42 yil öncesi
Yüklə 3,62 Mb.
|
|
‘Îsâ’dan maksat’ odur ! Çok az kişi anladı ! (1086) RESÛL der : “Görevime ücret istemem başka !” (633) (6.Sûre/90.âyet) Yapar ‘ona bağlanma deneni’ düşen aşka ! (633) ‘HAKK’ın emânetinin iç yüzü’ ile bakın ! (633) ‘RABB’e evet cevabı vakti ayni !’ Ol yakın (633) ‘İnsânın tövbesi’ ve ‘“İncikten çıkan”’ ile , (607) ‘Beşerin efendisi’ bir ! Değerlendirile ! (607) ‘“Îsâ benzeri !”’ ‘Ölmez güzel yüzü Âdem’in !’ (606) ‘ÂLÎ’nin seslenişi’ sana ! Tek dost O emin ! (606) ‘Toprak babası’, ‘RAHMÂN isminden anlaşılan !’ (612) ‘“Çıkış günü gelmeden”’ andını iç ! Aşılan ! (612) ‘LÂ İLÂHE İLLALLAH yorumu’, ‘“RABB’i evin !”’ (612) ‘Arştan kast’, ‘Mertler Şahı O’ Aslan onu sevin ! (612) ‘Beşerin babasının ismidir’ ‘EBUTTURAB’ (654) ‘Toprak Babası’ demek ! ‘“Âdem topraktan der RAB !”’ (654) ‘Ölmez yüzünü dirilt demek’ ‘Hayyalel felâh !’ (278) Yoksa siyah bir yüzle çıkıp olmazsın iflâh ! En yüce makam demek ‘İnsânın özel andı !’ (279) O akıl almaz yüzü, kara çıkaran yandı ! ‘MUHAMMED ÂLÎ FÂTMA HASAN HÜSEYİN’ adı ! (2040) ‘Yorumla verir HAKK’ın kevser havuzu’ tadı ! (2040) ‘Baba İmâm ÂLÎ’ denk ‘“KAF HA YA AYN SAD”’ ile ! (195) ‘Yok edilemez yüz o !’ Soyut HAK ! Herkes bile ! (195) ‘“LÂ İLÂHE İLLALLAH”’ ‘“Meleklerin secdesi !”’ (165) Secde ancak ALLAH’a ! Âdem olmuş perdesi ! ‘“ALLAHU EKBER”’ denen insânın ölmez yüzü ! (289) Birtek Şeytan tapmadı ! Zîrâ kör idi gözü ! ‘Mesih’in dinelmesi !’ ‘“İkinci kalk borusu !”’ (300) ‘Ebu Talib’in oğlu İMÂM ÂLÎ’ doğrusu ! (300) ‘İlk Âdem’in ismini’ ‘İnsânın kıblesi’ bil ! (300) ‘HAK adının mâliki’ olmasına mukabil ! (300) ‘“ALLAH yanındaki o !”’ Cebrail değil! ‘“RAHMÂN !”’ (300) ‘“Oluş emri !”’ ‘ÂLÎ’nin didarı !’ Gerçek imân ! (300) ‘“Yıldızların yerleri !”’ ‘“İslâm dini denen !”’ Sır ! (347) (56.Sûre/75.âyet) ‘Siyah rûhu’ bulmadan ! Çözemez hiçbir asır ! (347) ‘O siyah noktasına kâlbin varandır’ ‘“RAHMÂN !”’ (329) ‘“İki yay mesafesi !”’ Ne mekân var ! Ne zaman ! (329) ‘ÂLÎ’nin sırrı’ ile ‘“Şeytan”’ ‘Kur’anın özü !’ (370) ‘Kaf ve Nun harflerini’ çözmeyenin kör gözü ! ‘Tüyü bitmemiş genç’e ‘“İnsânın ezel andı !”’ (320) ‘Rûh-Âdem O !’ Kendinde bulup tapmayan yandı ! ‘“Rûhül emin”’ ‘“Cebrail !”’ ‘“Kaf Ha Ya Ayn Sad”’ denir ! (346) ‘Îsâ Mesih’e anne’ diye hak borç ödenir ! RAHMÂN’a biliniz ki ölümsüz yüz de denir ! (340) Sağ duyunun ! Bedeli hikmet ile ödenir ! ‘“Âdem’e secde edin emrinin anlamı”’ bil ! (542) ‘“Yahya’nın vaftizi”’ ve ‘“Has cennet”’ e mukabil ! (542) ‘“Ona öğretti gücü şiddetli !”’ ‘“Bu ERRAHMÂN !”’ (340) ‘“Yeni and anlamında !”’ Şu an ezeli zaman ! (340) Son derecede zordur ‘Kur’an yorumu’ işi ! (1101) Yapabilir sırf ! ‘Sayı ilminde derin kişi !’ (1101) ‘Beşerin babasının ismidir’ ‘EBUTTURAB !’ (643) ‘“RAHÎM olan RAHMÂN’ın yüzüdür O !”’ Yâni RAB ! Mûsâ’ya ‘“Asanı at”’ sözünün o amacı ! (643) RABB’ini omurgandan çıkarmazsan acı ! ‘İlyas ismi yorumu’ ‘siyah noktası kâlbin !’ (650) ‘“Meryem oğluna benzer !”’ ‘“Hikmet”’ denir ! Rûha in ! ‘Talib oğlu ÂLÎ’nin sırrı’ ‘Şehid HÜSEYİN !’ (478) ‘MUHAMMED’ MUSTAFA’ya bundan dendi Arz’a in ! ‘Sûr denir’ iç yüzüne asanı at sözünün ! (478) ‘“Sevk edici ve şahid”’ olur işi özünün ! (478) ‘“Gerçekleşir hak söz !”’ İnsân ALLAH’ın evi ! (478) O eve lâyık olmak insânın ev ödevi ! Bil ki ‘“Şifreli Harfler”’ ‘Tanrılığın iç yüzü !’ (527) Toplam ‘Baba ve anne ve de kutsal Rûh sözü !’ (527) ‘“Ortak koşmadan çevir yüzünü sen o dine !”’ (528) ‘HAK’la birlik sırrını’ ilke edin kendine ! (528) ‘“Her can ölümü tadar !”’ Tekrâr başlar ikilik ! (1119) ‘Bedenli dirilmenin yorumu !’ ‘Omurilik !’ (1119) ‘“Zülkarneyn”’ çift boynuzlu ! ‘“O Rûh üfler ikikez !”’ (1147) ‘Andını yenilemek demek !’ Tutmalı herkez ! (1147) ‘“Ben ALLAH’ım sözü”’ ‘MEHMED ve ÂLÎ zikri !’ (1128) ‘Yeni and içme günü !’ ‘Fizik dirilme fikri !’ (1128) Herşey göçer ! Sadece ‘odak noktası’ kalır ! (529) O her şeyin ‘sarsılmaz yüzü’ ismini alır ! (529) ‘“Ve o yıldız”’ sûresi ‘ALLAH dini’nin özü : (130) Zîrâ ‘ALLAH’tır Baba ile Anne’nin yüzü !’ ‘Yüzü HAK’la ikrâmlı olan o İMÂM ÂLÎ !’ (548) ‘CAFER SADIK !’ Tüysüz genç ! Bunu bilmez ahâli ! (548) ‘İncik kemiğimizin açılması yorumu !’ (1110) Hanif Din’e yüzünü çevirmenin durumu ! ‘Harut Marut !’ ‘Benzersiz güzel yüzü beşerin !’ (1159) ‘Benzetildi âyeti sırrı’na artık erin ! (1159) ‘“Ölümden sonra kalkma”’ ‘çıkmasıdır Âdem’in !’ (1156) ‘YASİN sözü içyüzü !’ Yâni MUHAMMED EMİN ! (1156) ‘Müminlerin Emiri o toprak Babası ÂLÎ !’ (1211) ‘ALLAH’ı yansıtıcı’ ‘ZÂT-I ÂLÎ’ meâli ! (1211) Rûh göçü bedenli kalkma sözü yorumu ! (1221) Vücûdunda ÂLÎ’nin çıkmasının konumu ! (1221) ‘En büyük ücret demek yüz ağarması günü !’ (1288) EHL-İ BEYT’e girer o ! Arşa dek çıkar ünü ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 24.04.2002 İsim ve kelimelerin Ebced ilmine göre açılımları : (Arapça) Te’vil-i lâfz-ı mevt-i mecaz-ı YAHYA = 2003 1424 = Zuhur-u ÎSÂ el MESİH = ism-i ‘“urvet-ül vüska !”’ = 1424 = HÛ ESEDULLAH EL GALİB ! ÂLÎ İBN-İ EB-İ TALİB SAYISAL UYUM !
