42 yil öncesi
Yüklə 3,62 Mb.
|
|
‘Mehdî bekleyen insân !’ Oldu Dünyâda ismi ! ‘“Özümü kararttım ben affet !”’ Dedi o mâdem ! Hiçbir yerden inmedi ! Yalnız değişti Âdem !
İhânet eden ! Fizik Arzda bulur kendini ! ‘“Pişilecek, ateşte kalınıp çağlar boyu !”’ ‘“Deri değiştirip”’ hep arınır insân soyu ! Siyah, kızıl, sarı ve beyaz derili mevcûd ! Çıkınca diğer renkler ! Şeffaf olacak vücûd ! Yılan gibi, insân ve Arz değiştirir deri ! ‘Yedi çağ’ geçip bunlar ! Olur ALLAH’ın eri ! ‘Dünyâ ! Donup taş olmuş ! Kış uykusunda yılan ! Uyanıp yutana dek ! Sen üstünde oyalan !’ Mevlânâ, Arz sırrını böyle az ve öz açtı ! Anlayan ! Semah yaptı ! Kalan ! Câmiye kaçtı ! Mûsâ’nın o yılanı ! Firavuna düşmandır ! Çıkma vakti, erilen veya ölünen andır ! Mesîh ! İbrânîcede ‘Meşih !’ Ve ‘Nahaş !’ Yılan ! Aynı sayı, ölünce senden çıkacak olan ! (358) Ejderha resmi vardır bak ! Her eski mâbetde ! Ona ‘“Arzda en son gün çıkacak”’ fıtratın de ! ‘“Arz yaratığı”’ onun Kur’anda öbür ismi ! Can toprak tenden çıkar ! O, Arzdan ! Şeffaf cismi ! Arapça ‘yeri tepen’ anlamındadır adı ! Yer çekimi işlemez ! Dimdik Âdem evlâdı ! Kitabda ona denir ‘“Kıyâmet terâzisi !”’ Çıkan canın tartılır bir anda tüm mâzisi ! ‘“Ayırır inançlı ve inançsızı o derhâl !”’ Ona karâr verdirir ! İçinde olduğun hâl ! Daha da kötü olur ! Çıktığında kötü can ! Vicdânın baskısından ! Artık özgürdür o an ! Kafesten kaçan ! Koşar ise ormana nasıl ! Sevinçle vahşîleşir ! Çünkü hayvândı asıl ! Arap der : ‘Arapçada azab, tatlı kökünden !’ Ateşi bak ! Şeytana beden yaptı halk eden ! İyi çok daha iyi olur ölünce ! Niçin ? Vicdânıyla yüz yüze ! Artık olduğu için ! HAK ‘“Günâhı misliyle iâde ederim”’ der ! İyiliğin misli yok ! ‘“Rahmet”’ sırf sevgi eder ! Dünyâyı bak ! ‘DNİA’ olarak yazar Arab ! Harflerini değiştir ! ‘“ADNİ !”’ ; İbranîce ‘“RAB !”’ Denî, Dünyâ ! Yedinci çağda olur cennet Arz ! ‘“Sâlihlerdir vârisi !”’;‘“BİZ”’lerden olur bu tarz ! Şimdi beşinci ırkız ! Arz dördüncü devrede ! Şeffaflaşma başladı ! İlk dönüm noktası de ! Kova burcu ufukta ! Bu vizyon burcu ama, Bir felâketten sonra ! Olacak bu sıçrama ! Olacak yedinci ırk ve Arz yeniden şeffaf ! İşte o zaman ancak ! Çıkacak ALLAH’tan af ! İNFÂZ !
Ayrılacak ‘“Doğru yol”’ ile ‘“Yokuş”’u seçen ! Bir şey yanınca ! Duman ile çıkmakta ışık ! Her kömür arasında ! Marsık vardır karışık ! Dünyânın tembel kısmı, kopup dönüşür Ay’a ! Oraya gönderilir ! Son ırkta kalan yaya ! ‘“Kıyâmet yaklaşınca ay yarılır”’ der âyet ! Ay’ın Arz ve insânla ilgisi açık gayet ! ‘Merkür ve Ay götürür canı ! Güneş yargılar’ ; Mars infâz eder ! Dünyâ mumyasını sargılar ! Şeffaf teni giydirip soyan da ! Yine Ay’dır ! Hem Cibril ! Hem Azrâil ! ‘“Çift boynuzlu”’ bir yaydır ! Çalışkan Mehdî olur ! Ve dünyâ, ‘“Arz cenneti !”’ Arzın kalmaz zerresi ! Ne de insânın eti ! Cennet meleği gibi, insânlar olmaz sırf sâf ! ‘Ben’den ‘Fıtrî’ bilince ! ‘“Biz”’e geçerler saf saf ! ‘“Meleği bile bir gün yargılayacağız”’ der ! Bu sözünde haklıdır çok şükür ! Aziz Peder ! GAYB ERENLERİ !
