2. kavramsal çERÇeve

Prof. Dr. Kurthan Fişek İçin- Yönetim Üzerine, Anakara Üniversitesi Basımevi, Ankara.

HARVEY, D. (1981) “The Urban Process under Capitalism: A Framework for Analysis in Urbanization and Urban Planning in Capitalist Societies” M. Dear and A.J. Scott, London- New York: Methuen: 105- 113.
HARVEY, D. (1989) “From Managerialism to Entrepreneulasim:the transformation of urban governance in the late kapitalizm”, Geografiska Annaler, Series B, 71(1), 3-18.
Harvey, D. 1990.“Fordism in The condition of Postmodernity.” Blackwell, Oxford: 125-141.
İSLAM, T. (2006) “Merkezin Dışında: İstanbul’da Soylulaştırma”, D. Behar ve T. İslam (eds.) İstanbul’da Soylulaştırma: Eski Kentin Yeni Sahipleri, Bilgi Üniversitesi Yayınları.
İSLAM, T. (2005) “Outside the core: Gentrification in Istanbul”, R. Atkinson and G. Bridge (eds.) Gentrification in a Global Perspective, Routledge.
İSLAM, T. (2003) “Kentleri Dönüşüm Mekânı Olarak Düşünmek”, Kentsel Dönüşüm Sempozyumu, YTÜ, İstanbul: 2–7.
KAHRAMAN, T. (2006) “İstanbul Kentinde Kentsel Dönüşüm Projeleri ve Planlama Süreçleri” Planlama, Sayı: 36, 93-102.
KAYASU, S. ve YAŞAR S.S. (2003) “Kentsel Dönüşüm Üzerine Bir Değerlendirme: Kavramlar, Gözlemler”, Kentsel Dönüşüm Sempozyumu, YTÜ, İstanbul, 20-64.
KELEŞ, R. ve diğerleri (1999) Kentsel Toprak Rantının Kamuya Kazandırılması, Türkiye Kent Kooperatifleri Merkez Birliği, Ankara.
KELEŞ, R. (2001) “Küreselleşme ve Yerel Yönetimler”, içinde Cevat Geray’a Armağan, Mülkiyeliler Birliği Yayınları, Ankara, 563-574.

KELEŞ, R. (2003) Urban Regeneration in İstanbul. Draft paper to be presented to Priority Action Program, Regional Activity Center: 1-30.

KELEŞ, R. (2004), “Kentsel Dönüşümün Tüzel Altyapısı”, Mimar-İst, Sayı: 2, s.73-75.

KELEŞ, R. (2011) Kentleşme Politikası, İmge Yayını, Ankara,

KNOX P. L. (2001) The Restless Urban Landscape: Economic and Sociocultural Changeand the Transformation of Metropolitan Washington,
KÖROĞLU ARMATLI B. ve ERCOŞKUN YALÇINER, Ö. (2006) Urban Transformation: A Case Study on 7 Çukurambar, Ankara. G.U. Journal of Science 19(3): 173–183.
KURTULUŞ, H. (2006) “Kentsel Dönüşüme Modern Kent Mitinin Çöküşü Çerçevesinden Bakmak” Planlama 2006/2(36): 7- 13.
KURTULUŞ, H. (2007) “Devlet, Sermaye ve Kentsel Arazi Bağları Çerçevesinde Kentsel Dönüşüm”, Ölçü, Sayı: Mart , 72-77.
LI, M. (2003) Urban Regeneration through Public space: A Case study in squares in Dalian, China.” Graduate Thesis in Master of Arts in Geography, Canada: University of Waterloo.
LOPEZ-MORALES, E. (2011) “Gentrification by Ground Rent Dispossession: The Shadows Cast by Large-scale Urban Renewal in Santiago de Chile”, International Journal of Urban and Regional Research, 35 (2),330-357.

LOGAN, J ve MOLOTCH H. L. (1987) “The city as a growth machine”in Logan, J. Ve Molotch H.L. Urban Fortunes: The Political Economy of Space, Los Angeles, CA: University of California Pres, 50-98

MACLEOAD, G. (2011) “Urban Politics Reconsidered: Growth Machine to Post-democratic City?”, Urban Studies, 48 (12), 2629-2660.

