| Ne zamandan beri yemek yapıyorsunuz?
Fiili olarak kendi restoranımda sekiz senedir yemek pişiriyorum. Aslında aşçılık eğitimi almadım, turizm otelcilik okudum. Yönetici olmak için mutfak eğitimi almıştım. En alt seviyeden başlayarak yöneticiliğe kadar çıktım, sonra kendi restoranımı açtım. “Benim yaratmam üretmem ve paylaşmam gerekiyor” dediğim noktada ise mutfağa girdim.
Neolokal dördüncü mekanınız. Buraya kadarki adımlarınız neler?
Sekiz senedeki dört restoranın her biri bir öncekinin sıçrama taşı gibi. İlkinin kapısında adı bile yoktu, sadece duyan ve bilenlerin geldiği bir yerdi. Haftanın üç akşamı açıktı; 32 kişilikti. Sonra gelen LilBits’in kapasitesi ise 24 kişiydi. Sadece kışları ama haftanın 5 günü açıktı ve her gün doluydu. Hiç düşmedi ama hep yabancılar tarafından takdir edildik. Burada bir sorun var diye düşündük. Yaptığımızın doğru olduğuna inanıyorduk ama bizim insanımızın neden buna değer vermediğini anlamak için kafa yormamız gerekti.
Yurtdışı mutfaklarına harcadığı rakamları yerli mutfağa reva görmeyen kitleyi bu yönde ikna etmek kolay mıydı?
Ne yazık ki İstanbul’da yüzlerce İtalyan lokantası var. Bunların neredeyse hepsi bana göre kötü birer kopya. Ben açıkçası İtalyan olmadığım sürece ve İtalya’da en az 3-5 sene yaşayıp öğrenmediğim sürece İtalyan yemeği yapmayı kendimde hak görmüyorum. Tamam, makarnayı onlar gibi pişirmeye çalışırım ama bu sadece bir kopyadır. Benim kültürüm değildir. Ben sadece en iyi bildiğim şeyi en iyi şekilde yapabilirim, bu da tabii ki benim kendi yerel mutfağım.
Dostları ilə paylaş: | 
