42 yil öncesi
Yüklə 3,62 Mb.
|
|
HAK hariç,‘On Dört çift Zat tam yirmi sekiz ’ eder ! Üçler, Beşler, Altılar, denen bu üç kademe, HAKK’ın emrini tatbik eden birer hademe ! Üçler HAK’tan vücûdu alarak mevcûd yapar ! Altılar soyut sûret giydirip nûru kapar ! Sûret yoğunlaşınca perde açılsın diye, Beşler ‘“RÛH”’ üfleyerek aslı eder hediye ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 1996 ‘“A L L A H”’ II Her özelliğin olmuş bir ismin ! Sana özel ! ‘“Güzel”’ olduğun için, senin her ismin güzel ! Hangi adınla övsem seni, bir’in katmanı ! Her biri emânetçi! ‘“Övülen”’ ‘“Emin”’ bir el ! ‘“Övülen’in ok atan eline elim dedin !”’ ‘“Emin olanı gördü mîrâçta, MUHAMMED’in !”’ Demek, MUHAMMED emin bakmış öz aynasına ! Birbirinizi kâlbde seyretmekmiş yâni din ! ‘“MUHAMMED RESÛLULLAH”’ yedi gökleri aştı ! (454) ‘“Kuvvetleri şiddetli olan”’ ona yaklaştı ! (454) ‘“İki deniz birleşen yer”’ bu iki söze denk ! (454) Belli ki elçin kendi fıtratına ulaştı ! Demem ‘“Sana bir oğul doğurdu Meryem ana !”’ ‘“Yoksa, ahrette gider her çalışmam yabana !”’ ‘“Çamurken, beni önce insân ! Sonra dost yaptın !”’ Senin gibi Tanrım var ! Artık ne mutlu bana ! ÂLÎ en yakın kulun ! Öz babam ! EBÛ-T-TURAB ! Namazda yöneldiğim fıtratın olan mihrab ! MUHAMMED ise, benim rûhumun öz annesi ! O, nûrun ! ÂLÎ, aynan ! Aynadaki aksin, RAB ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 17.03.1999 ‘“ALLAH’IN FITRATI !”’
HAK der :‘“ORTAKSIZ DÎNÎ, bilmez çoğu ahâli !”’ Gayb’a îmân etmekle ! Onlar iktifâ eder ! ALLAH, insânda saklı fıtratı için ‘“GAYB”’der ! Bu yüzden ! ‘“Gayb’ı ancak ALLAH biliyor !”’ Niçin ? ‘“Kendi fıtratı !”’ Zaten bildiği ! Onun için ! ‘“Fıtratını”’ bulan kul ! Olur ALLAH’a yakın ! Zîrâ ‘“Fıtrat !”’ ALLAH’a en yakın şeydir bakın ! ‘Kendi öz gen’i adı ! ALLAH’ın yâni ‘“Fıtrat !”’ O formüle göre der o kendisine ! ‘Yarat !’ Yarattığı her şeyde ! Kendi geni gömülü ! Ölmeden kendinde bul ! O ! Yaratım formülü ! ALLAH gibi ! Ölümsüz sen de yarat kendini ! ‘“İslâm dini”’nin adı ! Bu yüzden ‘“Fıtrat dini !”’ ‘“ALLAH’ın fıtratı”’dır asıl : kopyalanamaz ! ‘“ALLAH’tan başka ilâh ! Bu nedenle olamaz !”’ Bizde iki tür gen var : ALLAH gen ! Ve hayvân gen ! ‘ALLAH gen’den sorumlu insân ! Olunca ergen ! ‘“Gayb’ı bilmezsin”’ dedi ALLAH, meleğe niçin ? Melekte, tam fıtratı bulunmadığı için ! Melek bilir ! ALLAH’ın verdiği ‘bir tek ismi !’ ‘Her ismi’ öğrenemez ! İnsân olmadan cismi ! İnsân olarak doğsun ! ‘“Fıtrat !”’ İçine girer ! Onu dinlerse kâlbde ! HAKK’ın sırrına erer ! Cibril ! İnsân şeklinde ! RESÛL’e âyet verdi ! RAHMÂN ! ‘“iki eliyle !”’ MUHAMMED’i severdi ! ‘“RABB’iniz değil miyim ?”’diye sorarken RAHMÂN ! ‘Âdem kılığındaydı !’ ‘“Secde et !”’ Olma pişman ! Her atom bir melektir ! İnsân olmak amacı ! İnsâna çıkana dek ! Her kalıpta var acı ! ‘“İlk Âdem de !”’ ALLAH’ın tüm isimleri mevcûd ! Yâni ‘“HAKK’ın fıtratı !”’ Olmuştu bütün vücûd ! Bu ikiz cinsli Âdem ! Cennete konulmadı ! ‘“Bir tek nefis !”’ Kur’anda, bu İlk Âdem’in adı ! Bundan çıkan Havvâ ve Âdem cennetten indi ! ‘“Fıtratını”’ örterek ! Arzda beden edindi ! ‘“Fıtrat !”’ ‘“Gayb”’a dönüştü ! Lâzım oldu ‘“HANÎF DÎN !”’ Her gelen nebî dedi : ‘“Kendinizi fethedin !”’ ‘“Gayb”’ın açığa çıkar !”’ ‘“Öldün veya erdin mi !”’ Borç aldığın vücûdu ! Sâhibine verdin mi ! ‘“GAYB”’ vücûddan çıkınca !”’ ‘“Apaçık imâm”’ denir ! ‘“Bu imâm arkasında gidip !”’ ‘“Hesab ödenir !”’ ‘“O ilk ve Son”’ denen Zât ! İmâmdır ! ALLAH değil ! ZÂT ! ‘“İlk ve son”’ olamaz ! ‘Sıfat’ sırrına eğil ! ALLAH’ın her bir ismi ! ‘“Fıtratı”’na bürünür ! RAHMÂN ! RAHÎM ! RÛH ! ÂDEM ! İMÂM ! Diye görünür ! ‘“Senden çıkan ‘“Fıtratın !”’ ‘“Secdeye dâvet eder !”’ Ondan başka her kime taparsan ! ALLAH ‘“Şirk”’ der ! Herkese ALLAH kendi ‘“FITRAT”’ıyla bağlandı ! Herkes içti özüyle ! Ona ‘“Seslenme andı !”’ ‘“Zekeriya’nın gizli seslenmesi !”’ İşte bu ! ‘“Seslen !”’ ‘“YAHYA’nı çıkar !”’ ‘“Ol EHLİBEYT mensubu !”’ Zîrâ ALLAH’tan farklı değil ! ‘“Kendi fıtratı !”’ İçindeki ÂLÎ’dir ! ALLAH’ın tek sıratı ! ‘“Bir tek kişi diriltmek gibi kıyâmet !”’ Niçin ? Kulu ! ‘“Kendi fıtratı !”’ Sorguladığı için ! ‘“Fıtrattır !”’ Her hücrenin bağlı olduğu merkez ! Çemberinden koptu mu ! Azrâil olur her kez ! Kopmadan çıkarsa o ! Cebrâil olur adı ! Titreşim sayısına ! Denir ‘“Onun kanadı !”’ ‘“Fıtratın”’dır yine bil ! Mikâil ve İsrâfil ! Körün fil tarifi çok ! Hiçbiri değildir fil ! ALLAH ZÂT ! ‘“Fıtrat !”’ Sıfat ! İşte bu sır ezelî ! ‘“Ok atarken, ALLAH’ın oldu, RESÛL’ün eli !”’ ‘“ÂL-i MUHAMMED !”’ Demek ‘“ELİF LÂM MİM !”’ Kitab bu ! Hidâyet istersen, ol EHLİBEYTİN mensûbu ! ‘Bıyıkları terlemiş bir genç !’ Çıktı mîrâçta ! Bu gencin kimliğini öğren ! Gözünü aç ta ! Böyle gencin, Arapça “Şabb-ı emred”dir ismi ! (548) ‘O, yüzü HAK ikrâmlı İmâm ÂLÎ’nin cismi ! (548) ‘Döne döne saldıran aslan !’ Öteki adı ! (643) ‘Beşerin babasının ismi !’ Anımsa ‘“And”’ı ! ‘Haydar’ (aslan) ile ‘ÂLÎ’nin ismi o !’ Eşit ! Niçin ? (222) Hem şeffaf ! Hem de fizik aslan da ! Onun için ! Karın, göğüs düzeyi ! Baş iri ! Saçlar yele ! Bilek, pazıdan farksız ! Bir kükremesin hele ! Aslan gibi, yukarı çıkıktı iki omuz ! Aslan burcunda doğdu ! Tam 29 Temmuz ! Adı ESEDULLAH’tır ! Yâni Tanrı aslanı ! RESÛL miraçta gördü ‘“Gücü müdhîş”’ olanı ! ‘“ALLAH gücü sırf yüce ÂLÎ’dedir”’ der âyet ! Pençesiyle parçalar ‘“Evet”’ denmezse şâyet ! Masonlar ‘vaftiz’ yapar ‘Aslan pençesi’ ile ! O aslanın adı ne ? Onlar nereden bile ! Ayni ‘aslan pençe’si ! Îsâ’yı Mesîh yaptı ! ‘Vaftizci Yahya’ varken ! Hepsi Îsâ’ya taptı ! Hâlbuki Îsâ kendi, ‘“Yahya, İlyas idi !”’ Der ! ‘“Zekeriya evlâdı Yahya”’, ‘“ERRAHMÂN”’ eder ! (329) Niçin Hızır, İlyas’la hep anılır, bir çeşit ? ‘Hazret-i İmâm ÂLÎ’ ve ‘Hızır’ çünkü eşit ! (1600) ‘Pençe’, farsça ‘Beş’ demek ! Âilesi ‘Aslan’ın ! Yele gibi gür saçlı ‘“Samson !”’ Siz de ! Uyanın ! ÂLÎ’dir ! Aslan burcu erenlerinin başı ! Arzın Zühâl devrinde ! RAHMÂN’dan yaptı aşı ! Zühâl devridir ! Arzın üç önceki evrimi ! Reenkarnasyon ile ! ALLAH yapar devrimi ! Zühâl devrinde, mâden bilincindeydi insân ! Aslan erenlerinden ! Akıldır ! Arza ihsân ! Aslan burcunun ismi, Arapça ‘Burcu esed !’ ‘ÂLÎ’ demek ! Kur’anda bil ‘“KAF HA YA AYN SAD !”’ Bu beş harfin toplamı ! ‘“EB İMÂM ÂLΔ’ eder ! (195) ALLAH bize ! ‘“Babanız”’ yani ‘“İMÂM ÂLΔ’ der ! Esed ve Dünyâ ayni ! Altmış beş ikisi de ! ‘“RAB”’, İbrânîce ‘“Adni !”’ O da altmış beş ede ! ÂLÎ Kâbe de doğdu ! Kâbe, el Beyt ! Yâni ev ! ‘“İnsânların RABB’i”’nin ismine denk ! Onu sev ! İbrânîce ‘B’ harfi, ‘beyt’ olarak okunur ! Kâbe ‘B’ harfi imiş ! ÂLÎ için ne onur ! Zîrâ, Hazret-i ÂLÎ ; “Ben B harfiyim”dedi ! B ! ALLAH’ın ‘“ERRAHMÂN”’ olan ismi, ebedî ! EL BEYT ! Aynı zamanda Beyt âilesi demek ! EHLİBEYTTİR ‘“Fıtratın !”’ Bulmaya sarf et emek ! Hakkını helâl etmez ! Yoksa MUHAMMED sana ! ‘“Kendi nefsinden bile yakındır O, insâna !”’ ÂLÎ için de RESÛL :“O NEFSİM” diyor mâdem ! MUHAMMED ile ÂLÎ ! Olmalıdır İlk Âdem ! Aslan burcunu, Güneş Rûhu idâre eder ! Tevrât, Güneşe ‘“ELYON”’ ; yâni yine ‘ÂLÎ’ der ! ‘Pazar’ günü kutsaldır ! Hıristiyanlar için ! Güneş ! Pazar gününün RABB’İ olduğu için ! ‘“Birine benzetildi Îsâ !”’ ‘“O asılmadı !”’ ‘“Benzetildiği zâtın !”’ Bilin ÂLÎ’dir adı ! “ÂLÎ’nin kimliğini !” “Açıklarsam”der RESÛL ! “Hıristiyanlar ona oğul” der ! Usul usul ! ‘“Kitab ehli !”’ ‘“Ölürken Îsâ’ya imân eder !”’ ‘“Kitab !”’ ÂLÎ ! Seveni, son nefeste ÂLÎ der ! ‘“Herkes elhamdülillâh diye,kabrinden çıkar !”’ ‘“Fıtratını !”’ Ölürken görüp ! Edemez inkâr ! ‘Cumartesi gününe !’ Zühâl gezegeni RAB ! ‘“Yahûdi o gün secde etmezse !”’ Hâli harab ! Yahûdi ! Tanrısına taparken ‘“Yehova”’ der ! YEHOVA, ZÜHÂL, ÂDEM her biri kırk beş eder ! * RAHMÂN ! O, Ebû Talib oğlu ÂLÎ’nin adı ! Bir farkla ayni sayı ! Hiçbir kuşkum kalmadı ! CÂFER-Î SÂDIK ile BEKTAŞ’tır ! ‘“Müezzin”’im ! (723) ÂLÎ’nin sırrı bitmez ! Ama bitti izinim ! M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 12 .06.1999 İsimlerin ‘Ebced’ ilmine göre açılımı ve sözlük : * “HÛ İSMİ ÂLÎ İBNİ EBİ TALİB” = 328 = 329= “’ERRAHMÂN”’ (Not : Ebced ilminde , + 1 veya - 1, yakın olduğundan tam kabûl edilir.) Şirk = ALLAH’a ortak koşmak, kendi özünü bırakıp başkasının özüyle iletişim kurmak Sırat = yol Sıfat = özellik Hidayet = özüne yönlendirilme Nefsim = kendim ‘“ALLAH’IN GÜZEL İSİMLERİ !”’ İsimler bir bütündü ! ALLAH ayrılın dedi ! Ayrılanların, ‘“Saf saf sıralanır”’ adedi ! İsim bütünde iken ! İsim değil ! Kimliksiz ! Bütün,evvel ! Ezelî ! İsim, sonra ! Ebedî ! Bütünden çıkanlar ! Hep çıkaranı seyreder ! Onu överken ! Kendi ismiyle hitab eder ! HAKK’I göremeyip de ! Kendini bilsin diye ! Onu, ‘“RAHMÂN !”’ ‘“RAHÎM !”’ ‘“RÛH !”’ İle perdeler peder ! Bunlar ! Bütünden çıkan ALLAH’ın ilk üç ismi ! İrâde ! Emir ! İnfâz ! Çizerler fıtrat resmi ! Sonra bu üç kanaldan çıkar ! Daha yedi ad ! Her gezegen ! Bunlardan birisinindir cismi ! HAK’la perdeli sâf ad ! Dört bedene bürünür ! Mâden ! Bitki ! Hayvân ! Ve insân ! Gibi görünür ! Fizik ! Şeffaf ! Arzu ! Ve akıl ! Katmanı bunlar ! Soyunup, üç perdeyi açana dek sürünür ! İsim ezelî değil ! ALLAH ZÂT’tır ! Sıfat, RAB ! Ebedî olduğundan ama, RAB olmaz harab ! Bu yüzden ‘“Halîfe”’dir ! Kur’anda ancak adı ! Zîrâ isimlenen HAK ! İsimleyense mihrâb ! HAK ! ‘“Her şey ölür !”’ ‘“Şeyin yüzü ölümsüzdür !”’ Der ! Hem yüz ! Hem perde ! Hem el ! Her biri on dört eder ! Yâni ALLAH ! İsminin giysisinde görünür ! Gösterdiği hep perde ! Ardında saklı Peder ! RÛH ! ERRAHÎM ! ERRAHMÂN ! Hatta RAB bile perde ! İsim tam mevcûd ! Onu fethedebilen erde ! ‘“İblîs ALLAH’a değil !”’ ‘“RAHMÂN’a karşı geldi !”’ ‘“Perde !”’ ‘“Son sınır !”’ Geçmek isteyene, ‘“Şeytan !”’ De ! Mîrâçta ! ‘“Son sınır”’dır ‘“ERRAHMÂN !”’Aşılamaz ! ‘“En yüce cennet orda !”’Ona kılınır namaz ! “Mü’minlerin Emir-i Toprak babası ÂLÎ !” (1200) “Son sınır” ile ayni ! Bu sırrı bilen çok az ! ÂLÎ, “Zekeriya’nın oğlu YAHYA bendim” der ! Zîrâ ‘“ERRAHMÂN”’ gibi, bu ayni sayı eder ! (329) ‘“Çift yay boyu”’ yaklaştı mîrâçta HAK, RESÛL’e ! Bu söz de aynı sayı ! Çift kaş ortası Peder ! Her isim farklı bir ses çıkarır ! O hep titrer ! Rezonans yapabilir ! Denk frekanstaki er ! ALLAH “’Dereceleri ben yükseltenim”’ diyor ! Frekansını yükselt ! Bir üst rezonansa er ! ‘“RAHMÂN !”’ İle ‘“KUVVETLİ !”’ Adları eşit !Niçin ? (1298) ‘“Güç ALLAH’ın sırf ÂLÎ isminde !”’ Onun için ! ÂLÎ ! ‘Mega volt’ demek ! ‘“O şiddetli !”’ En üst güç ! Bu güce çık ! Bu güçle, dışa çıkmadan için !