MARCUSE, Peter (1986) “Abandonment, Gentrification and Displacement: The Linkages in NewYork”, ed. Smith and Williams, Gentrification and The City, Unwin Hyman Lim Publishers, Boston.
MASSEY, D. (1993) “Power-Geometry and A Progressive Sense of Place”, Mapping The Futures Local Cultures Global Change, ed. J.Bird-B.Curtis, Routledge Publications, London.
MUSTERD, S. ve OSTENDORF, W. (2008) “Integrated Urban Renewal in the Netherlands: a Critical Appraisal”, Urban Research and Practice, 1 (1), 78-92.

NEVIN, B. (2010) “Housing Market Renewal in Liverpool: Locating the Gentrification Debate in History, Context and Evidence”, Housing Studies, 25 (5 ).

NALÇANTOĞLU, Halil (1999) “Yarılamayan Kentin Batısı:Ankara ve Batıkent Üzerine Notlar”, Birikim Dergisi: Kentte Yarılma, sy.123, Temmuz, ss.63-65.
OCAK, E. (1996) “Kentin Değişen Anlamı”, Birikim Dergisi, sy. 86-87, Haziran – Temmuz.
ÖZDEMİR D., ÖZDEN P., TURGUT S., (2005). Kentsel Dönüşümde Avrupa Deneyimi: Kuram ve Uygulamaya İlişkin Bir Değerlendirme, Ege Mimarlık, 2005/1 - 53, 22-29.
SAMSUNLU, A. (2007) “Toplu Konut Kanunu ve Türkiye’deki Uygulamaları”, Kent ve Planlama Geçmişi Korumak Geleceği Tasarlamak, A. MENGİ (ed), İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, s.355-374
SMITH, N. (2002) “New Globalism, New Urbanism: Gentrification as a Global Urban Strategy”, Antipode, 427-450.
SOJA, E. W. (2000) “Metropolis in Crisis in, Post Metropolis”, Critical Studies of Cities and Regions, Blackwell Publishing, 95-143.
SÖNMEZ, N. Ö. (2003) “Islah İmar Planı Uygulamaları ile oluşan Kentsel Dönüşümün Sosyal ve Mekansal Sonuçları Üzerine Görgül Bir Değerlendirme”, Kentsel Dönüşüm Sempozyumu, YTÜ, İstanbul, 102-111.
ŞAHİN, S. Z. (2006) “Kentsel Dönüşümün Kentsel Planlamadan Bağımsızlaştırılması/Ayrılması Sürecinde Ankara”, Planlama, 2006/2(36), 111-121.
SWYNGEDOUW, E. ve BAETEN G. (2001) Scaling the City: The Political Economy of ‘Glocal’ Development- Brussels’ Conundrum”, European Planning Studies, 9 (7), 827-849.
SWYNGEDOUW E., MOULAERT F. ve RODRIGUEZ A. (2002) “Neoliberal Urbanization in Europe: Large Scale Urban Development Projects and the New Urban Policy”, Antipode, 547-582.

ŞEN, B. “Ekonomik Gelişmenin Kültürel Stratejileri: İstanbul Kent Merkezleri ve Tarihi Kentsel Alanların Yeniden Yapılandırılması”, Planlama, Sayı 36, s. 39-47.

ŞENGÜL T. (2009) Kentsel Çelişki ve Siyaset: Kapitalist Kentleşme Süreçlerinin Eleştirisi, İmge Kitabevi, Ankara.

ŞPO, (2006), “Kentsel Dönüşüm Değil Rant Amaçlı Tasfiye Yasası”, Planlama, Sayı: 36, 4-5.

TEKELİ, İ. (2003) “Kentleri Dönüşüm Mekânı Olarak Düşünmek”, Kentsel Dönüşüm Sempozyumu, YTÜ, İstanbul, 2-7.
TUNA, M. (1999) “Türkiye Kentlerinin Toplumsal Yapısı: Konut Varlığına Dayalı Toplumsal Farklılaşma” (The Social Structure of Turkish Cities: Social Differentiation on the Basis of Housing Wealth), Yayınlanmamış YL tezi, ODTÜ, Ankara

TURAN M. (2009) Türkiye’de Kentsel Rant, Devlet Mülkiyetinden Özel Mülkiyete, Tan Kitabevi, Ankara.

