın, meşe ve kestanedir.Ahşap genellikle karkas sistemlerde dikme, köşe dikmesi, taban, payanda, ana kiriş, döşeme kirişi, yavru kiriş, boyunduruk, çatı sisteminde ise tavan kirişi, asma kiriş, yastık, gergi, göğüsleme, kuşak, yalama, baba, damlalık aşığı, mahya aşığı ve mertek adlarında ve çeşitli boyutlarda yer almaktadır. Yapıdaki uygulaması geçme, çivi, bulon veya tutkal gibi elemanlar kullanılarak yapılır.

Ahşap Kaplama Elemanları: Döşeme, çatı örtüsü, tavan, iç ve dış duvar kaplaması olarak yapıya giren doğal ahşap yanında günümüzde ince kaplama levhalar, kontrplak, lif ve yonga levhalarda geniş bir kullanım alanı bulmuştur. Kullanılan ağaç türleri genellikle çam, köknar, kayın, meşe, dişbudak, gürgen, karaağaç ve cevizdir. Doğal ahşap kaplamalar geçmeli, bindirmeli, yalı baskısı, lambri, parke, mozaik parke gibi çeşitli adlar olmaktadır. Kaplamalar genellikle kör döşemeye ve kadranlara çakılmak veya şap üzerine yapıştırılmak suretiyle yapıdaki yerine uygulanmaktadır.

Ahşap Doğrama Elemanları : Pencere ve kapı kuruluşlarında yer alan ahşap günümüzde de geniş bir uygulama alanına sahiptir. Ahşap pencerelerde, kasa, kanat, kayıt, damlalık gibi, kapılarda da başlık, seren, kayıt ve tabla gibi adlar alan ahşap parçalar genellikle çıralı çam, köknar, meşe, kayın gibi ağaçlardan, tabla kısmı ise kontrplak, kaplama lif veya yonga levha gibi ahşap türleri kullanılarak üretilir.

Ayrıca çıtalı, petek veya kafes dolgu üzerine iki yüzlü kontrplak veya lif levha yapıştırılarak preslenmiş şekline prese kapı adı verilmektedir. Masif kapı ise ahşap kaplama elemanların yan yana birleştirilmesi ile yapılan bir kapı türüdür. Kapı ve pencere doğramalarında birleşme, geçme ve kavala ile yapılmaktadır.

Ahşap Pano Elemanları: Hazır duvar, döşeme ve çatı panoları şeklinde yapıya giren bu tür elemanlarda genellikle suni ahşap kullanılmaktadır. Dolu, boşluklu ve petek sistem adı bilinen ahşap pano sistemler, yapı fiziği açısından her türlü gereksinmeyi karşılayan, günümüzün gelişmiş yapı malzemeleridir. Kalite kontrolü, hız ve ekonomi sağlayıcı nitelikleri ile özellikle konut üretiminde ülkemizde de kullanılması yarar sağlayacak ahşap pano sisteminin çelik, beton veya ahşap karkas arasında metal kenetler kullanılarak uygulaması yapılmaktadır.

Yapıda özellikle suni ahşap malzemelerden talaş ve lif levhaların diğer bir kullanılma alanı da ısı ve ses yalıtımlarıdır. Ayrıca doğal ahşap ülkemizde beton kalıp malzemesi olarak kullanılmaktadır. Doğal ahşap, yapıya merdiven, star gibi elemanlar olarak girmektedir(Önal, 2008).

8.16. YAPI KERESTESİNDE ARANAN ÖZELLİKLER
- Öncelikle yeni olmalı

- İnce dokulu, sert ve kolay işlenebilir olmalı

- Çatlak, kurt - böcek yenikli, ardaklı ve çürük, budaklı vb. gibi kusurlu olmamalı

- Kullanılacağı yerdeki etkilere dayanıklı olmalıdır.

AHŞABIN ONARIMI
Çeşitli nedenlerle çürümüş, kırılmış, mukavemetini kaybetmiş parçaları bulunan ahşap elemanlar, tarihi yapıların restorasyon ilkelerine göre, hemen kaldırılıp atılamaz. Özellikle süslemeli parçaların olabildiğince fazla bir kısmı korunmalı ve bu amaçla da onarılmalıdır.