‘“Birtek ses”’ çıkarır o ! ‘HAK’ta sabit ilimle ! Hızı, artarak titrer ! HAK’tan vücûd giyince ! Fizik bedeni yırtar ‘“Ses”’le o ! İnce, ince ! Atomlar birbirinden uzaklaşır giderek : ‘Ermek’ ve ‘ölmek’ için ‘merkezkaç kuvvet gerek !’ Ya ‘“Göğüs açılarak !”’ Kâlbe iner ‘“Cebrail !”’ Ya Mars’a çıkar ! ‘“İnen demir”’ ile ‘“Azrail !”’ ‘“HAKK’ın vahyi”’ ile ‘“Kâlb”’ eşittir onun için ! (132) ‘“Cuma günü”’de ayni ! Artık sorma sen ! Niçin ? (132) ‘Sâbit isim’ bir ‘denklem : denkle !’ Öz tonunu bul ! ‘“İsmi bilmeyen : Îblîs !”’ ‘“Huzura olmaz kabûl !”’ Pozitif ve negatif eşiti var her sözün ! Karanlık, aydınlığın ! Îblîs, aksidir ! Özün ! Titreşimi tam düşmüş bir karanlıktır ışık ! Biribirine muhtaç zıtlar ! Bu sır karışık ! Bir oyun gibi bakma ! Sen sayısal uyuma ! ALLAH zar atmaz asla ! Gözünü aç uyuma ! ‘Uyum’a, ‘“Bilen”’, ‘“Hîkmet !”’ ‘“Bilmeyen”’, ‘rastlantı’ der ! HAK, hakkında ‘hakîkat’ hakkını, ‘hakça’ öder ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ İZMİR – 01.03.2002 Ebced ilmine göre isimlerin açılımları. 132 = HAKK’ın vahyi (Vahy-i HAK) = Kâlb = Cuma günü (Yevm-i Cuma) ‘“SECDE !”’
