| Kariyerinizin başladığı ilk günlere dönersek, Koç Topluluğu’nda CEO’luğa uzanacak kadar başarılı ve uzun soluklu bir iş yaşamınız olacağını tahmin eder miydiniz?
Otosan’da işe başladığım yıllarda Genel Müdürümüz rahmetli Erdoğan Gönül Bey, Genel Müdür Muavinimiz rahmetli Süreyya Bey idi. Benim ise Mühendislik Daire Müdürü olan Ali İhsan İlkbahar Bey’den daha yukarısıyla mülakat yapma imkanım doğal olarak olmamıştı. Genç bir mühendis, bir pazarlama uzmanı veya işletme okumuş bir kişinin ilk iş müracaatında görüştüğü en yüksek makamdaki yöneticiden etkilendiğini düşünüyorum. Açıkçası ben de Ali İhsan İlkbahar Bey’in üstlendiği mühendislik daire müdürlüğü görevine bir gün gelebilir miyim diye içimden geçirmiştim.
Otosan’da çalışmaya başladıktan sonra gerek iş arkadaşlarıyla olan kuvvetli ilişkiler, gerekse özellikle o dönemin getirdiği, bürokratik sorunlarla mücadelede ortaya konan dayanışma beni şirkete daha da bağladı. Türkiye’nin ekonomik olarak sıkışık olduğu, dönemin Başbakanı Süleyman Demirel’in “70 cent’e muhtacız” dediği bir dönemde, sürekli bir mücadele ile, yurtdışından ithal edilmesi gereken ham maddeler için döviz temin edilmesi, bir yandan parça ikmalinde yaşanan sorunların giderilmesi, öte yandan da enerji kısıntısı nedeniyle dur-kalk imalat gibi çeşitli sorunlar vardı. Böyle bir dönemde Otosan’da ortaya konan dayanışma ruhu bende “Burada yerimi buldum, devam edeyim” hissini doğurdu.
Dönemin Türkiye’sinde yaşanan sıkıntı bir yana, Koç Topluluğu da sürekli yenilik ve yatırım yapıyor, işleri büyütüyordu. Koç’un adı ise şimdi olduğu gibi o dönemde de çok çok önemliydi. Sadece iş çevresi bakımından değil, sosyal sorumluluk çatısı altında topluma yardım konularında da önde gelen bir Topluluk... Bütün Koç Ailesi bugün olduğu gibi o dönemde de önemli birer örnek teşkil ediyordu... Bunlar da insanın “Bu Topluluk’ta devam ederim” demesini sağlayan hususların başında geliyor.
Dostları ilə paylaş: |
