301 Kara Tabut Önerisi – Fikri Takip

İkinci Mektup:

“Söyleyeceklerimin birileri tarafından şiddetle tepki görme ihtimalini göze alıp yazıyorum.

Bir süredir Kadıköy'de yapılan bütün yürüyüşler, oturma eylemleri vs. kişisel tatminimizden öteye geçmiyor. Kadıköy yansa yıkılsa çatışmalar artık haber bile olmuyor. Dönüp geçmiş eylemlerimize bakarsak katılım konusunda da, haber yapılması anlamında da olumlu tablo çizen eylemlerin çatışma ihtimalinin daha zayıf görüldüğü, yaratıcı ve çoluk çocuk katılına bilen eylemler olduğu anlaşılır.

Bu bilgiler ışığında, sırf sessiz kalmamak adına Kadıköy'e yapılacak klasik bir eylem çağrısı kafadan okuyan insanlarda "haa, yine çatışma çıkacak o zaman, biz gitmeyelim" duygusu, olaysız bir yürüyüş yaptığımız taktirde de etraftakilerin çoğunluğundan "gene yürüyorlar, kim bilir neden" tavrı yaratacaktır. Etkinin böyle olduğunu anlamak için eylemlerin, planların, programların biraz dışına çıkıp mahalleliyle iletişim kurmak yeterli. Tabi bu arada bu bahsettiklerim "allah belalarını versin bunların, yine ortalığı birbirine katıp polisi mahallemize çektiler" diyenlere göre çok daha kazanılabilir ve "bir şey yapmalı"nın gerekliliğine inanan insanlar. Elbette daha uçları ve kendimizi asla açıklayamayacak olduklarımız da mevcut.

Bütün bunları söyleme sebebim, evet acılıyız ve öfkeliyiz, ve evet susup oturmak normalleştirmektir eninde sonunda. Ancak yapılacak eylemler, protestolar olan biteni bilmeyenlere bilgi vermeyecekse, klasik sloganlarla Kadıköy'de tur atıp sonunda bir çatışmaya bağlanacaksa bu saatten sonra her çağrımızda daha da yalnızlaşırız ve "bir grup marjinal" diye kestirip atılacak hale geliriz.

Eylem yapmaktaki amacımızı ortaya doğru koyabilirsek eylem biçimlerini de daha rahat belirleyebiliriz diye düşünüyorum. Ben bu noktada yapılacak bir eylemin bilmeyenlere konunun ulaşmasını sağlamak, "eylemlere katılan kötü çocukların başına kötü şeyler gelir" algısını kırıp gidişata hep birlikte dur demezsek kimsenin canının güvende olmadığını anlatmak amacıyla yapılması gerektiğini düşünüyorum. Mesela dün boğada tek başına eylem yapan çocuğun yaptığı gibi elimizde bilgilendirici kartonlarla dolaşabiliriz (ibadethaneye gittim, polis vurdu öldüm. peki sen güvende misin? gibi), Kadıköy'ün kilit noktalarında belli aralıklarla ajitatörlerle bilgilendirmeler yapabiliriz, iskele meydanı normalde ulaşamadığımız insanlara ulaşabilmemiz için çok önemli bir nokta, burada yerlere yatıp üstümüze yazılar koyabiliriz... Ne bileyim işte, bir kaç kişide bile farkındalık yaratsak önemlidir bu.

Benim yaklaşımım fazla naif bulunabilir, ama bu şekilde düşünen tek kişi olamayacağım varsayımından hareketle ben gibi insanları temsilen yazdığımı düşünün.”

Evet, çok insan var ve birbirlerinin varlığından bile haberdar olamadıkları için seslerini duyuramıyorlar. Yukarıdaki satırları yalnız olunmadığını göstermek için aktardık.

301 Kara tabutu benimseyenler de öyle. Balık ve kuş sürüleri kadar çoklar ama birbirlerinden haberleri olmadıkları için bir balık ve kuş sürüsü kadar bilme bir uyumlu davranış gösterip sürü kadar bile olamıyorlar.

Belki Pazar günkü 301 kara tabutlu sembolik cenaze böyle bir tanışmanın ve ne kadar çok olduğun görmenin başlangıcı olabilir.

Olur değil, küçük de olsa bir olasılık olarak, olabilir.

24 Mayıs 2014 Cumartesi

Madende devlete ve sermayeye kurban olan 301 işçinin listesi