ULUSOY, A. (2006) “’Kentsel Dönüşüm’ ve/veya ‘Kentsel Toprakları Üzerinden Sağlanan Rantın Bölüşümü’” Kentsel Dönüşüm Tartışmaları-I., TMMOB Mimarlar Odası Bülteni 40: 7-12.

UZUN, C.N. (2002) “Kentte Yeni Bir Dönüşüm Süreci ve Yasal Düzenlemeler”, Planlama Dergisi, 2002/1, TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını, s: 37-44, Ankara.

UZUN, C. N. (2006) “Yeni Yasal Düzenlemeler ve Kentsel Dönüşüme Etkileri”, Planlama 2006/2(36): 49-53.
UZUN, N. (2005) “Ankara’da Konut Alanlarının Dönüşümü: Kentsel Dönüşüm Projeleri”, Özcan Altaban’a Armağan, Cumhuriyetin Ankarası, ODTÜ Yayıncılık, Ankara.
VERHAGE R. (2005) “Towards a territorilized approach to Urban Renewal: a Comparioson of Policies in France and the Netherlands”, International Planning Studies, 10 (2), 129-143.
YAPICI, M. (2004) “İstanbul Nereye Gidiyor? Kentsel Dönüşüm mü? Kentsel Bölüşüm mü?”, Mimar-İst, Sayı: 2, s.76-80.
WEBB, D. (2010) “Rethinking the Role of Markets in Urban Renewal: The Housing Market Initiative in England”, Housing, Theory and Society, 27 (4), 313-331.

TMMOB Mimarlar Odası

YAYED (2006) Dönüşüm Alanları Yasa Tasarısı üzerine YAYED Görüşü,

ŞPO (2012) “Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun Tasarısı” üzerine basın açıklaması ve değerlendirme raporu,

MO (2012) “Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun Tasarısı” Değerlendirme Raporu,

İMO (2012) “Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun Tasarısı” üzerine İMO görüşü, TMH, 2012/1, 13-15

İnşaat Mühendisleri Odası

TUPOB (2010) 5393 sayılı Belediye Kanununun 73ç maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair 5988 sayılı Kanuna İlişkin görüşü

EKÜMENOMOPOLİS

KELEŞ, R. (2004), “Kents

1 Bayraktar/ (2011) Çevre ve Şehircilik Dergisi, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ocak 2012, sayı 1, s. 22

2 Görsel medya ve radyolarda "depreme karşı seferberlik" adı altında tanıtım ve reklam kampanyaları yayınlanmaktadır.

3 B. Günay “Kentlerin Yeniden Üretilmesi Süreçleri”, Mimarlık, 1994, 249, sy.11

4 S. Kayasu ve S.S. Yaşar (2003) “Kentsel Dönüşüm Üzerine Bir Değerlendirme: Kavramlar, Gözlemler”, Kentsel Dönüşüm Sempozyumu, YTÜ, İstanbul, 20-64.

5 R. Keleş’e göre moda bir sözcük olan “dönüşüm”ün değişim kavramına ne kattığı belli değildir. R. KELEŞ, “Kentsel Dönüşümün Tüzel Altyapısı”, Mimar-İst, Sayı: 2, 2004, sy.73.

6 S. Göksu “Kentsel Dönüşüm ya da ‘Yeni Şisede Eski Şarap’”, EgeMimarlık, 2005(1), sy. 9-12.

7 Batı’da 1920’lerde yapılaşmış alana yönelik yasal çerçeve (Inner Urban Act) ortaya çıkmış, 1930’larda da çöküntü bölgelerinin temizlenmesine (slum clearance) yönelik olarak geliştirilmiştir (Günay, 1994).1960’lar ve 1970’lerin başlarında, refah devleti politikalarının bir uzantısı olarak Avrupa’da daha çok toplumsal sorunlara duyarlı ve alan-odaklı kentsel iyileştirme ve yenileme projeleri geliştirilmiş, fiziksel mekan ile toplumsal boyutun bir arada ele alınması gerekliliği yaygın olarak kabul görmüştür. Bu dönemde kent merkezleri ve yoksul mahallelerin iyileştirilmesi ve yenilenmesi, bu şekilde kentlilerin yaşam kalitesinin yükseltilmesi merkezi yönetimlerin öncelikli politika alanları arasında yer almıştır. (Akar, 2006)

8 S. Göksu, ibid.

9 İ. Tekeli “Kentleri Dönüşüm Mekânı Olarak Düşünmek” Kentsel Dönüşüm Sempozyumu, YTÜ, İstanbul: 2003, sy. 2–7.