Bozulan parçaların kesilip atılarak yeni ahşapla eklemeler yapılması ve parça değişimi

Üzerinde fazla ve önemli süsleme olmayan bazı ahşap yapı öğelerinin çürüyen kısımları kesilip atıldıktan sonra aynı tür ve elyafta ahşapla eklemeler yapılır. Önce ahşap elemanın basınca, çekmeye ya da eğilmeye mi çalıştığı bulunmalı ve ona göre bir ekleme yöntemi seçilmelidir.Eklemelerde parçaların birbirine çok iyi alıştırılması gerekir. Bu tür eklemeler eğer kapı, pencere gibi öğelerde yapılacaksa çok büyük titizlik ister.

Eklemeler, ahşap kavelalar yanında tutkal kullanılarak yapıştırılır.

Tutkallama için ahşabın yüzeyi düzgün olmalı ve birleşen parçalar birbirine çok iyi uymalıdır.

Ahşap yüzeyi kirli, tozlu, yağlı olmamalıdır.

Ek yerlerine sürülen tutkal ahşabın gözeneklerine girmelidir.

Genellikle yapıştırılacak her iki parçaya da tutkal sürülmelidir.

Sıkıştırma işlemi olmaksızın kusursuz bir yapıştırma sağlanamaz. Sıkıştırma basıncı, ahşabın liflerini ezmeyecek kadar olmalıdır. Sıkıştırma homojen olmalı ve tutkal kuruyuncaya kadar devam etmelidir.Yapıştırma lifler doğrultusunda mümkündür. Liflere dik yapıştırmalar uygun değildir(Önal, 2008).
Ahşap Yüzeylerin BoyanmasıBoyama, ahşabı korumak için kullanılan en yaygın yöntemdir.

Boyadan önce ahşap hava kurusu halinde olmalıdır. Kuru bir ahşap üzerindeki boya hem su emmeyi hem de mantar sporlarının ahşaba girmesini önler. Ancak ıslak bir ahşap boyanırsa, ahşabın kurumasını engeller ve mantarların gelişmesine uygun bir ortam hazırlar, üremeyi ve çürümeyi hızlandırır.

Daha önce mantarlar tarafından enfekte edilmemiş olmalıdır.

Yüzey koruyucu tabaka ahşabın nefes almasını önlememelidir.

Yeterli kalınlıkta ve homojenlikte sürülmeleri ve zaman zaman yenilenmeleri gerekir. Düzenli aralıklarla boyama önemli bir bakım ve koruma işlemidir. İngiltere ve İskandinavya’daki yapılar, geleneksel olarak her 5 yılda bir boyanır.

Lateks Boyalar: Bir dış yüzey eskiden yağlı boya ile boyandıysa iyi cins bir yağlı boya ile tekrar boyanabilir. Lateks yerine yağlı boya tavsiye edilmesinin nedeni, lateksin yağlı boya üzerine uyum göstermemesidir. Çünkü yağlı boya zamanla sertleşmeye devam eder. Lateks boya ise kururken daha çok büzülür ve alttaki boyayı yerinden sökebilir.

Boya Sökme: Tarihi yapılarda, çok gerekli olmadıkça boya sökümü yapılmaması uygun olur. Eğer bezir yağlı boya astar olarak sürülmüşse, yüzeye çok iyi yapışmış olacağından çıkarılmamalıdır. Boya söküleceğinde, mevcut yöntemler içinde ahşaba en zararlı olanı seçmek gerekir. Ayrıca seçilen yöntem ahşabı tahrip etmemeli, gerektiğinde boyayı kat kat çıkararak alt kattaki orijinal boyayı korumalı ve uygulamayı yapan kişilerin sağlına zarar verilmemelidir.
Boya sökümü üç şekilde yapılabilir:
1-Kazıma ve Zımparalama: Sökme işleminde önce bir spatula veya boya kazıyıcı kullanarak boyanın sökülmesine çalışılır. Kazıma işleminden sonra zımparalama başlar.

2-Isı Yöntemi: Isı uygulayarak boyayı yumuşatan sonra kazıyarak ve ardından zımparalayarak boya sökülebilir. Eğer boya ahşaba kadar tümüyle sökülecekse bu yöntemin kullanımı uygundur. Önerilen aletler; özel elektrikli ütü, elektrikli sıcak hava tabancası gibi aletler önerilir. Kullanımı sakıncalı olan aletler ise; primus lambası, bütan gazı, alev lambası gibi.