Mega volt şoku ile ölünür ! Açık gayet ! ALLAH’ın aslanının pençesi canı söker ! O sese, kükremeden, sağır kalmışsan şâyet ! Rûh ALLAH’ın üçüncü alt gücü ! Cibril ismi ! RESÛL’ün bile ilkin ! Ter basıyordu cismi ! Artık anla ! HAK niçin perdesini açmıyor ! ‘“Besmelede !”’ ‘“Yüz”’ünü örtmüş HAKK’ın ‘B’ ismi ! ‘“MUHAMMED RESÛLULLAH”’ yedi semâyı aştı ! ‘“Kuvvetleri şiddetli olan”’ ona yaklaştı ! (454) ‘“İki deniz birleşen yer”’, bu iki söze denk ! Yâni MUHAMMED ! Kendi fıtratına ulaştı ! (454) ‘RESÛLDE fânî olma’ denilir bu olaya ! (548) ALLAH der :‘“Kıyâmette Güneş girecek Aya !”’ “Bıyıkları terlemiş genç”ti RESÛL’e inen ! (548) O, CÂFER-Î SÂDIK’tan başka biri olmaya ! (548) Âdem sende ! Secde et ! Ezel denilen bu dem ! ‘“Melek insân şeklinde dünyâya iner”’ mâdem ! Rûh her ismin sesiyle ! Rezonans yapabilir ! ‘“O âdem’e üflendi !”’ En yüce isim Âdem ! Hakeren vesiledir HAKK’a ! Değil aracı ! ALLAH’ın fıtratını bulup yapmış mîrâcı ! O fıtrat sende de var ! Ama yatay durumda ! Ayağa kaldıramaz isen onu ! Ne acı ! ‘“ALLAH’ın fıtratında !”’ ‘“Tüm isimleri !”’ Mevcûd ! Fıtrat bütünün adı ! O verir isme vücûd ! İsmi verenden başka ! Değil ise de isim ! Variyet ve Âriyet farkı var ! Budur sücûd ! Olsan da Îsâ gibi bir rûh ! Variyete in ! ‘“Diriltirken, ALLAH’tan O hep istedi izin !”’ ÎS ! MESÎH ! RÛH ! ÂDEM ! ÂLÎ ! İSİM ! KELİME ! Hepsi ayni şey içte! Sınavınız bu sizin ! ‘“Ol”’emri bir kelime ! Kelime ise isim ! İsim, Rûh demek ! Rûhla diriltilir her cisim ! ‘“İsminden haber ver sen !”’ Nebî, haberci demek ! HAK adına rûh üfle ! Dîn bu ! Kalan, merâsim! İsim boş bir lâf değil ! Beşik paşası gibi ! Ses O ! Notasına uy ! Ol o ismin sâhibi ! ‘Yedi tam’ ve ‘on iki yarım’ ses var notada ! Yedi nebî ! On iki imâm ! HAKK’ın nâibi ! Hesaplarsan, çok zâta çıkar ad ve soyadım ! Mesajları ! Onların frekansından aldım ! Sevgi, antenin ! Şükran, HAKERENLERİN hakkı ! Övgü ALLAH’a âit ! İsmim, mevt ! Ve mîlâdım ! Mustafa Hüznî Uluğ 1347 tam ! Bu târihte gönderdi beni Arza, İlk Atam ! Bir ! Üç ! Dört ! Ve yedi’nin, karesini al ! Topla ! ‘Hüznî’ eder ! O yaşta görevim bulur hitâm ! Bu yıl yetmiş beş ! Yâni ‘Hüznî’ tam hicrî yaşım ! Ama henüz bitmedi ! Âleme ‘“HANİF”’ aşım ! Öte yandan, milâdî yaşım ise yetmiş üç ! Şöyle çözdü hesabı ‘öz’üm ! Çınlarken başım : Bil ki ! Görev süresi ! Denk değil ömür ile : Görev bitmeden mümkün ! O zât şehid edile ! Bazan da görev biter ! Başka misyon verilir ! Uzun ömür değil de ! Hayırlısını dile ! Nitekim şehid oldu ! Misyon bitmeden, ÂLÎ ! Bu yüzden var ! Bir sürü ‘sözde İslâm’ ahâli ! RESÛL’ü de ! Yahudi zehirledi Hayber’de ! ALLAH askıya aldı ! Vahiy için, eceli ! Vahiy bitince ! RESÛL ümmete etti vedâ ! Az sonra HAK çağırdı ! Borcunu etti edâ ! Mahşere dek müezzin ismini haykıracak ! Bâkî kalan kubbede ! İşte bu en hoş sedâ ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 21.07.2001 ‘“ALLAH’IN İPİ !”’ İç içe dâireler bütün yaratılanlar ! En iç ortak merkezi, kâlb ‘ALLAH’ diye anlar ! Her ortak merkez bir, öz ! Ve özler ortak eksen : ‘“ALLAH’ın ipi”’ denir ! Onu tutabilsen ! İnersin herbir özden geçip ortak merkeze ! Selâm verirsin yâni ‘Eren’ olmuş herkeze ! Ve ‘EHL-İ BEYT’ karşılar ilk iç merkezde seni ! Artık ‘“RAHMET”’ olarak kullanırsın ekseni ! Merkezin RÛH’un olur ! Çemberin beden : küre ! Dâireler fışkırtıp yükselirsin ‘“Şükür”’e ! Ey uçan dâire ! Kendi ortak merkezini bul ! Başka hiçbir ibâdet, bil ki edilmez kabûl ! Çivisi çıkmış küre, bir yük olur uzaya ! Zerre zerre dağılır o ! Uzaya uzaya ! En korkunç ceza budur ! Sıfır kişisel bilinç ! Çemberini etmiştir reddettiği merkez, linç ! Fışkırtır merkez, yâni RÛH, kendine bir çember ! Çapını da yapar o, ‘“Uyarıcı peygamber !”’ ‘“HAKK’ı hak bilgin ancak değerlendirebilir !”’ ALLAH’ı vücûd, kulu mevcûd olarak bilir ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 15.01.2002 ‘“ALLAH’IN MERDİVENİ !”’
Ne demek olduğunu bunun, anlayan ender : ‘“Her başlangıçta !”’ ZÂT’ın içinde ALLAH çıkar ! ‘“Bir tek O !”’ Hiçbir mantık bunu edemez inkâr ! O’nun üç cephesi var : KUDRET ! KELÂM ! HAREKET ! Bu üçüzün merkezi ALLAH ! Buna dikkat et ! En üst birinci, yâni en iç evrende ALLAH ! İçinden çıkar ! ‘“Secde edilen yedi ilâh !”’ Zîrâ herbiri üçüz ! Çıkaran ALLAH gibi ! HAK, olmasa ! ‘“Ona tap demez mülkün sâhibi !”’ Kur’anda da ! ‘“Âdem’e tap emri yedi yerde !”’ ‘“Secde âyeti on dört !”’ Âdem ikiz değerde ! ‘“İlk yedi !”’ Çıkaranın çevresinde yer alır ! ALLAH’ı tavaf eder ! Hep ilk evrende kalır ! Ordan inmelerine bir gerek yoktur ! Niçin ? Yedişer HAK çıkarır ! İkinci evren için ! Yâni kırk dokuz eren ! Var ikinci evrende ! ‘Yedi’ rakamına ! Hak işlemin temeli de ! En dış evrene kadar ! Bu süreç böyle gider ! Bilgeler ! Bu sürece ‘El ele, el HAKK’a’der ! Yedinci evren en dış ! En alt katında onun, Güneş sistemleri var ! Sayamaz katrilyonun ! Demek ! Yedi evrenin herbirisi yedi kat ! Güneşler en alt katta ! Buna ediniz dikkat ! Her katta da var yine ! Tam yedi tane âlem ! Dökümünü yaparken ! Mest olur hatta kalem : Üstte tanrı âlemi ! Güneş tanrısı ile, İstek ! Emir ! Ve infaz ! Üçüz ! Dikkat edile ! Bu üçüzün aynini ! Bilge Kur’anda bulur : ‘“ALLAH birşey dilerse, ‘Ol’ der ! Ve o şey olur !”’ ALLAH ve tanrı ayni ! Var bir titreşim farkı ! ALLAH, çevirir evren ! Tanrı da, güneş çarkı ! Üçüz HAKK’ın merkezi ! Evrendeki her güneş ! Yedi gezegendeki yedi eren ! O’na eş ! Sistemde ! ‘Yedi’den çok gezegen olabilir ! Eren hangi yedi’de ! ‘“Kitab Bilgini”’ bilir ! Plüton, Üranüs ve Neptün gezegen ! Ama, Eren yok ! Uydu Ay’da, eren var ! Kurcalama ! ‘Güneş’ diye gördüğün de ! Gerçek güneş değil ! ‘“Son gün, Ay’a girecek !”’ Bu mûcizeye eğil ! ‘Tanrı âlem’ altında ! Var ‘sâf rûhlar âlemi !’ O âlemdeydik biz ilk ! Bunu unutma emi ! ‘Tanrısal Rûh âlemi’, altındakinin ismi ! ‘Tanrısal Rûh’, nakleder başka güneşe cismi : Bu rûha çıkan, başka güneşe gidebilir ! Bunun sırrını Arz’da ! Ancak ‘“Zülkarneyn”’ bilir ! ‘“Zülkarneyn !”’ Çift boynuzlu : doğar ! Battığı yerde : ‘“RÛH”’un girip çıkışı tenden ! Mîrâç yap ! Er de ! Bunun altında vardır ‘Hayât Rûhu âlemi !’ Ölmeden bu âleme çıkmaya çalış ! Emi ! Çünkü ‘Hayât Rûhu’nun titreşimine çıkan, Bulur gezegenleri dolaşmak için imkân ! Beşinci âleme, bil, ‘akıl âlemi’ denir ! Her ideâlin hakkı, orda ‘ses’le ödenir ! Altıncı âlem ise, biliniz ‘Arzu’ âlem ! Üst katı renk cenneti ! Alt kat ‘“Cehennem !”’Elem ! ‘Fizik âlem’ yedinci, yâni en alt ve son kat ! En büyük sınav yeri ! Hem hayâl ! Hem hakîkat ! ALLAH yedi evrenin, en iç ortak merkezi ! Dev bir mıknatıstır O ! Çeker ermiş herkezi ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 10 KASIM 2001 ALLAHSIZIN DENEYİ ! Kâfir der: ‘Doğa vardır ! ALLAH yok ! Boştur niyâz !’ Su dolu bir bardağa zeytinyağ koyar biraz ! Yağ su üstüne çıkıp darmadağınık yüzer, Kâfir bu kargaşayı, bilgin bir pozla süzer ! Suya bir kalem koyup çevirir ahenk ile, Yağ ortada top olur ! Bu, ‘Şems’ der ! Not edile ! Yağdan kopan damlalar döner top etrafında ! Her biri bir gezegen olur kendi safında ! Kâfir, zafer kazanmış olan kumandan gibi, Der : ‘Her şey mekaniktir ! Yok bu mülkün sâhibi !’ Mü’min der: ‘Allahsızken senin âlemde adın ! Bilmeden bu deneyde ALLAH rolü oynadın ! Bildiğin bir şeyi ilk, açıklamak istedin ! HAK da ilkin bir şeyi ister ! Şey der ‘emredin !’ Sonra merkeze sokup çevirdin sen kalemi ! Bir Kutub kullanmadan, HAK yaratmaz âlemi ! Ancak kalemdeki güç sâdece senden geldi ! Yâni Kutub, ALLAH’ın emrine tâbi eldi ! ‘“Yalnız ALLAH’a âit güç ve kudret”’ der âyet ! RAHMÂNDAKİ güç bile emânet ! Açık gayet ! ‘“Emin olan güçlüyü gördü mîrâçta RESÛL !”’ HAK ilk emânetçiden görünür ! Budur usul ! RAHMÂN, ‘“Arş sâhibinin yanındakidir !”’ Niçin ? Arş’ın sâhibi yalnız ALLAH olduğu için ! ‘“Kur’an-ı her insâna bizzat öğretti RAHMÂN !”’ RABB’ini ilk görüp de, ona söz verdiği an ! Kendine şâhit oldu, görüp kendi özünü ! Kelime-i şahâdet, tutmak oldu sözünü ! Cebrâil de ‘“Cebbar”’dır ! ALLAH’ın gücü demek ! Vahyi RAHMÂN’dan alıp nakle sarf eder emek ! Mîrâç gecesi Cibril yedinci gökte kaldı ! MUHAMMED ‘“Son sınıra”’, tek başına yol aldı ! ‘“Son sınır”’ ALLAH ve RAB arasındaki ayna ! O ayna kırılmadan geçilmez öte yana ! O ayna esâsında mevcûd değil ! Serâbdır ! ALLAH’tan başkası yok ! Her şey hayâl ! O RAB’dır ! Suyu RAHMÂN kaynaktan ! Cibril testiden içer ! Terzi hep sâhibine âit kumaşı biçer ! Kur’anda ALLAH diyor,‘“Bana âit her isim !”’ İsim RAB ve RÛH olur ! Büründüğünde cisim ! ‘“ALLAH veya RAHMÂN’dan iste !”’ Fark ve ortak yok ! Her yarı çap, çemberden merkezine giden ok ! ALLAH’a varır ! Senin gibi bir kâfir bile ! ALLAH’ın ‘“Saptırıcı”’ sendeki ismi ile ! Kalemi belli hızla çevirdin muntazaman ! Ölçü ilmi olmasa, kıyâmet kopar o an ! Ne su yağa karıştı ! Ne karıştı yağa su ! Madde ve can iç içe ! Yine ayrı doğrusu ! Bardağa koydukların, bardaktan çıkamadı ! Kalem yâni RÛH hariç ! Bardağın uzay adı ! Bardak görünmez ! Şeffaf ! Bir gün kırılabilir ! Zîrâ sınırlı ! Onun ömrünü ALLAH bilir ! Kalem bardağın yarım, sen tamamen dışında ! ALLAH yapyalnız ! Kutbu, RAB denilen ışında ! Mâlzemeleri kendin yapmadın ! Buldun hâzır ! Özler de yapma değil ! Hep HAK’ta hazır nâzır ! Elin dursa bozulur, kalem hariç,her sûret ! O kalem, senin gibi değil ki su, yağ ve et ! Bardak rahim ! Su dolu ! Kalem penis ! Ol emin ! Bu yüzden ‘“N harfi ve Kalemdir”’ HAKK’a yemin !’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 1998 Not : Mesajda ‘kâfir’ sözcüğü, hece gereği, ALLAHSIZ anlamında kullanılmıştır. Aslında ALLAH’a inanmakla beraber putlara da tapar. ALPARSLAN TÜRKEŞ !
Ebedîyen hakkettin sen taşıdığın adı ! Örs, çekiç arasında en soylu ırk inlerken ! ‘KORKMA SÖNMEZ’ yerine ‘kızıl marşı’ dinlerken ! ‘Titreyip kendine dön ey Türk’ diye haykırdın ! Yasak zincirlerini tek başına sen kırdın ! O köksüz dev ağacın düştü çürük kabuğu ! Târih haklı çıkardı en sonunda başbuğu ! Artık Hilâle bakıp çırpınma Karadeniz ! Yas bitti ! Peçeni aç ! Hepimiz bir bedeniz ! Güneş Batıdan batar ! Doğundan yükselir nûr ! Gökten gelen mesaj bu ! ‘GÖKTÜRK’ olmak ne onur ! Tapmaya lâyık insân ol demek, ‘Dokuz ışık !’ Ülkü bu ! Özünü bul ! Kendinle ol barışık ! Dokuza kadar topla ! Bak kırk beş ! Yâni Âdem ! ‘Dokuz ışığını’ yak ! Onun oğlusun mâdem ! ALLAH ilk ışık ! Ondan sırayla yandı ‘BEŞ NÛR !’ Beş Nûrdan, dokuz ışık ! Hepsi kalbde bulunur ! Bu yüzden ALLAH diyor ilk nûru MUHAMMED’e ! ‘“Sana iki yediyi verdim !”’ Ben ‘“T H”’yım de ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 08.04.1997 ‘“666 !”’ İncil der ‘“Son gün deccal çıkacak ! Korkunç cismi !”’ ‘Altı yüz altmış altı’ tutar ! Bu devin ismi ! ‘Îsa düşmanı, en son gün o çıkacaktır’ der ! ‘Altı yüz altmış altı’ sayısal ismi eder ! Yüklə 3,62 Mb. Dostları ilə paylaş:
|