42 yil öncesi
Yüklə 3,62 Mb.
|
|
Omurilik, epifiz, ipofiz içte gazdır ! Hava ile temasta donarlar ! Bilen azdır ! Sinir akımı, aynen elektrik akımı ! Her üç gazı ateşler ! Yapılırsa bakımı ! Isınarak açılır en son, üçüncü göz de ! ‘“Gayb”’ görülür ! ALLAH’tır bakan çünkü bu özde ! Bu yüzden ! ‘“Gaybı bilmek ancak ALLAH’a mahsus !”’ ‘“Ol emri ”’ için ! ‘“Üç gün Zekeriya gibi sus !”’ Üst şeffaf beden ! ‘“Üç gün !”’ Arz merkezinde kalsın ! ‘ÂLÎ’den ! ‘“Mesîh”’ denen ‘“Yahya”’ ışını alsın ! Bu Rûh ! Meryem’in girip, şeffafken, ovülüne ! Rahimde vaftiz yapsın ! İsâ kavuşsun üne ! Yahya idi ! ‘“Beşikte konuşan İsâ !”’ Yâni ! ‘“Terk ettiğinde, ‘İlyas’ diye bağırdı âni !”’ İsâ bağırmamıştı ! ‘“Yahya”’ diyerek ! Niçin ? ‘“İlyas, Yahya olarak tekrâr geldiği için !”’ Hikmet en büyük hayır ! Ölümsüz ! Yoktur yaşı ! Sende saklı o bebek ! Doğmaz ! Olmazsan aşı ! ‘“Yahya’dan daha büyük zât, ‘kadın’dan doğmadı !”’ Bak ! Cebrail dilinde ! Meryem’in ‘kadın’, adı ! ‘“İncil’de bizzat İsâ ! Yahya için böyle der !”’ ‘“Müjde ey kadın”’ diye, ‘“Cebrail hitab eder !”’ ‘Rûhsal’ açıdan yâni ! Meryem idi bâkire ! ‘“Îsâ”’ için yatanda ! Rastlanmaz cinsel kire ! ‘“Yahya’da hem hikmet ! Hem iffet ! Mevcûd”’ der âyet ! Eş anlamlı hikmet ve nâmûs ! Bu açık gayet ! Ne tesâdüf ! Nâmûs da derlerdi Cebrail’e ! Bu açıdan EHL-İ BEYT ! En nâmûslu âile ! Cinsel organın adı, ‘edep yeri’dir ! Niçin ? Edepsizce yaklaşmak ! Ayıp olduğu için ! Çocuk için çiftleşen ! Hâlâ daha utanır ! O da edeb değildir ! Hayvân ! Hayvânı tanır ! İncir yaprağı örttü ! Âdem, Havvâ o yere ! Bitki gibi bâkir kal ! Temiz kok ! Nefsin ere ! Yukarı pompalanmaz ise sinir akımı ! Rüya ve sekste harcar onu ayak takımı ! Çocuk için şehvetsiz yaparsan, ‘nikâh’ denir ! Aldığın beden için ! Toprağa borç ödenir ! ‘“İsim !”’ Yâni ‘“Rûh”’ verip yarat ! Edeptir adı ! ‘“Pisler pislere mahsus !”’ Sen ol Âdem evlâdı ! Dünyâda en ünlü zât, sultan Süleyman ! Niçin ? ‘Yanında hikmet olan şah’ demek ! Onun için ! ‘ÂLÎ EL MURTAZA’dır !’, O ‘“Süleyman’ın tahtı !”’ (1591) ‘Diriltenin boyası !’ Yeniler isen ahtı ! (1591) M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA-19.02.2001 ‘EBCED’ ilmine göre isimlerin açılımları : 1591 = TAHT-I SÜLEYMAN (Süleyman’ın tahtı ) = SIBGAT EL MUHYI (Diriltenin boyası) = ÂLÎ EL MURTAZA (ÂLÎ MURTAZA) ‘“EL ÂLEM !”’ Rûh ALLAH’tan ! Can ise, aslı toprak birkaç gen ! Formülü değişti mi ! Bozulur bütün dengen ! HAK der ‘“Formül değişir şeytanın emri ile !”’ ‘“Şeytan ise, Âdem’e düşman !”’ Dikkat edile ! Yâni imâl eder o ! Ancak kendi dostunu ! O giydirmişti bize ilk, bu hayvân postunu ! ‘“Ama onu dinlemez ALLAH’ın temiz kulu !”’ Çünkü eğitir onu ! ‘“Yüce Meclis”’ okulu ! Rûh her defa giydikçe ! ‘Kristal’leşir mâdde ! Rûha, ‘“Kristos !”’ ‘“Mesîh !”’ ‘“Kurtarıcı !”’ ‘“Mehdî !”’ De ! ‘“Bize bizden de yakın !”’ ‘“İçimizdeki bizler !”’ ‘“Şah damar’a bağlanan !”’ Her an onları izler ! ‘“Rûh ! RAB’den çıkan bir ses !”’ Kur’an-ı iyi oku ! ‘“Yer ve Göklerin nûru !”’ Yâni ondaki doku ! ‘“Bizler”’ RABB’in emrinde ! ‘“ER RAHMÂN”’a en yakın ! ‘“HAKK’ın halifeleri !”’ ‘“ALLAH”’ demeyin sakın ! ‘Evrimle şeffaflaşmış tekrâr !’ Fizik postları ! Olmuşlar ‘“Öncekiler !”’ ‘“ALLAH’ın has dostları !”’ Onlarda işlem yapan ! ‘ALLAH’tan başka değil !’ ‘“Secdeni Âdem’e yap !”’ der O ! ‘Kendine eğil !’ ‘El !’ Türkçede, ‘yabancı’ demek ! Yâni ecnebi ! “Bu âlemde konuğum ben” demiştir her nebi ! Evrimini bitirmiş ! Önceki bir âlemde ! ‘“Her yere konabilen”’ bir uçan dâire de ! ‘“Mirâsına konmuştur ! Erdiği o âlemin !”’ ALLAH o elle mülkü kullanır ! O el, ‘“EMİN !”’ ‘“Tevrât’ta her meleğin kanadı saklar bir ‘el’ !”’ ‘“El”’ okunur ! Frenkçe kanat (âile) ! Tesâdüfe gel ! ‘“O”’ demek, için de ‘“El”’ (elle) der Fransız ! Şans işi ! Tıpkı ‘“El Âlem”’ gibi ! ‘“Yâni öteki kişi !”’ Fransızca ayni ses, ‘İki el’ (Deux mains) ! Hem de ‘Yarın’ (Demain) ! ‘Yarın’ gelecek ‘“Arz’ın vârisleri !”’ Uyarın ! ‘“Çift yedi”’nin simgesi, eldeki on dört mafsal ! ‘“El”’ ise ! ‘“EHL-İBEYT”’in mührü ! Bu değil masal ! Arapça her sözcüğün başında var ‘“El !”’ Niçin ? Her sözcüğü, EHL-İBEYT tanımladığı için ! İbrânice her belli sözcük başlar ‘H’ diye ! ‘H’ hem ‘Nefes’ demektir ! ‘H’ hem ‘beş’ eder ! Niye ? ‘Hani o !’ ‘Hani onlar !’ Her dilde harf-i târif ! Her bir harf EHL-İBEYT’i târif eder ! Ol ârif ! Yirmi dokuz harf ismi öğretildi Âdem’e ! Gel de ! MUHAMMED için, sen ‘“O, ‘“S”’ismi deme !”’ Her harf ! Bir Hakerenin ALLAH katında ismi ! Hepsinin toplamıdır ! Bil ki Âdem’in cismi ! Yâni ‘“En yüce Meclis !”’ ‘Kendisi ilk Âdem’in !’ O zâtın başı, ÂLÎ ! Kâlbi, MUHAMMED EMİN ! Bütün dilleri Âdem, biliniz etti icâd ! ‘Sâbit aslı’na bakıp her şeyin O ! Koydu ad ! Ölü sözcük değildir bu ad ! Yaratıcı ses ! Ölmeden! ‘“O hak sesi !”’ Duyabilmeli herkes ! ‘“O ses”’ ile ! Her şeyi o kendine bağladı ! ‘“O ses”’tir Îsâ Mesîh ! ‘“O ses”’tir ! Vaftiz adı ! ‘“ON DOKUZ”’ ses, İblîsin bilmediği isimler ! Her an var edilir ! Ve Yok edilir cisimler ! Var ve yok arasında ! Bir sınır var ! Noktadır ! Nokta hem B ! Hem sıfır ! Yâni varlık, yoktadır ! ‘“Mîrâçta görülenin !”’ Bak ! ‘“Emin”’ öbür ismi ! ‘“İki kaş arasından girdi !”’ Nûr olan cismi ! Namazda alnın değer ! Arz toprağına ! Niye ? İki kaş arasından ! ‘“ER RAHMÂN”’girsin diye ! Bu yüzden namazın bak öteki adı ‘“Mîrâç !”’ Melek taptı Âdem’e ! Şeytan değil ! ‘Gözü’ aç ! ‘“Âlemlerin RABB’i”’ ni öğren ! Olmadan harab ! ‘“Âlemler”’ Elohimdir ! Onların ilk özü RAB ! ‘“ÖZ”’ ve ‘“ÂLEM”’ sözcüğü ayni ! İbrânicede ! İlk öze sen Mikail ! Dilersen İbrahim de ! Elohim, çoğul sözcük ! Tekil adı ise, ‘el !’ İbrahim İbranice, ‘El’in nûruna bedel ! Yine İbrahim ile ayni ‘“Rahmet”’ ve ‘“Rahîm !”’ El, ÂLÎ ! Nûr, MUHAMMED ! Bu, ERRAHMÂNİRRAHÎM ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ÇEŞME – İZMİR, 23.08.2001 E L !
‘“Tûr”’da ALLAH ne için ‘“EL ÂZÎZ-ÜL-HAKÎM”’di ? Ölmeden cananı bul canda ! Kurtar canını, Can simidine benzer, bak ! O kandil simidi ! MUHAMMED ve ÂLÎ’nin eli, ALLAH’ın eli ! O eli tutmuş idin ! RABB’ine derken ‘“Beli !”’ ‘“Ona el kaldıranın her iki eli kurur !”’ Kırılıp ortasından ! Hep yere bakar beli ! Hesap verir ! Sırtında post ile ! Teker teker ! Yüzünü ters yüz eder öldükçe ! Nekir ! Münker ! ! Elsiz ! Ayaksız ! Balık, yılan, hatta taş ! Olur ! Kireç ocaklarında yanıp içini çeker ! İsmi, cismi ve resmi olduğu vakit türab, Elini tutmadığı, sorar ona ‘Kimdir RAB ?’ RAHMÂN’ı görüp tanır, ayağına kapanır ! Ona der : ‘affet beni ! Ne olur EBÛ-T-TURAB !’ ÂLÎ bağışlayınca ! RAHÎM, rahime koyar ! ‘“RAHMÂN onu yeniden kendi şeklinde boyar !”’ Her ikisi rûhunu üfler iken der ona ; ‘Bu rûhu bulmadıkça ! Olmayız bir sana yâr !’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 08.12.1996 ‘Miraç Kandili’ “ELVEDÂ !” Elvedâ müstakbelin bâbında pürtılsım kilit ! Elveda ! Ey geçmişin tâbût-u haşri Elvedâ ! İsmini yaşlarla tekrârlarken ervah, bir divit Bir gün eflâka yazar beş harfli korkunç bir sedâ ! Cümlemiz artık o dem birtek nabızdan çarparız ! Hânemiz Arş, cismimiz Şems, ismimiz yalnız Hüdâ ! İşte Hüznî mâsivâdan tevbe-i istiğfarız ! Elvedâ ten ! Elvedâ can ! Elvedâ ey “Elvedâ !” M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA - 1960 ‘“E M Â N E T”’ I
Saat yirmi dört ile dört arasında, gece ! ‘“Az uyu”’ emri, açık tut alıcını demek ! Herkes misyon sâhibi burada bir derece ! ‘“Secde edilen”’in biz değil miyiz evlâdı ! ‘“RAHMÂN’ın halîfesi”’ değil mi onun adı ! ‘“Âdem’e üflenen rûh”’, öyleyse bizde de var ! Şerefimizin bundan başka yok istinadı ! ‘“ALLAH teklif edince Yere, Göğe emânet”’ , ‘“Hakkını veremezsek, bize edersin lânet !”’ Diyerek reddettiler ! Rûh üfürülmesini, Çünkü rûhu olup da çıkarmamak ! İhânet ! Rûhu dışa çıkaran, olur kendine âlim ! Ölüp ölüp doğmaktan canını kılar sâlim ! Toprağından kendine bir ayna yapamazsan, Yansır pis çamuruna, İblîs denilen zâlim ! ‘“Vahiy verdim diyor HAK, yere, göğe, arıya !”’ Her atom bir adrestir ! Özünden uyarıya ! Ama hepsinin RABB’i, HAK adına Âdem’dir :! Çıkaramadıkları için Rûh ! Dışarıya ! RESÛL der :“Rûhtan büyük bir şey yaratılmadı !” Cehenneme İblîsten kör bir şey atılmadı ! ‘İlk Rûhun’ depremine sâdece Arş dayanır ! Boş yere MUHAMMED ve ÂLÎ aratılmadı ! ALLAH der :‘“Emânete etme sakın ihânet !”’ O emânet rûhundur ! Kalanı bir torba et ! Emânete ihânet eder isen burada , Orada ödetirler sana ağır bir diyet ! Rûh, MUHAMMED ÂLÎ’den kalbindeki tek ışın ! Sesiyle yetinmezsen ! HAK’la olur barışın ! Budur ondan şefâat ! Umma hiç ötekini ! ‘“Rûh”’ denen ‘“Tanık”’ ile ! Olur HAKK’a varışın ! Firavun eşi iken,Yusuf ‘una gönül ver ! HAK, âşık olduğunun âşığını da sever ! ‘“Sana senden de yakın”’ yatıyorken kâlbinde ! Örtüsünü kaldırıp da ! Koynuna giriver ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 1996 ‘“EMÂNET !”’ II ‘“ALLAH dilediğine hikmeti eder ihsan !”’ ‘“Hikmet”’ten daha büyük nimet alamaz insân ! Rûhunu göndermeden HAK yıkadı Meryem’i ! ‘“MUHAMMED’e tertemiz”’ der ALLAH ! Düşün emi ! ‘“Arıtır EHL-İ BEYT’i bizzat ALLAH her kirden !”’ Onlara ayrılmayın der namazla zikirden ! Her Nebi ve Velî’yi HAK kendi tayin eder ! ‘“Sizler de emâneti ehline veriniz der !”’ ÂLÎ, Muaviyeyi valilikte tutmadı ! ‘Siyaset bilmeyene’ çıkınca onun adı, Dedi : “Siyaset ile bağdaşamaz gerçek din !” ‘“Halifesini RAHMÂN seçmiştir !”’ Dikkat edin ! ‘“Eliyle”’ cilalayıp ayna yaptı Âdem’i ! Onda görünüp dedi : ‘“Secde eyleyin ! Emi !”’ Ayna gözden kayboldu ! Edilir iken secde ! ‘En büyük ad’ görüldü ! Melekler geldi vecde ! Melekler ALLAH’ı hep ‘o isimle’ överdi ! Bu hamde HAK, MUHAMMED ÂLÎ ismini verdi ! ÂLÎ ‘“Yüce !”’ MUHAMMED ‘“Övülen”’ demek madem! Elbet MUHAMMED ÂLÎ olmalıdır ilk ÂDEM ! ‘“Âdem dahil, her nebi söz verdi MUHAMMED’e !”’ Biz hem ilk, hem de sonuz ! ‘Nokta’ yazan kalem de ! RAHMÂN’a söz verirken, EHL-İ BEYT’ti aracı ! Burda da EHL-İ BEYT’e biat et ! Yap mîrâcı ! EHL-İ BEYT’İ candan sev ! Resûl’e borcu öde ! MUHAMMED ÂLÎ, ‘“Bizler ! Bana benden yakın”’ de ! ‘“Resûlleri gönderen biziz diyor bak, bizler !”’ ‘“RAHMÂN önünde saf saf !”’ Onlar yargıyı izler ! Evrende her katmanda ! Herkes ve herşey mevcût ! Sadece, yoğunluğa göre değişir vücût ! Can çıkınca, HAK onun bir benzerini alıp, Dünyaya gönderir ve boş kalmaz eski kalıp ! Son mesajlar bambaşka ! Veda vakti yaklaştı ! İzin sınırlarını, çünkü sırlar çok aştı ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA- 21.01.2000 ET OBUR ve OT OBUR ! Politikacı almak için iktidar oyu, Seni över ! ‘Sende var’ deyip büyük sağduyu ! Sonra senin üstüne örtüp bitli bir yorgan , Sana der: ‘Uyanmadan, sen dört yıl daha uyu !’ Her bir demokraside oynanır ayni oyun ! Besler köpeği ! Kurdu ! Kasabı ! Ayni koyun ! Üç et obura karşı, ne yapsın bir ot obur ! Der; ‘Otumu verin de ! Siz daha iyi doyun !’ Îsâ’yı da bu üçlü, asmak istedi ! Niçin ? Bu sürü düzenine, karşı geldiği için ! Halka dedi : ‘Siz koyun değil !’ ‘Bir çobansınız !’ ‘Güçlü, gücünü sizden alır hep için için !’ Hemen koyun postuna, et oburlar büründü ! Düzene karşı koyan çoban gibi göründü ! Ve henüz çoban olmuş zavallı sâf koyunlar , Onların ardı sıra gidip yine süründü ! Kur’an, et oburlara :‘“Kovulacak şeytan”’ der ! ‘“Secde ettiremedi onu, Âdem’e peder !”’ Âdem HAK çoban ! Melek ona teslim olan halk ! Biri ‘“RÛH !”’ Öbürü can ! Kendine olma heder ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ İZMİR – 16.10.1998 E V !
Çekmiyor vücûdumu artık kireçli belim ! Yorgun atan kâlbimden, birisi diyor bana , Bu eski evden, haydi yenisine gidelim !
Bir yandan yiyip içip, bir yandan aşınmaktan ! Her zevkte var bir acı ! Her gerçekte bir hayâl ! Yetişir keyif almam ! Uyuzca kaşınmaktan !’ Cevap veriyor bana ; ‘Uluğ bu ev başka ev ! Vereceğim sana ben bu kez de seçkin ödev, O evin her bir taşı, bir erenin vücûdu ! Sâhibi ise benim ! Çık şişenden artık dev !’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 25.01.1997 “EY HACI !”
Ziyâreti iâde ederdi ! Fikir edin ! Herkesin birbirini tavaf etmesidir hac ! ‘“Şeytan değilsen !”’ ‘“Secde et Âdem’e !”’ Diyor dîn ! ‘Mevlânâ’dan nazmen çevirim’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ İZMİR - 16.10.1998 “EY NAMAZCI !” Daha ne vakte kadar ! Elini kulaklara , Götürüp duracaksın ! Tıpkı bir sinek gibi ! Dışarda değil ! Sende konuk mülkün sâhibi ! Ağırlamak için sen onu kâlbinde ara ! ‘Mevlânâ’dan nazmen çevirim’
‘“Ayağa kalkmasına ölünün !”’ “Çıkar izin !”’ ‘“O müezzin !”’ ‘“Rûh”’umuz ! Bize ondan yakın yok ! Ölmek veyâhut ermek, kaderi hepimizin ! Erersen ! Bu son ezân ! Bir istiklâl marşıdır ! Her zât ayağa kalkar ! Bir istikbâl marşıdır ! Sağ iken âzâd olan rûhu ! Öper MUHAMMED ! ‘“Arş”’ üstüne oturtur ÂLÎ ! İkbâl marşıdır ! Eğer taptığın tanrı, ise hayâl ! Vehim ! Zan ! Seni bir hayvân gibi ! Boğazlar bu son ezân ! Rûhun der : ‘Ben dururken niye uzağa gittin ? Ben uyarırken seni, duyduğun vakit bazan !’ İşte bu en son ezân ! ‘“Sûru”’dur İsrâfil’in ! HAK kulağa dâvudî sesidir ! Cebrâil’in ! Ama gaflet içinde ! Hayâtını sürerken, ‘“Kulak zarın patlarsa !”’ Sesidir Azrâil’in ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 1996 FÂTIMA’NIN ÜÇ SIRRI !