10 İbid.

11 R. Keleş “Urban Regeneration in İstanbul” Draft paper to be presented to Priority Action Program, Regional Activity Center: 2003, sy. 1.

12 T. Hall ve P. Hubbard “The Enterpreneural City and the ‘New Urban Politics’ The Enterpreneural City, Geographies of Politics, Regime and Representation, John Willey & Sons Ltd., England, 1998, s.1-23.

13 D. Harvey, “From Managerialism to Entrepreneulasim: the Transformation of Urban Governance in the Late Capitalism”, Geografiska Annaler, Series B, 71(1), 1989, s.3-18. 1960’ların yerel halkın ihtiyaçlarını karşılamak üzerine toplumsal ve kentsel hizmetlerin sunumu üzerine odaklanan “idareci kent yönetimi” yaklaşımı bırakılarak, 1970 ve 1980’lerden itibaren yerel ekonomik kalkınmayı desteklemeye ve istihdam yaratmaya öncelik veren “girişimci” politikalar benimsenmiştir.

14 T. Şengül, Kentsel Çelişki ve Siyaset: Kapitalist Kentleşme Süreçlerinin Eleştirisi, İmge Kitabevi, Ankara, 2009.

15 Ö. Gündoğan, “Kentsel Dönüşüm, Tarihsel ve Güncel Bir Kırılma Noktası mı?”, Planlama, Sayı 36, 2006, sy. 39-47.

16 M. Castells Kent, Sınıf, İktidar, A. Erendil (çev.), Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara,1997.

17 N. Smith, New Globalism, New Urbanism: Gentrification as a Global Urban Strategy”, Antipode, 2002, 427-450.

18 N. Brenner “Metropolitan Institutional Reform and the Rescaling of the State Space in Contemporary Westen Europe”, European Urban and Regional Studies, 10 (4), 2003, 297-324.

19 Geçen yüzyılın büyük bir kısmında ulusal ölçek üzerinde birleşen ölçekler şimdi yukarı, aşağı ve yanlara doğru atlamaktadır. Kent ve bölgesel ölçeklere verimli sermaye yatırımlarını büyük ölçekli alt yapı projeleriyle, yerel olarak örgütlenen arz yönlü politikalarla ya da kamu-özel ortaklığı gibi girişimci yaklaşımlarla teşvik etmek üzere devlet gücü aşağıya devredilmektedir. Devlet gücünün yukarıya devredilmesi, ulus-üstü, EU, NAFTA, IMF, Dünya Bankası gibi kuruluşların artan gücünü ifade etmektedir. Kentsel yönetişim artık sadece kentsel ölçekte gerçekleşmemektedir; toplumsal çelişkiler daha geniş ölçeklerdeki konfigürasyonların biçimini etkilemek, yapılandırmak, hatta dönüştürmek üzere ölçek sıçraması yapabilmektedir. Bu nedenle, kentsel siyaset ve politikaların anlaşılabilmesi için ulusal, ulus-üstü ve küresel ölçeklerdeki devlet gücünün incelenmesi zorunludur. N. Brenner, ibid.

20 N. Smith, “New Globalism, New Urbanism: Gentrification as a Global Urban Strategy”, Antipode, 2002, s.427-450. Devlet, emeğin yeniden üretiminde yaşanan krizle derinleşen toplumsal kutuplaşma ve çatışmalar ile yükselen muhalefeti daha da otoriter bir biçime bürünerek aşmaya çalışmaktadır.

21 M.B. Aalbers, “The Revanchist Renewal of Yesterday’s City of Tomorrow”, Antipode, 43(5), 2010, 1696-1724.

22 T. Şengül, Kentsel Çelişki ve Siyaset: Kapitalist Kentleşme Süreçlerinin Eleştirisi, İmge Kitabevi, Ankara, 2009.

23 J. Logan, ve H. L. Molotoch “The city as a growth machine”in Logan, J. Ve Molotch H.L. Urban Fortunes: The Political Economy of Space, Los Angeles, CA: University of California Pres, 1987, 50-98.

24 M. Balamir “Kentsel Dönüşüm yuvarlak masa toplantısı”, Kentsel Dönüşüm Tartışmaları-I” TMMOB Mimarlar Odası Bülteni:40, 2006, 20-23.