3-Kimyasal Yöntemler: Kimyasal sökücüler sürüp boyayı yumuşattıktan sonra kazıyıp zımparalayarak uygulanılır. Özellikle çok ince ve girintili çıkıntılı süslememeler, ısı yöntemiyle tümü çıkarılamayan bölgeler ısının erişemediği yarık ve çatlaklar, ısı yüksekliğinden çatlayıp kırılabilecek pencere kayıtları ve vernikler üzerinde yararlı olur. Önerilen yöntemler; solvent esaslı sökücüler, kostik sökücüler gibi yöntemler kullanılır.
Ahşap bir yüzeye nefes alan boya uygulama yöntemi:Nefes alan boya, çok ince gözenekli bir boya olup suyu iticidir, ancak ahşabın nefes almasını (içindeki suyu dışarı atmasını) engellemez. Herhangi bir nedenle ahşap içine giren su eğer ahşabın rutubetini mantarların üreyebileceği bir düzeye çıkarsa mantar tahribatı başlar. Ayrıca su ile genişleyen ahşap boyayı çatlatır ve döker.

Dayanıklılığı 5-7 yıldır. Ayrıca 4 yılda bir, bir kat sürülmesi önerilmektedir. Yarı opak, tam opak ve saydam (vernik) tipleri vardır. Su veya solvent esaslı olabilirler. Solmaz ve elastiktirler(Önal, 2008).

8.17. AHŞAP SANAYİ ÜRÜNLERİ

Dünyada endüstriyel gelişmeye paralel olarak ağaç malzeme kullanımı da artmış, geçen yüzyılda bol bulunan odun hammaddesi yüzyılımızın sonlarına doğru kıtlaşmaya başlamıştır. Buna karşılık, ağaç endüstrisi artıkları, aralama kesimi hasılatı ve dal odunu gibi hammaddeler ile yıllık bitki sapları, şeker kamışı, pamuk sapları gibi tarım artıkları yer yer yeterince değerlendirilememektedir. Oysa, bu lignoselüloz içeren maddeler şekilleri ne olursa olsun onları oluşturan hücre çeperinin biyolojik, fiziksel ve mekanik özelliklere sahiptirler ve yüksek değerde bir hammadde oluştururlar. Ayrıca yer yüzünde yaygın ve bol miktarda bulunmaları yanında yenile bilir olmaları endüstriyel hammadde olarak değerlerini daha da artırmaktadır (URL-6).

Mobilya, kapı pencere ve prefabrik ev yapımında seri üretime geçilmesi, orman ürünlerinin en önemlileri olan masif ağaç ve kontra tablanın büyük miktarlarda tüketilmesine neden olmuş, ülkelerin orman varlığını tehdit eder hale gelmiştir. Bu durum tomrukların biçilmesinde ortaya çıkan talaş, kapak tahtaları ve dallarla kereste olarak kullanılması sakıncalı olan çatlak, budaklı ve buruk ağaçların da kullanılabilme olanaklarının araştırılmasına neden olmuştur. Ayrıca kontra tabla üretimindeki güçlükler ve azda olsa kontra tablanın biçim değiştirmesi araştırmacıları ağaç özelliği taşıyan,fakat ağaç gibi çalışmayan levhalar elde etmeye yöneltmiştir. Bunun sonucu olarak da bu levhalar elde edilmiştir (URL-6).
8.17.1. Odun Lifi Malzemeleri
8.17.1.1. Kontrplaklar
Kontrplaklar, tomrukların soyulması suretiyle elde edilen levhaların lifleri birbirine dik olacak şekilde tutkallanıp üst üste konularak sıcak preste sıkıştırılmasıyla üretilen çok katlı levhalardır. Kontrplağın çalışmaması simetrik için tabaka sayısının tek (3, 5, 7 tabaka vb.) olması gerekir. Böylece; geniş yüzeyli, çalışması en aza indirilmiş, fiziksel ve mekanik özellikleri iyileştirilmiş, kullanışlı bir malzeme üretilmiş olmaktadır. Plaka sayısı arttıkça, çalışmaya karşı direnci daha da artar(Eroğlu,1994).

Kontrplaklar; yapısal durumuna (plaklı,karmaşık, göbekli), tutkal çeşidine (kapalı yerde kullanılan, açık yerde kullanılan), yüz şekline (zımparalanmış, zımparalanmamış, törpülenmiş, dekoratif), biçimine, kullanım amacına vb. göre sınıflandırılmaktadır.