Biri der: ‘Ben’ önemli ! Biri der: ‘Olma bencil’ ! Hiçbir şifreli harf yok ! Ne Tevrât ! Ne İncil’de ! Kur’an-ı en son kitab yapan şey ! İşte bu ! De ! ‘“GAYB”’ın bütün sırları, bu kitabda saklıdır ! ‘Gayb erenleri’ bilir ! Onlar HAKK’ın aklıdır ! ‘“ALLAH gayb’ı açıklar seçtiğine !”’ Şimdi az ! ‘“Gayb’ı kimseyle değil ! Herkes ile paylaşmaz !”’ ALLAH, ‘“En eskiler”’ ve ‘“Yakınlar”’ için dedi : ‘“Evvelce onlar çoktu ! Şimdi azdır adedi !”’ Üçüncü ırkın sonu ve dördüncünün başı, Henüz şeffaftı ! Hem de ‘“Ulular”’dan dı aşı ! ‘“Eskilerin eskisi”’ denir artık bunlara ! Beşinci ırkta az var ! Ama yok değil ! Ara ! Tevrât’ta insân, ‘“Adam !”’ Toprak ise ‘“ADAME !”’ Gel de sen şimdi Arza ! İnsân vücûdu deme ! Kuzey Kutbudur bil ki bizim dünyânın başı ! ‘“Gayb erenleri”’ orda şimdi de ! Yapar aşı ! Kuzey ‘Kutbudur !’ Arzın tek emniyet supabı ! Fazla elektriği boşaltmak için kapı ! Arz, hayâtını borçlu ! ‘Kapı’ olan kutuba ! ÂLÎ, ‘“Kökü göklerde cennet ağacı Tuba !”’ ‘“Yasak ağaç !”’ En yüksek HAK bilincimiz RAB’dır ! Can cennette melektir ! RABB’i ona serâbdır ! Melek mâsûm ve sâftır ! Ama bilmez kendini ! ALLAH’a çıkan tek yol ! ALLAH’ın ‘“FITRAT DÎNÎ !”’ Sâde hayâtta kalmak ! Can için değil amaç ! ‘“Hayât ağacı”’ Arza naklolmadı ! Gözü aç ! Can kazanmalı önce ! Maddede ‘Ben’ bilinci ! İstiridyede hapis olmadan ! Çıkmaz inci ! Ben bilinci üstünde mevcûddur ‘“Rûh”’ bilinci ! Ona ‘“Cebrâil”’, diyor ! Taklit erbabı dînci !’ Rûhu RABB’e bağlayan tek köprü ! ‘“Sekîne”’dir ! İçi ‘“Hikmet”’ le dolu ! Eşsiz bir definedir ! Arz altı günde ! Âdem yedincide oldu halk ! Yedi ırk basamağı çıkarak ! ‘“Ayağa kalk !”’ SENTEZ ! Soyadın, ‘En sonuncu’ demek ! Kezban HATEMİ ! ‘“Sonuncu ilk olacak”’ der Îsâ ! Düşün emi ! İlk tohum ve son tohum arası çizgi ağaç ! İki Âdem arası köprü dünyâ ! Gözü aç ! İşte bu yüzden ona ‘“Sırat köprüsü”’ derler ! Geçemeyenler onu ! Canlarıyla öderler ! Hügo diyor : ‘Halk etti HAK birinci Âdem’i !’ ‘Ne zaman başlayacak ikincisinin demi ?’ Güzele âşık olmuş ! Notur damın kamburu ! Sökmeye çalışıyor ! Sırtından habîs uru ! Son Âdem giydirecek can her rûha ! ‘“Ses”’ ile ! ‘“Ol dediği şey olur !”’ Bir kez geldi mi dile ! ‘İşte bu ses’ ‘“İblîs’in bilemediği isim !”’ Tohum yoksa ! Hiçbir şey yaratamaz kör cisim ! ‘“Dünyâda en çirkin ses merkebin sesidir”’ der ! ‘“Yaratan ses”’i çıkar ! Demek istiyor ‘“PEDER !”’ ‘“Cennette bak boş lâf yok !”’ Hep ‘“Selâm”’dan ibâret ! ‘“Zekeriya susunca !”’ ‘“YAHYA doğdu !”’ Al ibret ! HAK der :‘“Taptığınız put, sinek bile yapamaz !”’ Bu put, hayvân canımız ! Âdem değil ! Bilen az ! ‘“Yüce Meclis dopdolu !”’ Hiç boş olmaması farz ! Şeffaf erenle dolu ! Dünyâ olmayan her Arz ! Tevrât ona :‘“Çember”’ der ! Şekli uçan dâire ! Fizik bedense dikey ! Şimdilik vesâire ! Dâireye dönüşür ! Secde etse kendine ! Bu yüzden ! farz olarak namaz kondu her dîne ! ‘“Gökte olan kimseler zikrederler !”’ Der âyet ! Kimse bilinçli varlık demek ! Bu açık gayet ! ‘“HAKK’ın yarattığının çoğuna üstün insân !”’ Demek : ‘O kimselere !’ Fazlası oldu ihsân ! Her yerdeki şeytanı ! ERRAHMÂN kovdu ! Niye ? Yoğunlaşıp ! Sırları unutabilsin diye ! ‘“Yaklaştırılmıyor bak ! Şeytanlar hiç Burçlara !”’ Nedenini, onların yoğunluğunda ara ! ‘“Zaten kâfirlerdendin sen !”’ Dedi ! ‘“Kovunca HAK !”’ ‘“İblîs ! Önceki arzda yoğun kalan ‘“Cin !”’ Mutlak ! Bizim Arzda doğamaz ! Devri bittiği için ! Sızar omuriliğe ve beyne ! İçin için ! Her ırk sonu geçittir ! Kur’anda ‘“Berzah”’ denir ! Küçük ‘“Kıyâmet !”’ Sevap ve günâhla ödenir ! Altı devre bir maç var ! Yedinci devre final ! ‘“Büyük kıyâmet”’dir O ! Çalış ! Kupayı sen al ! Mâsûm ! Ama bilinçsiz idi ilk iki ırk ! Bil ! ALLAH’ı seyretmekle ! Kul olmak değil kabil ! Son ırkı bekleme sen ! ‘“Arz Cenneti”’ hep açık ! Kalbindeki noktadan gir ! Soyut uzaya çık ! Tevrât’ta cennet : ‘“Ginet !”’ Yazar ; G, N, T, ile ! * Üç tür harf hesabının baş harfi ! Keşfedile ! İşte cennet sırrı bu ! Sayın; Kezban HATEMİ ! ‘“Bilinmeyeni !”’ ‘“Bilen !”’ Birine bırak ! Emi ! ‘“KİTAB İLMİNİ”’ bilir bende-i ÂL-İ ABÂ ! Fakire, söz verir mi CEVİZOĞLU acaba ? * M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 20.11.1998 * İbranicede : ‘GEMATRİA - NOTERİCON – TEMURA’ * Sayın HULKİ CEVİZOĞLU : Çok düzeyli T.V. programlarından birinin sunucusu.