25 Bu nedenle de yerel yönetimlerin kentsel toplumsal hizmetlerden geri çekilmesinin kentsel yaşam ve kentsel toplum üzerindeki etkileri çok daha yıkıcı olmaktadır.

26 T. Şengül, 2009.

27 B. Günay, 1994.

28 H. Kurtuluş “Kentsel Dönüşüme Modern Kent Mitinin Çöküşü Çerçevesinden Bakmak” Planlama 2006/2(36), 2006, 7- 13.

29 İbid.

30 M. Balamir 1969, 1975, 1982, 1992, 1994, 1996, 1999.

31 Kurulan kat irtifakı ile müteahhit arsanın bedelini ödemeden arsa sahibi ile kat karşılığı anlaşabilmekte; üretim süreci sırasında yapı birimlerini (daireleri) satarak ihtiyaç duyduğu nakit ihtiyacını karşılayabilmektedir.

32 Günay, 1994.

33 H. Kurtuluş, 2006.

34 1948 yılında çıkarılan 5218 ve 5228 sayılı Yasalar, 1949 yılında çıkarılan 5431 sayılı Yasa, 1953 yılında çıkarılan 6188 Bina Yapımını Teşvik ve İzinsiz Yapılan Binalar Hakkında Kanun, 1959 tarihli 7367 sayılı Yasa, 1963 tarihli İmar Yasasında değişiklik yapılmasını öngören 327 sayılı Yasa, 1966 tarihli 775 sayılı Gecekondu Kanunu, 1976 tarihli 1990 sayılı Yasa, 1983tarihli 2805 sayılı Yasa. M. Turan, E.Akın 2007. 1966 yılında çıkarılan 775 sayılı Gecekondu Kanunu dar gelirlilerin konut ihtiyacını karşılamaya yönelik en kapsamlı düzenleme olup, halen yürürlüktedir. Yasada, daha öncekilerden farklı olarak, “gecekondu” terimi ilk kez yer almaktadır. E. Akın 2007. Belediyelere kaynak ve arsa elde edebilecekleri düzenlemeler getirilmiştir Gecekonduların tasfiyesi, ıslahı ve önlenmesine yönelik politikaları ve bu politikaların uygulanacağı alanların tanımlamasını içermesine karşın tavsiye ve ıslah ile ilgili hükümleri uygulanmamış, altyapılı ucuz arsa sunumuna yönelik gecekondu önleme bölgeleri oluşturularak dar gelirlilere ucuz arsa ve konut tahsis edilmesi en çok edilen politika biçimi olmuştur.

35 toplumsal dayanışma ve komşuluk ilişkileri, güçlü toplumsal aidiyet

36 C. Hamamcı, “Yerel Yönetimler ve Demokratikleşme Üzerine” -Prof. Dr. Kurthan Fişek İçin- Yönetim Üzerine, Anakara Üniversitesi Basımevi, Ankara, 2010

37 T. Çınar, “Kentsel Altyapı Finansman Modeli Olarak Yerel Kredi Piyasası Sistemi: Türkiye Örneği”, A.Ü. SBF Dergisi, S.60/4, (Ekim-Aralık 2005), 2005, s.57-74.

38 Menaf Turan, ibid.

39 1980’li yıllardan itibaren yerel yönetimlere devlet gelirlerinden verilen paylar 1981 yılında çıkarılan 2830 sayılı Yasa ile arttırılmıştır. 1984 yılında Büyükşehir belediye sistemine geçilmiş, 1985 yılında 3194 sayılı İmar Kanunu ile imar planı yapma ve onaylama yetkisi verilerek kentsel rantın bölüşümü sürecindeki rolleri pekiştirilmiştir. (Menaf Turan, 2009; sy. 89)

40 R. Keleş, Kentleşme Politikası, 2011, s. 452

41 Menaf Turan, ibid.

42 C. Hamamcı, 2010

43 R Keleş, 2010, s. 393

44 E. Bayraktar, (2011) Çevre ve Şehir Dergisi, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ocak 2012, sayı 1, s. 24

45 Menaf Turan, Türkiye’de Kentsel Rant, Devlet Mülkiyetinden Özel Mülkiyete, Tan Kitabevi, Ankara, 2009.

46 H. Kurtuluş, “Devlet, Sermaye ve Kentsel Arazi Bağları Çerçevesinde Kentsel Dönüşüm”, Ölçü, Sayı: Mart, 2007,72-77.

47 E. Akın, ibid.

48 Menaf Turan, ibid.

49 A. M. Bayram “Kentsel Dönüşüm Tartışmaları”, Kentsel Dönüşüm Tartışmaları-I., TMMOB Mimarlar Odası Bülteni 40, 2006 ,7-12.