Kontrplaklar; yapıcılıkta, kalıpçılıkta, özellikle yoğun olarak doğramacılıkta ve mobilyacılıkta kullanılmaktadır(Anonymous,1993).
8.17.1.2. Kontrtabla
Ahşabın çalışmasını önlemek için; çıtalardan veya soyma levhalardan elde edilen şeritlerin yan yana, alın alına dizilerek bunların iki yüzüne, elyaf yönleri çıtalara çapraz veya 45⁰ eğik, aynı kalınlıkta astar kaplamalar ve bunların üzerine düz kaplama yapıştırılarak üretilen tablalara denir. Kontrtabla kalınlığının en az yarısını veya üçteikisini oluşturan çıtalar (kör ağaç) kalitesi kontrtablanın kalitesini belirler.Kontrtabla genellikle şekil değiştirmez, boyutlarda şekil değişikliği olmaz(Şanıvar ve Zorlu,1980).

Kontrtablalar; mobilyacılıkta, gemi, bina inşaatlarında kullanılır. Günümüzde kontrtablanın yerini sunta aldığında çok kullanılmamaktadır.

8.17.1.3. Yonga Levhalar
Yonga levhaları odun ve odunlaşmış başka bitkisel hammaddelerin, kurutulmuş yongaların sentetik reçine tutkallarıyla sıcaklık ve basınç altında yapıştırması ile elde edilen levhalardır. Odunlar; önce yongalama makinalarında yongalanır, daha sonra kurutulur, tutkallanarak özel serme sistemleriyle serilir, preslenerek istenen kalınlıkta üretilir ve piyasada sunta adı ile sürülür. Yüzeylerine boya, vernik, cila, polyester ve çeşitli ağaç kaplamaları uygulanabilir. Lif yönü yoktur, her türlü marangozluk aletleri ile işlenebilir. Sese karşı iyi bir izolasyon malzemesi sayılabilir. Yangına karşı ahşaba nazaran mukavimdir. Dekarasyonda, prefabrik konut sektöründe ve yoğun olarak mobilya endüstrisinde kullanılmaktadır(Şanıva ve Zorlu,1980).
MDF
Suntaya göre daha yoğun yapılı, liflerin sıcakta sertleşerek sentetik reçine ile birbirlerine kaynayarak levhalar şeklinde üretilen ağaç esaslı malzemelere MDF (Medium Density Fibreboard) denir. MDF; yoğun yapılı, homojen, her iki yüzü kırılmadan makine ile işlenebilen, şekil verilebilen, kolaylıkla çalışmayan, dış etkilere dayanıklı bir malzemedir. Bu özelliklerden dolayı çok kullanışlı bir malzemedir. Günümüzde; taban döşemesinde, doğramacılıkta ve yoğun olarak mobilyacılıkta kullanılmaktadır(Eroğlu,1994).

MDF'nin her noktasında liflerin eşit dağılması ve çok yoğun bulunuşu levhaların her iki yüzünün olduğu kadar, kenarlarının da makina ile herhangi bir kırılma olmaksızın yada malzeme parçacıkları arasında boşluklar ortaya çıkmaksızın işlenmesine imkan sağlamaktadır. Bu sayede masa tablaları, kapı panelleri, kenarları zırhlı ve profil yüzeyli çekmece alınları gibi parçaların üretilmesinde MDF başarı ile kullanılmaktadır. Son derece düzgün ve homojen bir yüzeye sahip olan MDF, gerek boyama gerekse, dekoratif folyo veya ahşap kaplamada çok iyi bir taban oluşturur(URL-7). Muntazam kalınlığı, makina ile işlenmeye çok elverişli oluşu ve sağlamlığı MDF’nin pek çok uygulamada masif ahşaba alternatif olarak kullanılmasına olanak sağlar.