‘“MERYEM ile GENÇ !”’ İncil, Îsâ ve Meryem için bir yalan düzdü ! Şöyle bir tezgâh kurup halkın kanını süzdü : ‘Tevrât der: ‘“Doğurdu bir ‘Almeh’ İmmanuel’i !”’ Bunu ‘Meryem’ ve ‘Îsâ ‘diye tefsir etmeli ! Zîrâ ‘Almeh’ ‘bâkire’ demek İbranîcede ! İmmanuel ALLAH’ın oğlu ! Ona ‘Îsâ’ de !’ Şimdi, ‘ALLAH üç’ diyen bu üç kağıtçıyı siz, Uluğ’dan öğreniniz ! O konuşmaz belgesiz ! İmmanuel, peygamber İşaya’nın evlâdı, ‘ALLAH bizimle’ demek, anlamındadır adı ! Annesi ‘Almeh’ ; yani çocuksuz iken daha, Evlât müjdesi alıp şükretmişti ALLAH’a ! Arapçada ‘Betûl’dur, almeh ! Böyle kadın az ! Çocuk yapmak dışında kocasına yaklaşmaz ! İncil’de Meryem’e der Cibril ‘“Ey seçkin kadın, Müjde ! Mesîh annesi olacak senin adın !”’ ‘Ey seçkin kız’ demiyor Meryem’e melek ! Niçin ? Bekâret zarla değil, ârla olduğu için ! Hicâb utanma demek ! Asıl anlamı ‘Perde !’ Yırtılmadan kalmalı, hem dişide ! Hem erde ! Kur’an diyor :‘“Meryem’e RAHMÂN bir RÛH gönderdi ! Ve bu RÛH, her organı yerli yerinde erdi !”’ Meryem yıkanıyordu bu genç geldiği zaman ! Karşısında bir erkek görünce dedi ‘“Aman !”’ ‘“Bana dokunma ! Zîrâ adandım ben RAHMÂN’a ! Hiç kimse el sürmeden temiz geldim bu ana !”’ Genç dedi : ‘“Ben RAHMÂN’dan gelen bir görevliyim ! Ben rûhum ! Zina yapmam ! Özüm ile evliyim ! Rûh HAK emridir ! Emre teslim olmaktır İslâm ! HAKK’a teslim olana, HAK eder ancak selâm !”’ Meryem dedi : ‘“Razıyım, olayım Rûha ana !”’ ‘“Nakletti emâneti Cibril cinsel organa !”’ Ve ‘“Meryem sancılarla doğurdu evlâdını !”’ ÎS MESÎH yani RÛH koydu onun adını ! ‘“Rûh”’tur yer ve göklere ağır gelen emânet ! Âdem onu üstlenir ! Şeytan eder ihânet ! II GÜNEBAKAN ile GÜNEŞ ! Kilise ressamına sipariş verip peder, ‘Meryem’e çiçek veren Cebrâil’i çizin’ der ! Bir düşünse ki çiçek ‘cinsel organ’a remiz ! Arı vasıtasıyla gebe kalır tertemiz ! Bu yüzden ‘“Vahiy verdik arıya”’ diyor âyet ! Bal aldığı çanağa nazik çıkar o gâyet ! Rûh, ‘Rih !‘ ‘Rih’, ‘rüzgâr !’ Demek ; taşır polen tozları ! Çiçeğin çanağına onları koyar arı ! Orgazm olmaz ! Âdet yok ! Teni kokar mis gibi ! Pis havayı temizler ! Zîrâ iffet sâhibi ! ‘“Cennet”’ gibi, altından içer tertemiz suyu ! Arzın merkezindedir Rûhu ! Vardır sağduyu ! Yeşerip çiçek açar bahar gelince ! Niçin ? Velinimeti HIZIR İLYAS olduğu için ! Çiçeklerden en güzel, ‘gül !’ Ama en ilginci , ‘Günebakan’dır ! Zîrâ var ‘“HANÎF DÎN”’ bilinci : Üreme organını göstermez nâmahreme ! Yalnız nûr girebilir ! Bu mukaddes hareme ! Bulanmamıştır asla şehvet denilen kire ! ‘“Meryem gibi ırzını korur !”’ Gerçek bâkire ! Çanak yapraklarını açar doğarken güneş ! Cuma namazı vakti gerdeğe giren bir eş ! ‘“Gözünü, Hûri gibi, kocasından ayırmaz !”’ Ona döner yüzü hep ! ‘“Kılar dosdoğru namazı !”’ Şems nerde ! Yüzü orda ! Tam Mevlevî dedesi ! İçinden gelir şemsi tutup secde edesi ! Çanağını dönerken sessizce yapar zikir ! Dönüşün çıkardığı sesi eylesen fikir ! Çanağına boşalan nûr, yağ olur özünde ! Işık olur yanan yağ, her kandilin gözünde ! Günebakan, Kur’anda ‘“Kutsal zeytin ağacı !”’ Kendi Rûhundan gebe kalamamak ne acı ! Güneş batınca, çanak yapraklarını örter ! ‘Tesettür’e ihânet, ona ölümden beter ! ‘“Örtüsüne bürünen”’ olur ! MUHAMMED gibi ! Zîrâ ‘“Yer ve göklerin nûru”’ onun sâhibi ! Geceleyin varsa da gökte Ay’ın ışığı ! Nûru ancak aslından alır ! HAKK’ın âşığı ! Tam teheccüd namazı :! Ayakta bütün gece ! Tespih çeker zevcinin ismini ! Hece hece ! İftarsız oruç tutar ! Tazeleyerek niyet ! Ağlar onun haline Romeo ile Jülyet ! Gözünü kırpmaz ! Sabâh ezânında hep aklı ! ‘Gaflet uykusu ölüm’ der müezzin ! Çok haklı ! Nihâyet şems doğup der : ‘Bükme artık boynunu ! Seni özledim ! Senden daha çok ! Aç koynunu’ ! Güneş ve Günebakan ile o genç ve Meryem, ÂLÎ ile FÂTMA’dır ! Sana bir sır söyleyem ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 1998 İKİ BEN ! Dış ben, beyin merkezli kişisel bilincimiz ! İç ben, gönül merkezli ! HAK denilen incimiz ! Dış ben can ! O ölümlü ! İç ben rûh ! O ölümsüz ! ‘“Âdem’e üflenen O !”’ Secde et ! Ölme öksüz ! ‘“Rûh !”’ İlk baba ve anan ! ‘“RAB”’ olmak O’nun ünü ! ‘Can !’ Şimdiki baba ve ananın bir ürünü ! Toprak, su, hava, ateş : katı, sıvı, gaz, esîr ! Bu haça, çivili can ! Dört cin elinde esir ! Kurtulur ! Îsâ gibi, ‘“Ölmeden İlyas derse !”’ Vicdândan seslenen O ÂLÎ’ye ! ‘“Evet !”’ Derse ! Her ‘“Evet !”’ Hak namazın bir rekâtına eşit ! ‘Rûha andını’ sınar, şeytanı ! Çeşit çeşit ! ‘“Safları sıklaştırmak”’ şıkkını ! Her kim seçer ! ‘“Âdem”’olup rûhunun ışık safına geçer ! Vicdânına uymazsa yâni ! Bozulur akit ! Tazeler aptesini ! Namaz kılıp beş vakit ! Vicdânının sesine hiç uymamış can ise, Zerre zerre dağılır Ay’da ! Korkunç hâdise ! Can, rûhtan inip dondu ! Bulmak için kendini ! Rûha sâf ve bilinçli dönmek ! ‘“Yaratım dini !”’ ‘İç içe iki ben var !’ Diyen Yunus’u anın ! ‘Hayât’ denen şu ölüm uykusundan uyanın ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA- 08.04.2001 İKİ ....İZİM ! Sayısız düzen vardır ! Son sesleri hep ! ‘...izim !’ İki tanesi hariç ! Hiçbiri değil bizim : ! Biri dünyâ, diğeri, Ahret devletinde farz ! MUSTAFA KEMÂLİZİM ! MUHAMMED İSLÂMİZİM ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 2001 İKİ KUTUB ! Meleklerin ihlâsı Âdem ile sınandı ! İblîs RAHMÂN’a değil de ALLAH’a inandı ! ALLAH iblîste de var, ama RAHMÂN Âdemde ! Âdem’ini bul, kurtul ! Budur nefsinin andı ! İki nevi Âdem var, biri dışın da Kutup ! Eli ALLAH’ın eli ! Yüksel bu ipi tutup ! Öbür Âdem sendeki HAKK’ın fıtratı ! RAHMÂN ! ‘“O halk edip öğretti seni, Kur’an okutup !”’ Yâni HAK daha senin yaratımında mevcûd ! Zîrâ ondan emânet şu üstündeki vücûd ! ‘“İbrâhim gibi sen de batanları sevmem”’ de ! Hiç batmayanı bul da ! Sen kendine et sücûd ! ‘“İblîs HAKK’ı zikredip onu överken her an !”’ Neden İblîse değil, ‘“Arşa inmiştir RAHMÂN ?”’ Çünkü maddeye sızmış ateştir canın aslı ! ‘“Arş ise su üstünde !”’ Yâni ateşe düşman ! ‘“Suda bulduğu oldu Firavunun düşmanı !”’ ‘“Su boğdu onu !”’ Suyun ateşe yok amanı ! Ama Mûsâ’nın balçık tenindeki HAK ateş , Yakmaz İbrâhim ile adaşı Brahman’ı ! ‘“Bir kutbun adresini Mûsâ RAHMÂN’dan aldı !”’ KUTUB, HAK gibi, bildi her şeyi ! Şaştı kaldı ! Kutbun değil de, kendi kimliğini öğrendi ! Özünden aldığını satan o bir bakkaldı ! Dış kutub pâk bir canı ceryanına bandırır ! Şoklayıp içindeki kutbunu uyandırır ! Dış kutub Arş, iç kutub onun ‘“Kürsî”’si olur ! ‘“Sekîne kâlbe iner”’ âyetini andırır ! ALLAH Kur’anda diyor : ‘“Ben hem dışım, hem de iç !”’ Hem çember, hem merkezden öyleyse kalma hariç ! Kutub eksen demektir ! Âlemi O döndürür ! Eksen ‘Elif !’ Yâni, ‘BİR !’ Nokta, ‘Sıfır !’ Yâni, ‘Hiç !’ ÂLÎ nice kez geldi ! Yezîdi seçti ümmet ! Onu seçemedikçe, hayâl ona selâmet ! ‘“B”’ çizgi ve noktadır ! Dış kutub ve İç kutub ! Çizgi de iki nokta ! Hep ÂLÎ’ye alâmet ! M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ İZMİR – 14.10.1998 İKİ SÖZLEŞME ! Tevrât’ın öbür adı ‘“Eski sözleşme !”’ Niçin ? ‘“RABB’e verilen ilk söz !”’ Demek de ! Onun için ! Sonra ‘“Yeni sözleşme !”’ İncilin öbür adı ! Sözleşmeni yenile RAB’le ! Bırak inadı ! Bu sözleşme kim ile olacak ? Hem de nasıl ? ‘Olmak veyâ olmamak !’ mesele budur asıl ! Son kitab’ın öteki ismi bak ‘“Ezelî söz !”’ Zîrâ ana konusu bizdeki ‘“Ebedî öz !”’ ‘“Ezelî söz”’, Kur’anda rûh ! Tevrâtta, ‘“İlk Âdem !”’ ‘“ALLAH’ın habibinin inme nedeni !”’ Mâdem ! (245) ‘“Eski sözleşme”’ ise ! ‘“Velînin inme vakti !”’ (659) ‘“Kitab ilmi sâhibi”’ ile yenile akti ! ‘“Yeni sözleşmeye”’ bak ! ‘“ O’dur yüzün iç yüzü !”’ (100) ‘“Senin ölmeyen yüzün”’ yâni ! O’na aç gözü ! (100) HAK, ‘“RESÛL’e söz veren ! ALLAH’a söz verdi”’ der ! (1753) ‘“ALLAH’ın halifesi”’ olur o ! Bilen ender : ALLAH’a teslim oldu ! Zîrâ o şeytan bile ! Halifeyi reddedip kovuldu ! Fikredile ! Sözünü tutmayanın, çıktığı zaman özü, ‘“Secdeye çağırılır !”’ Yapamaz ! Kördür gözü ! (1038) ‘“Azrail”’ ‘“Sessiz şimşek !”’ Kişiye özel çakar ! (747) Ölmez isen erersin ! ‘“ RABB’in bedenden çıkar !”’ (747) ‘“Miraç gecesidir”’ bu ! ‘“Seni karşılar RAHMÂN !”’ (745) ‘HACI BEKTAŞ’ diyerek, öpersin yeri o an ! (745) Çünkü O’dur ! ‘“ALLAH’a perde olan ilk Âdem !”’ (345) ‘“ALLAH’ın ikramına yüzü lâyıktır”’ mâdem ! (345) Görülür ‘“yorumlansa eğer bak ÂLÎ sözü !”’ (1978) ‘“Kişiye âit olan RAB sözünün iç yüzü !”’ (1978) ‘“ALLAH’ın fıtratı”’ o ! ‘“RABB’in değil miyim”’ der ! (755) “ADI TOPRAK BABASI !” ‘“Kur’an-ı kerim”’ eder ! (755) Ölmeden önce ölmek sırrı o !‘“Ecel vakti !”’ (311) ‘“İç âlem !”’ O ! ‘“Ol emri !”’ Der ‘“Yenile sen akti !”’ (311) ‘“Îsâ’ya benzer”’ ‘“burda tekrâr edin ilk sözü”’ (457) ‘“Kâlbden kalbe”’ geçerek, bulun kâlbdeki özü ! (457) O HAZRET-İ MUHAMMED MUSTAFA Yüce Kutup ! (1729) ALLAH’ın boyasına boyan ! Elini tutup ! (1729) ‘“ALLAH’tan başka ALLAH yok !”’ Demek İslâm dini ! (347) ‘“HAKK’ın şahane yüzü !”’ Gör içinde kendini ! (347) ‘“Yıldızların yeridir !”’ Kara delik ! HAKK’ın andı ! (347) ‘“ALLAH sâfının ismi !”’ ‘“Siyah rûh !”’ Pisler yandı ! (347) “ÂLΔdir hem ‘“On dokuz !”’ Hem ‘“Süleyman’ın tahtı”’ (1591) ‘“İzzet’in huzurunda ona yenile ahdi !”’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ÇEŞME- İZMİR, 18.08.2000 “İKİ YEDİ !”