50 Menaf Turan, ibid.

51 B. Şen “Ekonomik Gelişmenin Kültürel Stratejileri: İstanbul Kent Merkezleri ve Tarihi Kentsel Alanların Yeniden Yapılandırılması”, Planlama, Sayı 36, 2006, s. 39-47.

52 İ. Dinçer “The Impact of Neo-Liberal Policies on Historic Urban Space: Areas of Urban Renewal in İstanbul”, International Planning Studies, 16 (1), 2011, 43-60.

53 MO görüş

54 Menaf Turan, ibid, sy. 281

55 T. Kahraman “İstanbul Kentinde Kentsel Dönüşüm Projeleri ve Planlama Süreçleri” Planlama, Sayı: 36, 2006, 93-102.

56A. Samsunlu “Toplu Konut Kanunu ve Türkiye’deki Uygulamaları”, Kent ve Planlama Geçmişi Korumak Geleceği Tasarlamak, A. MENGİ (ed), İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, 2007, s.355-374

57 Cevat Geray, 2007, sy. 334.

58 A.Ulusoy, “’Kentsel Dönüşüm’ ve/veya ‘Kentsel Toprakları Üzerinden Sağlanan Rantın Bölüşümü’” Kentsel Dönüşüm Tartışmaları-I., TMMOB Mimarlar Odası Bülteni 40, 2006, s. 7-12. MO, 2012.

59 Menaf Turan, 2009.

60Y. Gürsel “Türkiye’de Kent Yenilemesi Sorunları”, Mimar-İst, Sayı: 2, 2004, 69-72.

61 O. Balaban “Bir Finansman Aracı Olarak Mortage Sisteminin Türkiye’de Olası Etkileri Üzerine”, içinde Kent ve Planlama Geçmişi Korumak Geleceği Tasarlamak, A. MENGİ (ed), İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, 2007,s. 247-258.

62 İbid.

63 Cevat Geray “Toplumsal Konut Yöneltisi ve TOKİ‟nin Tutum ve Yöneltilerindeki Son Değişiklikler”, içinde Kent ve Planlama Geçmişi Korumak Geleceği Tasarlamak, A. MENGİ (ed), İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, 2007, s. 283-341.

64 Cevat Geray, 2007, sy. 334.

65 Menaf, Turan, 2009, ibid .s. 98.

66 A.Ulusoy, 2006.

67 A. M. Bayram“Kentsel Dönüşüm Tartışmaları”, Kentsel Dönüşüm Tartışmaları-I., TMMOB Mimarlar Odası Bülteni 40, 2006, 7-12.

68 Menaf Turan, 2009, sy. 281.

69 B. Şen, ibid

70 İlk kez 1995 yılında Vakıf Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı A.S., ardından Alarko Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı A.S. kurulmuştur. Emel Akın, 2007.

71 B. Şen, ibid

72 Menaf Turan, 2009.

73 2004 yılında gerçekleştirilen Gayrimenkul Zirvesi IV’de Dünya Gayrimenkul enstitüsü (ULI) Türkiye başkanı tarafından gayrimenkul sektöründeki sağlıklı büyümenin Kentsel Dönüşüm yasasıyla ulaşılacağı öne sürülmüştür. Basına da “gayrimenkul yatırımcıları büyük kentleri gecekondudan kurtaracak kentsel dönüşüm yasasının bir an önce kabul edilmesi için bastırıyor.” şeklinde yansımıştır. Mücella Yapıcı, “İstanbul Nereye Gidiyor? Kentsel Dönüşüm mü? Kentsel Bölüşüm mü?”, Mimar-İst, Sayı: 2, 2004, s. 77-78.

74 G. Macleod, “Urban Politics Reconsidered: Growth Machine to Post-democratic City?”, Urban Studies, 48 (12), 2011, s. 2629-2660.

75 N. Smith, 2002, ibid.