MDF sıcakta sertleşen sentetik reçine ile birbirine bağlanmış ağaç liflerinden, yüksek frekanslı baskı ile tabakasız bir şekilde oluşturulan ahşap esaslı bir malzemedir. Liflerin her noktada eşit olarak dağılması ve çok yoğun bulunuşu sert, sık, bozulmaz, her iki tarafta da düzgün, homojen bir ünite meydana gelmesini sağlamaktadır. Levhaların her yerinde aynı özellikler gözlenir. Kenarı şekil ve profil vermeye uygundur. Özellikle seri üretim sırasında iş gücü ve zaman bakımından tabakalı levhalara karşı kıyaslanamayacak kadar ergonomik bir üründür. MDF’ ye boya, vernik gibi malzemeler doğrudan uygulanabileceği gibi PVC kağıt kaplamalar da yapılabilir. Üzerinde desen baskı uygulanabilir. Vida ve tutkal tutma konusunda sorunsuzdur. Ayrıca çok hassas teknik özellikler istendiğinde MDF-X (Düşük Oranlı Formaldehite sahip MDF) MDF-H (Suya, Neme Dayanıklı MDF) MDF-I (Ateşe Dayanıklı MDF) kullanılmaktadır(URL-7).
2.2. MDF Üretimi
MDF’nin ana malzemesi, sert ve yumuşak ağaç türleridir. En az 8 cm çaplı her türlü odun MDF üretiminde kullanılır. Bu parçalar yongalama makinesinde 4x4x1 cm.lik yongalar haline getirilir.

Asıl işlem gören yonga parçaları liflere ayrılır. Bu işleri takiben, birleştirici olarak Üre Formaldehit (UF) reçinesi enjekte edilir. Tutkallanmış lifler kurutucu hattında 150°C de paralel sistem hava akımında kurutulur. Üretilecek levha kalınlıklarına göre lifler, serme ünitesinde, yönlendirilmeden serbest olarak serilir. Daha sonra ön presten geçirilerek şekillendirilir. Sıcak pres yükleme asansörü katlarıma dolduran şekillendirilmiş levhalar, pres katları arasında 165°C sıcaklıkta ve 35-45 kg/cm² basınç alında, kalınlıklara göre değişen sürelerle ham levha halinde getirilir. Presten çıkartılan bu levhalar, yıldız soğutucu ünitesine alınır. Kenar alma işleminden sonra levha ambarına sevk edilir. Teknoloji gereği yedi gün dinlendirilen levhalara iki yönlü zımpara yapılarak son kalınlıkları verilir.

Üretim sonrası plakalar, laboratuarlarda kalite kontrolden geçirilerek satışa sunulmak üzere mamul stok ambarına depolanır(URL-7).
2.3. MDF’nin Teknik Özellikleri
MDF 1001’in ana maddeleri odun, Üre Formaldehit tutkalı, parafin, kimyasal tuzlar olup, 8, 10, 12, 16, 18, 22, 25 ve 30 mm standart kalınlıklarda, l830x3660 mm boyutlarında üretilmektedir. Homojen bir yapıya sahiptir. Levhaların her yerinde aynı özellikler gözlenir. Bu nedenle kenarları, şekil ve profil vermeye uygundur. Vida kullanımında, açılacak pilot deliğinin ardından kullanımında, açılacak paralel dişli saç vidası en uygun olanıdır. Kavela seçiminde ise, yivli olanlar tercih edilmeli ve kalınlıkların 0,2 mm.si kadar kalınlık toleransı verilmelidir. Kavela çapından 0,2 mm daha geniş olmalıdır(URL-7).
3.2. MDFLAM’ın Elde Edilişi
MDF yüzeyine melamin eczalı kağıt kaplama, diğer ahşap türevi malzemeler için uygulanan metodla yapılabilir. Melamin kaplı MDF’nin kenar yüzeyleri malzemelerin sahip olduğu sıkı lif yapısı nedeni ile profil açılmaya veya ince kenar şeritleri ile kaplanmaya müsaittir. Her iki işlemde de kenar yüzeyler temiz ve istenmeyen hatalardan arındırılmış olmalıdır.
3.3. MDFLAM Teknik Özellikleri

• 
  MDFLam ve SUNTALam olarak üretilen kaplanmış ürünler üzerinde sıkıntılar ve çukurlar bulunmamalı
  
• 
  Kenar ve köşelerde yapım ve kesim hatası bulunmamalı
  
• 
  Biçim ve Gönyeden Sapma
  
• 
  MFDLam ve SUNTALam dikdörtgenler prizması seklinde olmalı ve köşeleri dik açı ile kesişmelidir. 1000 mm.lik bir kenar uzunluğu sonunda gönye kenarından sapma 2 mm.den çok olmamalıdır. Genişlik ve uzunluğun 1000 mm.den çok olduğu hallerde sapma genişlik ve uzunluk toleransı içinde kalmalıdır.
  