İKİ YEDİYİ VERDİK ! HAMDET”’ HAZRET-İ KUR’AN
Kur’an’ın iç yüzünü açıklar ! Yedi nevi ! ‘“İki yedi”’den gelme besbelli ! Bu mesajlar ! İyi oku ! Sana bu ölüm kalım ödevi ! Kendini bul ölmeden ! Sen kendindekini bul ! Ateşten başka bir şey ! Kabuğu etmez kabûl ! Cildin yandıkça ! Seni tekrâr ciltler ‘“Zebânî !”’ Deri değiştirse de ! Yılan değildir makbûl ! Tevrât ‘“Cennette yılan Havvâ’yı aldattı”’ der ! Sürüngeni dost tutan ! Sürünmek ile öder ! Can, firavun yılanı ! Rûh, Mûsâ’nın ejderi ! Ejder, canı yutunca, kalır Sîna’daki er ! Sîna ! ‘Sîn’ dağı demek ! ‘“SÎN !”’ ‘“MUHAMMED”’in ismi ! O makama çıkanın, nûr olur bütün cismi ! Ve o nûrun içinde ! Kendi ‘özünü’ görür ! ‘“NÛR ÜSTÜ NÛR”’ işte bu ! ÂLÎ’ ye benzer resmi ! HAK, T H sûresinde and içer ‘“T H”’ ile ! T H ! HAKK’a en yakın tâhir olan âile ! On dört mâsûmdur RESÛL, FÂTMA, ON İKİ İMÂM ! ‘“Sürçen Âdem”’e dedi HAK, ‘“Bunlardan af dile !”’ Âyet der: ‘“Her şey fânî ! ALLAH’ın yüzü bâkî !”’ ‘“Bu yüze yüzünü dön”’ sen namazda illâki ! Yüz, arapçada veçhe ! Ve ‘Veçhe !’ ‘On dört’ eder ! Bu tâhir âiledir ‘“Tâhir şarab”’ ve sâki ! ‘“İblîse secde emri verir RAHMÂN !”’ ‘“Yedi kez !”’ ‘On dört’ secde sûresi var ! Yorumlasın herkez ! Tevrât ! HAKK’a “’Alhim”’ der ! Yâni üç,bir,beş,bir,dört ! ‘Pi’ gibi ! ‘On dört’ eder ! T H ! Çember ve merkez ! Tam bir dâire olur ! Ay bak iki yedide ! Dâire Arapça beş ! Sen ona ‘EHLİBEYT’ de ! ‘Kaş’ denen ‘“İki yayın !”’ Yüzde simgesi olmuş ! “Rastladı RESÛL Ayda !” ‘“Âdem”’ denen şâhide ! Tekrârsız, ‘on dört tane !’ ‘Şifreli harf’ adedi ! ALLAH bunlar hakkında ! ‘“İki yedi”’ler dedi ! Şifreli harf toplamı ise tam ‘Yetmiş yedi !’ ‘HÛ ALLAH’ ile eşit ! Yâni bunlar ebedî ! Yetmiş yedi ! Aynada yansıması yedinin ! On dört ! Erkek ve dişi yedi ereni dînin ! Yedi çarpı yedi ! Her yedi ana renkteki , Yedi alt renk ! Rûh ekle ! ‘“Elli bin yılı”’ edin ! ‘“Altı günde halk oldu !”’ ‘“Bütün madde âlemi !”’ Madde ! Çok dilde anne ! Rastlantı deme emi ! Birden altıya kadar topla ! Üç çarpı yedi ! Kadının, yirmi bir gün âdetsiz olan demi ! Fâtiha da inmiştir ! Yirmi bir harfle sâde ! Yedi âyet : doğuma en az yedi ay vâde ! Yediye kadar topla ! Yine dört çarpı yedi ! Bu sûreye ! HAK gibi ! ‘“Kitabın annesi”’ de ! HAK, RESÛL’e ! ‘“Sen İki Yedi Aldın !”’ ‘“Sevin !”’der ! FÂTMA’dır ! ‘“Ana kitab !”’ ‘“Azra”’ya ‘“Selâm”’ gönder ! O kitabın babası ! “İlmin kapısı” ÂLÎ ! Zîrâ ‘“T H”’ toplamı ! Tam ‘“İki yedi”’ eder ! ‘Hendek’te kurtaran kim ? İslâm’ın onurunu ! ‘Uhut’ta söndürtmeyen kim ? Nebilik nûrunu ! Hicrette ! MUHAMMED’in yatağına kim yattı ? RESÛL kim için dedi ? “O, MÛSÂ’nın HÂRUN’u !” HASAN, HÜSEYN ! Hârun’un iki oğlunun adı ! Hârun’dan maksat ÂLÎ ! Bunda şüphe kalmadı ! ‘“Mûsâ Hârun’u ister !”’ Bak T H sûresinde ! Mûsâ’dan kast kim ? Söyle ! Bırak artık inâdı ! Dokuza kadar topla ! Bak ‘kırk beş !’ Yâni Âdem ! Beş, ‘“HÛ”’ demek ! ‘Û’ yalnız okutucu harf mâdem ! * T H : dokuz artı beş ! Âdemde saklı ALLAH ! Âdem’se ! Sende saklı ! ‘“Secde et !”’ Ezel bu dem ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ İZMİR- 14.10.1998 *HÛ – U = H = 5
Demek ki o ! Her zaman ! Her yerde ! Olan ilk öz ! Zâten “Âdem çamurken o ben peygamberdim” der ! Ümmetiydi ! Doğmadan her insân ! Bilen ender : MUHAMMED “önce benim nûrum yaratıldı !” Der ! Ondan fışkıran herkes ‘anne’ borcunu öder ! “BEN ve ÂLÎ BİR NÛRUZ !” Diye RESÛL buyurdu : ‘“Ezel andı”’nda, ‘Baba’ hakkını da duyurdu ! Titreşim sırasıyla ! Her ‘sâbit öz’ uyandı ! ‘“ALLAH’ın fıtratına baş koyup içti andı !”’ İlk Âdem’e böyle secde edildi ilk kez ! ‘“Arzda da uyacağız biz size”’dedi herkez ! ‘“HAK ve hâcer-ül esved ÂLÎ !”’ Şâhit bu söze : MUHAMMED ÂLÎ girdi ! ‘“Fıtrat”’ olarak öze ! ‘“İlk Âdem’le sözleşme”’ şartı konuldu dine ! Şeytandan istemedi ‘“Secde”’ ALLAH kendine ! B : ‘“DÜNYÂ ANDI !”’ Arzda da ! Unuttuğu andı içmeli kişi ! ‘“RABB’ime teslim oldum !”’ Demekle bitmez işi ! Bak ! Elini tutup halk ! RESÛL’e etti yemin ! ‘“HAK dedi benimkiydi o el !”’ Olunuz emin ! ‘“Bir güç aktı o elden inançlının kâlbine !”’ Mîrâç yapmak isteyen ! ‘“Sekine”’sine bine ! O vakit ‘“Ol”’ dediği olur ! Diyebilir ‘“Kün !”’ ‘“ALLAH’ın rızası”’nı kazanmak ! ‘“Söz”’le mümkün ! ‘“ALLAH’ın dini fıtrat !”’ ‘“Başka bir din arama !”’ ‘“HÂNİF DİN O !”’ ‘“Ümmetin pek çoğu bilmez ama !”’ ‘“İBRAHİM DİNİNE GİR”’ der HAK ! ‘“RESÛL’e bile !”’ Yâni O da bağlanır HAKK’a ! ‘“Fıtrat”’ı ile ! ‘“Kimseyi RAB edinme emri var !”’ Bu nedenle ! Vücûd alan bir değil ! Vücûdu halk edenle ! ‘“Salât ile anarken RESÛL’ü ALLAH bile !”’ Yüklə 3,62 Mb. Dostları ilə paylaş:
|