Selasil; silsilenin çoğulu, zincirler manasına geliyor. Ağlâl; Ğulle, tasma, boğaza geçirilen kölelik tasması anlamına geliyor. Ve se’ıyr; aslında kışkırtılmış bir ateş. Yani aslında kışkırtmasa kimse yakmayacak, fakat biri onu kışkırtmış. Kim ola ki? İnsan. İnsan kendi ateşini yakıyor. Zımnen ifade bu. İnsan kendi cehennemini tutuşturan bir varlık.
Yine tasmalar ve zincirler ne oluyor? Dünyada iken Allah’ın verdiği akla, o aklı kullanmamış, Allah’ın verdiği gözü ve kulağı kullanmamış, tasma takmıştı ya aklına tasma, kalbine zincir vurmuştu ya, işte onun karşılığı olarak Allah’ta yarın ebedi hayatta ona tasma, ona zincir vuracak. Hani dünyada iken Allah’a kul olmamış, binlerce tanrı uydurmuş kul olacak. Zaten bir Allah’a kul olmayan binlerce eşyaya kul olur. İşte dünyada madem bir Allah’a eğilmedin, bir Allah’a kul olmadın, nefsine kul oldun, şeytana kul oldun, şehvetine kul oldun, eşyaya ve dünyalığa kul oldun, şimdi gel bakalım. Senin dünyada neye kul olduğunu herkese, elâleme, mahşere göstereyim de gör bakalım dercesine onun boğazına tasma, bileğine zincir geçirecek. Onu anlıyoruz buradan.
Se’ıyr ise derin pişmanlığı ve yürek yangınını ifade ediyor. Derin yürek yangını. Fakat cehennemini kendisinin kışkırttığını ifade ediyor. yani kışkırtılmış bir ateş. Aslında kışkırtmasaydı ateşi olmayacaktı. Ama kışkırttı, maalesef kendi ateşinde yanacak.