• 
  MDFLam ve SULTANLam ürünlerin uzunluk ve genişlikleri TS 2014 ve TS 2018'deki modül boyutlara uygun olmak koşulu ile serbesttir. Kalınlık odun lifi ürünlerinde 1.5 mm.den yonga levhalı ürünlerde 6 mm.den az olmamalıdır.
  
• 
  MDFLam ürünlerde kalınlık toleransı ± 0.2 mm, Genişlik toleransı ± 3 mm, Uzunluk toleransı ± 5 mm
  
• 
  SUNTALam ürünlerde kalınlık toleransı ± 0.2 mm, Genişlik toleransı ± 5 mm, Uzunluk toleransı ± 5 mm
  
• 
  Fiziksel ve Mekaniksel Özellikler
  
• 
  MDFLam ve SUNTALam olarak üretilen ürünlerin fiziksel ve mekaniksel özellikleri çizelgede verilen değerlere uygun olmalıdır.
  

• 
  Firmanın tescilli markası veya kısa adi TS 1770 işareti TM işaretli, levha adi ve tipi levhanın anma ölçüleri (kalınlık, uzunluk, genişlik) mm olarak ambalajlı satışlarda bunlara ilave olarak levhanın renk ve deseni ile bir veya iki yüzün kaplanmış olduğu ve tipi ambalajdaki levha sayısı, ambalaj üzerine yazılır
  
• 
  MDFLam ve SUNTALam levhaları ambalajlanırsa dağılmamaları için kenarları boyuna ve genişliğine şeritle çemberlenmiş olmalı ve bu şeritlerin değdiği yerlerle köşelerin hırpalanmaması için buralara köşebent konulmalıdır.
  

Werezalit
Yongalanmış odunların ince talaş haline getirilip özel tutkal ve kimyasal maddelerle karıştırılarak kapalı veya kısmen kapalı kalıplarda yüksek basınç ve sıcaklıkla şekillendirilmesi, fenol ve melamin reçinesi empreyne edilmiş dekorlu kağıtlar ile yüzeylerinin presle kaplanmasıyla Werezalit denilen malzeme üretilir. Werzalit dış hava şartlarına (su, rutubet, güneş ışını vb.), yanmaya, kimyasal maddelerin etkilerine vb. son derece dayanıklı, çizilmez, leke tutmaz bir malzemedir. Piyasada preslenmiş şekillenmiş, kaplanmış veya kullanıma hazır hale getirilmiş olarak satılır.
8.17.1.4. Diğer Odun Lifi Malzemeler
Odun lifi levhaları, çeşitli odun ve ya odunlaşmış başka bitkisel maddelerin liflerinin tabii yapışma ve keçeleşme özelliklerinden faydalanılarak bunların biçimlendirilmesinden elde edilen bir malzemedir. Bu malzemenin (levhanın) yapımı sırasında özelliklerini geliştirmek için yapıştırıcı ve katkı maddeleri (keten, pamuk, tahıl, mısır sapı vb.) katılabilir. Yapımdan sonra da bu levhalara özel işlemler (ahşap ve ya sentetik maddelerle kaplamak, yağlar ve ya sentetik reçinelerle yüksek sıcaklıkta sertleştirmek, yüzeyleri cilalamak vb. gibi) uygulanabilir. Piyasada duralit, elka, forelka, boyalı forelka, adı altında satılırlar. Odun lifi daha çok mobilyacılıkta kullanılmaktadır(Anonymous,1993).
8.17.1.5. Çimentolu Yonga Levhalar
Ahşaptan elde edilen ince rende talaşı ile çimento, su ve gerektiğinde kimyasal maddelerin karıştırılıp kalıpta hafifçe sıkıştırılmasıyla elde edilir. Bu malzemelere; beyopan çeloteks, izotaş gibi isimler verilir. Genellikle prefabrik konut endüstrisinde kullanılmaktadır(Eroğlu,1994).
8.17.2. Ahşap Kaplama Levhaları
Ahşap kaplama levhası, çeşitli cinsteki ağaçların gövdelerinin ve köklerinin çeşitli biçme usulleri ile biçilerek veya soyularak elde edilen ince bir levhadır. Birçok şekilde üretilirler(Şanıvar ve Zorlu,1980).
- Soyma Kaplama
Soyma kaplama özel soyma makineleri ile ahşaptan soyularak elde edilen kaplamadır. Genellikle karışık desenli olurlar.
- Kesme Kaplama
Kesme kaplama, özel kesme makineleri ile ahşaptan biçilerek elde edilen kaplamadır.
- Biçme Kaplama
Özel biçme makineleri ile ahşaptan biçilerek elde edilen kaplamadır.