Yâni o hem ÂLÎ’ye ! Hem MUHAMMED’e model ! FÂTMA’nın üç sırrı var : birincisi o ÂLÎ ! (135) İlk Âdem’in eşidir , HAK yanındaki hâli ! (135) ‘ALLAH’ın RESÛL’ünün kimliği !’ ‘İkinci sır !’ (783) Üçüncüsü, ‘Kutub O !’ ‘Bundan sonra on asır !’ (783) ‘“MUHAMMED !”’ ‘Rauf’ demek ! ‘“Rauf diye adlanan !”’ (469) ‘“Fâtır-ı mutlak”’ FÂTMA ! ‘“El Betûl !”’ Senin anan ! (469) ‘“MUHAMMED”’ ALLAH’a ‘“Nûr !”’ ‘“Betûl”’ adı olan nûr ! (438) ‘“Salât sana ey FÂTMA !”’ Ey ‘“Betûl !”’ Bu ne onur ! (438) FÂTMA sevgisidir bil Sekine ! HAKK’a ahdin ! (145) ‘Rûh üflenme vakti o !’ ‘Arz’dan çıkar !’ Budur din ! (1450) Meryem Sekineye denk ! İç yüzü, iç Âdem’in ! (290) Ölümsüz yüzün ismi ! Bulan korkudan emin ! (290) ‘“RABB’iniz değil miyim ?”’ ‘“FÂTMA el Betûl sözü !’” (1765) ‘“Hem yere, hem göklere kilittir onun özü !”’ (1765) Ayağa kalkmasıdır, ‘hesaba çekme anı !’ (934) ÂLÎ’nin fıtratı o ! Tanrı sırrını tanı ! (934) ‘“Bâkire meryem”’ tanık kendisine insânın ! (728) RAHMÂN RAHÎM ÂLÎ O ! Çift cinsli diye anın ! (728) ‘“O FÂTMA EL BETÛL’dur !”’ ‘“HAK DİN”’ kâlbdeki ilâh ! (619) ‘“LÂ İLÂHE İLLALLAH ! MUHAMMED RESÛLULLAH !”’ (619) Bil ki ! On iki imâm, her an gelerek vecde ! (1676) FÂTIMAT-ÜZ-ZEHRA’nın özüne eder secde ! (1676) ‘“FÂTIMAT-ÜZ-ZEHRA EL BETÛL”’dür ! “ZÂT âlemi !” (1252) ‘“Kadir gecesi’nin o yorumu !”’ Uyan emi ! (1252) FÂTIMA’nın sırları sayısızdır ! Sanma üç ! Ey Papa ! Şeffaf Meryem olmak cine değil güç ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ÇEŞME-İZMİR , 12.08.2000 ‘Viktor HUGO’dan çevirim (Les Contemplations) FİRAVUN NİNÜS’ÜN MEZARI ! Zaman zaman Azrail uğrayarak makbere ! Elindeki testiyle, ekmeği koyar yere ! Ayağı ile dürterek yapyalnız uyuyanı ! Ona der : ‘Hey NİNÜS kalk ! Uyan ! Bak benim ! Tanı ! Sana ekmek getirdim ! Acıkmışsındır kral ! Ne duruyorsun ! Haydi uzat da elini al ! Cevap bir homurtudur : Tutmam için el lâzım ! - Ye öyleyse ! NİNÜS der : yırtılmıştır ! Yok ağzım ! - Tanrıların evlâdı ! Bak ! Ne getirdim katık ! NİNÜS der : Oydular ! O gözlerim yok artık ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 1960 (Eser : La Legende des siécles) FRANKENŞTAYN’IN VAFTİZİ ! ‘“HAK, insânı kendine halîfe yaptı !”’ Ama, Sakın! Haddini aşıp Tanrıcılık oynama ! ‘“Yasak sınırı bakın Âdem aştığı vakit, Cennetten Arz’a düştü !”’ ‘“HAK’la bozuldu akit !”’ ‘“HAK halîfe yapmadı şeytanı !”’ Bu nedenle ! ‘“Yaratıldı fıtrattan yoksun ateş bedenle !”’ ‘Yaratma’yı değil de ! ‘Kopyalama’yı bildi ! ‘“Rûh”’u olmadığını ! O an farkedebildi ! ‘“Yaratamazsınız siz sinek bile !”’ Der âyet ! ‘“Cin ve İnsân şeytanı”’ için bu söz ! Net gâyet ! ‘“Nerde ölü dirilten Îsâ !”’ Nerde kopyacı ! Biri, ‘“HAKK’ın boyası !”’ Öbürü, ‘gözboyacı !’ RESÛL’e hep, Cibril’e, miraçta dendi ‘“Emin !”’ ‘“RAB bizi ikisine, ilk ettirmişti yemin !”’ ‘“Emânetini ALLAH ! Verir lâyık olana !”’ O emânet ‘“Fıtratı !’” İlk baba ile ana ! ‘“İnsân şeytanı”’ bilgin, ‘“Cin şeytanı”’ emrinde ! Ona, ‘Frankenştayn’ın son vaftiz babası’ de ! ‘“RAHMÂN der kimse benden iyi tuzak kuramaz !”’ ‘“Şeytan’a neden verdi kopya izni ?”’ Bilen az ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 15.01.2002 ‘“G A Y B !”’ I Sıra insân öldüğü vakit hesaba gider ! ‘Ya RAB ! Beni ateşten koru, Cennete koy’ der ! Sıra dışı insânsa der : ‘Âlem aynasında , Gördüğümün aslını bana göster ! Ey Peder ! ‘“Gölge uzantısını”’ seyretmekten usandım ! Gölgenin sâhibine âittir zîrâ andım ! Karagöz perdesinin ardında kara gözüm ! Muma püf dediğinde sâhibime uyandım !’ HAK der: ‘Görüntün örter kendisini aynanın ! O benim görünmeyen vücûdumdur ! Uyanın ! Görüntün silinince sen değil, ben kalırım ! Kâfir örten demek ! O, senin görüntü yanın ! Kopyadan geç ! Aynada onu gösteren nûrdur ! Görüntüsüz tek şey o ! Nûr olmak bir onurdur ! Görünmeden gösteren ayna gibi tek şey O ! Ayna da GAYB ! Nûr da GAYB ! Bu sırrın üstünde dur ! Ehad ayna ! Sonsuz bir ! Vahîd hayâl ! Sonlu bir ! Sonluların toplamı sonsuz olmaz der, cebir ! Zaman iç duyu ! Mekân dış duyu ! Hepsi büyü ! Edemez kendi hayâl olan, hayâli tâbir ! İç de benim ! Dış da ben ! Sen nesin ? Sen nerdesin ? Karagöz oynatılan tiyatroda perdesin ! ‘“Ben o perde ardından konuşurum kullara !”’ Sen o perdeyi dön de ! Özün hoş geldin desin ! Bil ki ben ne yerdeyim ! Ve ne de göklerdeyim ! Ya ben, ya yer ve Gök var ! Evren kurgu bir deyim ! Dünyâ ve Ahiret de zamana âit hayâl ! Kesintisiz süre var ! ‘Ben ölümsüz erdeyim !’ ‘O ölümsüz er’, ‘“Bâkî”’ denen ‘“İç yüzün senin !”’ Ona girince, sonsuz olur boyun ve enin ! ‘“Boyutu Gökler ve yer kadar olan Cennet”’ bu ! ‘Benim iki kutbumdan geçer artık eksenin !’ Olursun sen MUHAMMED ÂLÎ kutublu bir nûr ! Bir kutbunda ‘“SEKÎNE”’, birinde ‘“RÛH”’ bulunur ! Artık ‘“Ateş yakılan bir yeşil ağaç”’ değil, Yanmadan yakan ‘“Sîna ağacı”’sın ! Ne onur ! Zîrâ sende yatıyor sana âit bir yatır ! ‘Kaldırdın mı ayağa’, RABB’ine geçer hatır ! Zaten onu görünce hiç bir dileğin kalmaz ! Çünkü sana, kendine çıkacak ‘“İp”’ uzatır ! ‘“GAYB’ı sırf ben bilirim !”’Yâni ben ‘“GAYB”’ım ! Anla ! Vücûdumu sakladım ! Örtünerek insânla ! Ayna vücûd ! Aynaya yansıyan hayâl mevcûd ! ‘Ben’ olmazsan, bunu ben anlatamam lisânla ! Dünyâya değil ‘“Arz’a vâris oluruz bizler !”’ Dünyâdayken uyanan, Arzın yolunu izler ! ‘“Başka âyetler gelir kaldırılanlar için !”’ Yâni hep ‘ben ben’ değil, hep ‘“Biz”’ “’Biz”’diyen sizler ! Bu mesajımla Uluğ açtım artık perdemi ! ‘“Doğru belli olunca, yanlışın biter demi !”’ Sırrı açmama rağmen kâfir kalan toplumun ! Yerine gerçekleri gelir ! Sen uyar emi !’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ İZMİR – 10.04.1998 ‘“GAYB !”’ II HAKK’ın özelliğidir, içindeki her ismi ! İçi dışı ALLAH’ken ! Kaldır ortadan cismi ! ALLAH’ın her ismine, ayna olandır Âdem ! ‘“Secde !”’ İsmedir ! Ayna zaten görünmez o dem ! Aynadaki ! Bakanın ayni ! Kendisi değil ! ALLAH ve kul farkı bu ! Bu büyük sırra eğil ! Yansıma, ‘“Ben doğmadım !”’ Ve de ‘“Doğurmadım !”’ Der ! O an konuşan, evlât değil ! Yansıyan PEDER ! ‘“ALLAH duyar öveni”’ dersin kılarken namaz ! Konuşan da ! Duyan da ! O an sensin ! Bilen az ! Yansıma, gölge ! Yoktur gölgede vücût asla ! Yansıyan, secde değil ! ‘“Şahitlik”’ eder ! Asla ! İsmi, ismin sâhibi bilir ! Yansıyan o ya ! Camı ayna yapan şey ! Arkasındaki boya ! ‘“ALLAH’ın boyasına boyanın”’ diyor âyet ! Yansıma mümkün değil ! Işık yok ise şayet ! Yansıyandan ! O ışık ! ALLAH’ın bir ismi : ‘“Nûr !”’ (287) Abdullah’ın evlâdı MUHAMMED O ! Ne onur ! (287) Yansıma ! Ne içinde ! Aynanın ! Ne dışında ! İsmi ! Yine kendine nakleden o ışında ! ‘“Yer ve göklerin nûru !”’ O ışının bir ismi ! Gerçek Gayb O ! Çünkü yok ! ‘“Yer ve gökler”’in cismi ! Görünmeden gösterir ! Nûr ! Aynen ALLAH gibi ! Gösterdiği de kendi ! Gayb’ın, Gayb’dır sâhibi ! Evren Gayb ! Yansıyanlar çünkü onu kapladı ! Bu görünmez aynanın işte ! Gayb oldu adı ! Yansıma kalktığı an ! Çıkar yansıtan cisim ! Alır o, ‘AYNA’ veya ‘HIZIR’ gibi bir isim ! Yansıyan ve yansıtan ! Görülemez ayni an ! ‘“Biz”’lerdir ! İç uzaydan, dış uzaya yansıyan ! ‘“İç ve dış benim der HAK !”’ Ayna da yok arada !!! Kendi, kendine yansır ! Rüyâdayız burada ! ‘“Gayb’ı kimse bilemez”’ der ALLAH bu nedenle ! ‘“Var edilen”’ de ayni ! Demek ki ‘“Var eden”’le ! Bu sırrı çözmek ! Mâdem imkânsız akıl ile, ‘“Gayb”’ın kendisi olan ALLAH’tan yardım dile ! Yâni ! Kendi kendine kalma artık ecnebi ! ‘“HAK dost”’ adını taşır ! Dikkat et herbir Nebi ! Güneş sırf ışık ! Saklar ışık ile kendini ! ‘“Gayb”’ında saklı ‘“Gayb”’ı bulmaktır ! ‘“FITRAT DİN”’i ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA-09.02.2001 GAYB ÜÇGENİ !
Uzayın bir tanımı ! Kendisine, ‘kendi’ de ! Rûhun madde ! Maddenin Rûh olduğu vücûd ! RAB ! ‘“RAHÎM olan RAHMÂN !”’ O ! MUHAMMED EBUTTÜRAB ! Biri birinden ayrı iken Rûh ile madde ! Bu ‘iki’ye, ERRAHMÂN ile sen ERRAHÎM de ! ERRAHMÂN, ilk ve en üst ‘ben’ bilinci olan güç ! ÂLÎ de ilk ve en üst demek ! Bu rastlantı güç ! ‘“MUHAMMED âlemlere rahmet !”’ Sıfatı, ‘“RAHÎM !”’ Âlemlerin kendi o çünkü ! İsmi ‘“ERRAHÎM !”’ Yüklə 3,62 Mb. Dostları ilə paylaş:
|