- Frize Kaplama
Yıllık halkaları yaklaşık olarak birbirine paralel görüntüde radyal yönde kesme veya biçme ile elde edilen bir kaplamadır.
- Desenli Kaplama:
Yıllık halkalar yaklaşık olarak parabolümsü görüntüde teğet yönde kesme veya biçme ile elde edilen bir kaplamadır.

Ceviz, dişbudak, karaağaç, kestane, meşe, çam,köknar, ladin, akçaağaç, armut, çınar, ıhlamur, kavak, kayın, kızılağaç, kiraz, söğüt ve zeytin kaplaması yapılabilen ağaç cinsleridir. Kaplamaların belirli bir boyu yoktur. Elde edildiği ağaca göre değişir. Kaplamalarda rutubet miktarı %10 ± 2 olmalıdır. Soyma ve kesme kaplamaların yüzleri düzgün, pürüzsüz ve pütürsüz olmalı, kopma ve eziklikler bulunmamalıdır.

Kaplamalar yüzeyi düzgün olan çeşitli ahşap ürünleri üzerine tutkal ile yapıştırılarak uygulanırlar(Eroğlu,1994):
8.17.3. Mantar Isı Yalıtım Levhaları
Mantar meşesi ve yalancı saçlı meşe kabuklarının kırılması ve öğütülmesi ile meydana gelen parçacıkların fırınlanması ve bunların bitümlü, reçineli vb. bağlayıcı madde kullanılarak veya kendi yapısında ki doğal yapıştırıcı madde ile ısı ve basınç altında birleştirilmesi ile elde edilen malzemedir. Fırınlama, doğal mantar parçacıklarının rutubetini almak, mikroorganizmalardan temizlemek ve bunlara bir esneklik vermek için yapılan işlemdir. Bu mantar levhalar –20°Cile –80°C sıcaklıklar arasındaısı yalıtımında kullanılırlar(Anonymous,1993).
8.17.4. Prese Kamış Levhaları (İsokam)
Çeşitli cins kamışların basınçla aralarından bağlayıcı tel geçirilerek daha sonra bağlama işlemi sıkıca yapıldıktan sonra elde edilen levha şeklindeki malzemelerdir. Kamışlar kabukları soyulduktan sonra bu bağlama işleri yapılır. Prese kamış levhaları, standart levha: 2x2m ve 2,3,4 ve 5 cm kalınlıkta, tek sıralı rulolar 2x4 yapılırlar. Kamış levhalar normal ve ya soyulmuş dekor olarak yapılırlar(Anonymous,1993).

Ahşap, çelik ve betonarme çevrelere tespit edilmek üzere duvar ve tavan elemanıdır. Sıvanabilme özelliğinden ötürü, sıvadan sonra izolan panoların teşkili ve ya sıvasız bırakılması halinde malzemenin dokusu itibariyle dekoratif güzellik verir. Alçı ve çimentolu harca sıvanmak suretiyle prefabrike duvar ve tavan elemanları yapımında kullanılır.

8.17.5. Formika (Suni Reçine Plakaları)
Ağaç işlerinde yüzeylerin kaplamasında kullanılan sert, yüzeyleri parlak veya mat olarak işlenmiş levhalardır. Reçine emdirilmiş ince selüloz levhalarının (kraft kağıdı) üst üste preslenmesi ile elde edilir. Formika; çok sert ve kırılgan, su ve neme dayanıklı, yıkanabilir, yüzeyinde çizge ve gözenek olmayan, alkol, benzin, benzol, eter, aseton gibi eritici sıvılara dayanıklı, 150°C ye kadar sıcaklıktan etkilenmeyen, aşınmaya ve sürtünmeye dayanıklı, yüzeyi sert cisim ve kesicilerle kolayca çizilebilen bir malzemedir. Günümüzde pek kullanılmamaktadır(Eroğlu,1994).