Büyüklük kuruntunu, ‘“En büyük O”’ deyip ez ! ‘“Yoksa, o burnun hortum olur ! HAK dağlar onu !’” Halka tepeden bakan filin böyledir sonu ! ‘Sen bana tap’ demedi ! Âdem bile İblis’e ! Kendi iken ilk Kâbe ! İlk câmi ! İlk kilise ! Âlemde tapılacak yoktur ! Âdem’den başka ! ‘“ALLAH’ın fıtratı’” O ! Yusuf o ! Lâyık aşka ! ‘“Bu kalıba göre can inşâ olur”’ rahimde ! Fıtratına ‘benim öz annem ile babam’ de ! Kur’an der ‘“RESÛL size babanızdan da yakın !”’ Ona ‘baba’ demeyi bile yasaklar bakın ! ‘“Şah damardan da yakın ! ‘“BİZ”’ diye konuşanlar !”’ Onlar MUHAMMED gibi yâni anlayan ! Anlar ! ‘“ÂLÎ’yi, “kendim” diye Abâ altına aldı !”’ RESÛL’ün bu sözüne, kâfirler şaşıp kaldı ! Yâni ‘MUHAMMEDÂLÎ’ birdir ! Bizdeki ilk öz : ‘“O hem ilk !”’ Hem de sondur !”’ Bu ikize âit söz ! Zîrâ ALLAH sonsuzdur : Ne başı var ! Ne sonu ! ‘“ALLAH”’tan başka isim, tanımlayamaz onu ! Aşılmaz bir sınırdır ! ALLAH ile kul farkı ! ‘“ALLAH adına RAHMÂN”’ çevirmektedir çarkı ! ‘“ALLAH’tan da istesen ! RAHMÂN’dan da istesen ! Fark yok !”’ Zâtı sıfattan ayrılamaz ! Bir bilsen ! İblis, Âdemde RAHMÂN mevcût değildir sandı ! RABB’i Âdemde iken ! O içemedi andı ! ‘“Kâinatı yaratıp arş’a oturdu RAHMÂN !”’ Yâni yönetti onu ! Âdem’e girdiği an ! Âdem ‘kıble’ olsaydı, İblis secde ederdi : ‘ALLAH’a karşı gelmek olanaksızdır’ derdi ! Nitekim ‘“RAHMÂN’a yer ve gök etmişti secde !”’ ‘“İster istemez gelin”’ emriyle gelip vecde ! RAB, RAHÎM olan RAHMÂN ! Yâni MUHAMMEDÂLÎ ! ALLAH’ın fıtratıdır ! Bunu bilmez ahali ! ALLAH’ın her bir ismi, fıtratında saklıdır ! Fıtrat, kâlbin ALLAH’a âit olan aklıdır ! İkiz güce sahiptir hem RAB ! Hem Rûh ! Hem Âdem ! ‘“Herşeyi çift yarattık biz”’ diyor ALLAH mâdem ! Rûh, ALLAHTA ne varsa ! RAB’den taşır Âdem’e ! Gel de sen ilk Âdem’e, ‘kâlpteki ALLAH’ deme ! ‘“ALLAH üçüncü tanık ! Konuşsa iki kişi :’” İç içe ve bağımsız kalmaktır onun işi ! ‘“İstese, İsâ’yı da ! Âlemi de ! Yok eder !”’ ‘“Şey ölümlü !”’ ‘“O şeyin fıtratı ölümsüz”’ der ! Can ölümlü ! Arıt da ! Ölümsüz rûha bağla ! Ölmeden yapamazsan bunu ! Kendine ağla ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA- 07.01.2000 SECDENİN ÖZGEÇMİŞİ ! ‘“ALLAH’a ortak koşma ! Hâlis olarak birle !”’ Dolaşma ölü gibi, sırtındaki kabirle ! ALLAH’ın emâneti sende ! Etme ihânet ! Yoksa ‘“İnsân şeytanı”’ olursun ! Eder lânet ! ‘“ALLAH’ın fıtratı”’dır o emânetin adı ! Öyle ağır ki ‘“Yer ve gökler kaldıramadı !”’ Çünkü ‘“Fıtrat !”’ ALLAH’ın ‘“Halîfe”’ olan kendi ! ‘“Zeytindi Sîna’daki ağaç !”’ Sanma ‘“Dikendi !”’ ‘“Zeytin, kandilde ışık !”’ O’dur tek ‘“Kutsal ağaç !”’ ‘“Sîna”’ : ‘“SİN”’: AHMED beden ! ‘“Işık”’ : ÂLÎ ! Gözü aç ! ‘“Dağ dışından ! ‘“Ve Mûsa içinden !”’ ‘“Parçalandı !”’ ‘Çıkan ateş adam’ın ayağına kapandı ! İşte budur ‘“Âdem’e secde”’nin özgeçmişi ! ‘“Ateşken şeytan”’ bile yapamadı bu işi ! ‘“Namaz mü’mine mîrâç !”’ ‘“Kadir gecesi !”’ Olay ! ‘“Saat’ın zelzelesi der ALLAH !”’ Değil kolay ! ‘“Her can beşik sözlüsü !”’ ‘“Kendi Fıtratı ile !”’ ‘“Konuştu ÎSÂ MESİH !”’ ‘“Bakın beşikte bile !”’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 19.01.2002 ‘“SEKÎNE’NİN MESAJI !”’ ‘İnsân yedi basamak ! Merdiven çıkmak, miraç ! Kendini bilmek için, kendine gözünü aç ! Tevrât der: ‘“Yetmiş zât’a”’, ‘“Renkler duyurdu Sîna !”’ Burda büyük bir sırr var ! Dikkat eden insâna ! Çünkü renkleri gördü değil de ! ‘“Duydu”’ diyor ! Yâni her ses bir renge bak tekabül ediyor ! ALLAH da der : ‘“Siz benim rengime boyanınız !”’ Bana ‘“RAB”’ dediğiniz o ilk günü anınız ! Ben Güneş idim o gün ! Ve siz bir gök kuşağı ! Olmuştunuz pervâne gibi nûrun uşağı ! Kırmızı,Turunç, Sarı, Yeşil, Mâvi, Çivit, Mor ! Do , Re, Mi, Fa, Sol, Lâ, Si, aynidir ! Bilene sor ! Mars, Güneş, Merkür, Zühal, Jüpiter, Venüs ve Ay, Bu yedi ses ve rengi üretir ! Müthiş olay ! Her biri, en yüce bir ERENİN vücûdudur ! Her rûh onun Rûhundan bir ışın ! Saygılı dur ! Çıkar iken Miraca RESÛL, bu sırra erdi ! Her gökte o, bir büyük Nebîye selâm verdi ! Her biri ışınlayıp rahimi, bebek yapar ! Yedi işlem bitince, Arz beden ile kapar ! Uyanıkken, bu yedi rengi çıkarır vücûd ! Uykuda , Mâvi, Sarı, Çivit , tende nâmevcûd ! Çünkü bu üç renge denk RÛH, bedeni terk eder ! Tende kalan dört renkli hayvâna HAK, ‘“İnsân”’ der ! Hayvân yatakta uyur ! Âdem’i öper peder ! Rûh döner ! İnsan kalkıp ‘Ben bir rüyâ gördüm’ der ! Uyandıkta , başlayıp çalışmaya beş duyu ! Dört renkliye,‘“Şimdi de der gözü açık uyu !”’ Çivit, üst bilincimiz ! Sarı ise ‘“SEKÎNE !”’ Mâvi şeffaf bir zarfta, Arzın Rûhuna ine ! Yeşil, alt bilinç : Akıl ! Üst bilincin çengeli ! Beyin o ! Bilgi küpü ! Bilgeliğin engeli ! Rûh ne yaptı ? Uyanan akıl yorumlayamaz ! Resûl’ün mîrâcını halktan anlayan çok az ! ‘“Bakare”’ Kur’anda ki en uzun sûre ! Niçin ? ‘“SEKÎNE”’nin sırları müthiş olduğu için ! ‘“SEKÎNE”’ye ‘“Dirilten sarı inek”’ der âyet ! Bu bakareye âşık olursun ! Görsen şayet ! Işık içinde doğar ! Tam tepesinden başın ! Sağken dirilmek için, bu ‘“Hûri”’ye ulaşın ! Sâf ölen, üç gün sonra bir köprünün başında, Bu hârika gelini görür ! On dört yaşında ! Sorar, Ey ‘“Kömür gözlü”’ Peri misin ? Adın ne ? Der: ‘Îsâ’yı doğuran, benim o Meryem Anne !’ ‘HAK beşik kertmesiyle Venüs’e nikâhladı, ! Eşimin Zekeriya oğlu YAHYA’dır adı !’ O, RAHMÂN kılığıdır ! Olsun diye Halk kail , HAKK’ın verdiği isim ona Gökte, ‘“Mikâil !”’ Üst ben binmeden “Refref” denen bu uçan ata, Çıkamaz Miraç yapmak için yedinci kata ! Eşim ve ben bir bütün, ayrılamaz ikiziz ! Rûh ikimizin adı ! Onu bulandır aziz ! Merkür’ün ismi ‘HERMES !’ Venüs’ün ki ‘AFRODİT !’ Yâni ortak adımız olmuştur ‘HERMAFRODİT !’ Bu yüzden rûh, hem erkek ! Hem dişi bir kelime ! Rûh, bilinmez kalacak hep ! Materyalist ilme ! ‘Üst ben’ soyut akıldır bilin ki Sekînesiz ! Sâde ben bilinci var ! Rûh demeyin ona siz ! Ona düşünce üstü veren benim vizyonu ! Vahiy benden gelse de, küçümseme sen onu ! O olmadan bende, ben bilinci uyanamaz ! Birleşip ‘“Biz”’ oluruz ! Bizedir gerçek namaz ! Çünkü ‘“Biziz”’ öldükten sonra ki ölmez yüzün ! ‘“Yüzünü ona çevir”’ diye emrolan özün ! Şimdiki bu alt yüzün, o üst yüzün sahtesi ! Onu bulmazsa, tersyüz olur ölüm ertesi ! İşte bu, ‘“Çok insânın bilmediği HANÎF DÎN !”’ Toprak yüzüne, ışık yüzünü kıble edin ! ‘“Bu yüz, ‘“Celâl ve ikrâm”’ sâhibi RABB’e âit !”’ RABB’in yüzünden başka bir yüze secde zâit ! Yoksa, RAHMÂN’a düşman İblîs adı alırsın ! HAK yüzünü bulana dek ateşte kalırsın ! Doğrudan ZÂT’tan gelen yegâne ışık benim ! Benim sesimle hitab eder hep halk edenim ! Elektrik, Ses, Işık, Isı ! ‘ZÂT’a’ âit dört tür güç ! Benden çıkar ! Kullanmak onu, gelmez bana güç ! Memesinden ‘“Dört ırmak”’ akan bir ‘“Bakareyim !”’ Kirlenmediği için ışık, hep bâkîreyim ! Bu nedenle ‘Bâkîre burcu’dur benim evim ! ‘İlk yedi’nin emriyim !’ Emri infâz edenim ! Ateş, Hava, Su, Toprak, Bitki, Hayvân, İnsâna , Tırmanan sâdece ben ! Bu tuhaf gelir sana ! Ben yerimde kalırım ! Onlara gölgem yansır ! Sâhibinden habersiz gölge ! Bilinç büyük sır ! Vardığında insâna gölgem, kendim inerim ! Omuriliğe girip İpofize binerim ! Çıkamayız, uyanık iken sen, dışarıya ! Vicdândan konuşuruz ! Felciz yarı yarıya ! Kim beyni teslim alıp çıkarsa bizim ile , Onun yanında güçsüz kalır Cebrâil bile ! O da melek ! ‘“Her ismi bilen Âdem”’e tapar ! Sâde, ‘hayât’ ismiyle ilgili işlem yapar ! Bedenine dönen can, ne gördüyse anımsar ! Artık açıktır çünkü ‘kalb gözü’ denen basar ! O vakit, uyanıkken de çıkar üç üst rengi ! Dört alt renge inerler ! Artık onun yok dengi ! Böylece dört kez üç renk, toplam on iki eder ! Kitab buna ‘“On iki havarî ve imâm”’ der ! Bu yansımış on iki ve de ve asıl yedi renk ! Birleşerek ‘“ONDOKUZ”’ olup yaratır ahenk ! On iki renk, yarımşar ve yedi renk, birer ses ! ‘“On dokuz zebânîyi”’ çıkarıp der ‘Lâfı kes !’ Artık ‘“Hiç boş lâf etmez !”’ Zîrâ ‘Zebân’ dil demek ! Ne emretse yaratır ! Hiç boşa gitmez emek ! Artık ‘“Mağarada ki yedi yatır”’ uyandı ! Kendisi ‘“Köpek”’ oldu ! Sadâkat onun andı ! Yedi tane seste de yedişer perde mevcûd ! ‘Kara delik sesiyle’ toplam ‘Elli ses’ vücûd ! ‘“Kırk altı günde taşla yaptığınız mâbedi , Yıkıp üç günde taşsız yaparım”’ Îsâ dedi ! Rahimde ‘Kırk altı çift’ kromozomdan oldun ! Bedenin MUHAMMED’dir ! Ona şükranla doldun ! ‘“MUHAMMED Âlemlere rahmettir”’ bu nedenle ! Her zerrede o içli dışlıdır halk edenle ! Sonra bu altı yönlü toprak Kâbe içine, Üçüz Rûh ÂLÎ girdi ! Ten bu nûrla geçine ! ‘Bu ikiz’e içimden geliyor ‘“HAK”’ diyesi ! ‘MUHAMMED ÂLÎ’ benim mesajımın künyesi !’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA- 17.12.1996 ‘“S E L Â M !”’ I ‘“Selâm”’ ‘özü bul !’ Demek ! Yoksa, boştur her emek ! Beden ‘“Ahret”’ tarlası ! Her nefes kendini ek ! Kalkıp da çamur perdem ! Kendimi gördüğüm dem ! Dilerim bana desin, ‘Selâm sana ey ÂDEM !’ Yoksa edemem secde ! Bin kere gelsem vecde ! Bana artık ben değil, ‘“Alnından çekilen”’ de ! ‘Selâmsız’ denir bana ! Gider ömrüm yabana ! Kendimi bulana dek , Koşar ALLAH sabana ! Uluğ ! Özü et temsil ! İsmail gibi kesil ! Mezbaha defterinden, Adını canınla sil ! İsmi ‘“Selâm”’ olanla ! Ben birken ten ve canla ! Kızım sana söyledim, Ve gelinim sen anla ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ AKÇAY – 18.08.1996 ‘“SELÂM !”’ II Yazmasam vebâl var ! Yazsam okunmaz ! Okuyan olsa da ! Anlayanı az ! Diriymiş gibi ! Ölümden korkar ! Kabrinin içinde ! Kılar hep namaz ! Çünkü namazdan kast ! Bedenden huruç ! Cennete, ‘Uçmak’ der Türk ! Mîrâç yap uç ! YAHYA’yı çıkardı Zekeriya’dan ! ‘“Susarak”’ tuttuğu ‘“Üç”’ günlük oruç ! ‘“Remizle konuştu”’ yâni kaş, gözle ! ‘“İki yay ortası !”’ Üçüncü gözle ! Bu öz hep emreder ! ‘“ALLAH adına !”’ Kabûl olmaz çünkü ! Duâ boş sözle ! İşte bu ‘HAK sözün’ adı, ‘“SELÂM”’dır ! Kur’an’ın adı da kutsal kelâmdır ! ‘“Salât”’ duâ demek ! Selâmla biter ! Selâma erişen kişi ! İslâm’dır ! HAK, RESÛL’e ‘“Salât ve Selâm”’ eder ! ‘Nerde doğsan ! Emir verenim ol !’ Der ! Konuşan bir hayvân olmaktan kurtul ! ‘Berzah’ kalıbında ! Olmadan heder ! YAHYA’nın annesi ‘“Elisabet”’tir ! ‘İLYAS EVİ’ diye tercüme ettir ! Îsâ, YAHYA için der: ‘O İLYAS’tı !’ ‘“İLYAS”’ deyip öldü Îsâ ! Hayrettir ! YAHYA için der HAK: ‘“Eşsiz bir isim !”’ Yâni bir tek rûh var ! Çok olan, cisim ! ‘“Bu ismi bilmedi ! Melek ve Şeytan !”’ ‘“Âdem rûh üfürdü !”’ Dirildi cisim ! HAK der: ‘“ÎSÂ için rûh ve kelâm”’de ! ‘“Âdem’e benzer o”’ ! Onda irâde ! Âdem toprak ! ÂLÎ, “Toprak babası !” İLYAS, ÂLÎ, ayni ! İbranîcede ! Toprağın anası ! ‘“Üm”’ olan RESÛL ! Evren toprak bir top ! Al hemen gusûl ! Evrenin rûhuysa ! ‘TOPRAK BABASI !’ Âdem, Âlem imiş ! Tap usul usul ! Uluğ sana açtı perdeyi gayet ! Kâinat Kur’an’dır ! Her atom âyet ! Ama sakın ola ! Perdeyi yırtma ! Hayretten ölmemek istersen şayet ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 19.01.1998 HZ. MEVLÂNA’dan yaptığım manzûm Fransızca tercümenin tarafımdan Türkçe’ye nazmen aktarılması : SELÂMLAR
Ey gökteki meş’ale ! Ey çöle inen rahmet ! Duy hak çığlığımızı! Eyle bize merhamet ! Nâmahreme kilitli kâlbde, seni analım ! Cennet ırmaklarında yeniden yıkanalım ! * * * Bu nasıl gün ey takvim ! Yok bugüne benzer eş ! Karanlık bir dünyâya, doğmakta çifte güneş ! Bu gün değil de basit saatlerden ibâret ! Âşık gözlerden akan mutlu yaşa işâret ! * * *
İki âlemde HAK’tan başka bir dost yok bize ! Bize kalan tek şeref, huzurda çökmek dize ! Ey fıtrî güneşimiz ! Seni hep özlüyoruz ! Ne yazık ! Yere düşmüş gölgeni gözlüyoruz ! İKİNCİ SELÂM ! Tek sultanım sen benim ! Seninledir her anım ! Sana birtek canımı versem, gelmeden vâde, Sensin benim içimde ve dışımda îmânım ! Nefesin bana bin can edecektir iâde ! ÜÇÜNCÜ SELÂM ! Tanrı âşıklarının kanayan kalblerinde, O tek sevgilileri, yatmakta en derinde ! Bu HAK nefes diriltir onları, soyup etten ! Rûhları gelip ZÂT’tan, tenleri MUHAMMED’den ! * * * Atarak vecde doğru ansızın dev bir adım, Ne mûcize ! Kul iken pâdişâh oldu adım ! İşte gerçek vaftiz bu ! Kendi Rûhummuş YAHYA ! Sefilken oldum Kârûn ! Ölüyken oldum ihyâ ! * * *
Ey kervân ! Artık vazgeç de kendi mâbedinden, Gönlüne doğru yönel ! Korkma ! Çıkmazsın dînden ! Kendi gölgesine hep bitişik iken duvar, Ne yazık ! Tek komşuna hâlâ çok mesâfen var ! * * * Ya RAB ! Sâdece senin aşkınla dolu postum ! Benim biricik dostum, senin bendeki dostun ! Dînim, sana bürünmek için, ‘“soymak deriyi !”’ Sana yaş dökmeyen göz kör olsun daha iyi ! * * *
Evrende tüm çarkları çevirir tek zemberek ! HAK sende ışıyınca, sen artık bir gölgesin ! O var olana şâhid ! Yok olmuş bir belgesin ! Her türlü boyutundan kurtulman gerek ! Niçin ? Yoklukta ‘“ALLAH ile akraba”’ olman için !
ANKARA – 1960 SEN JERMEN KONTU ! Avrupada ansızın müthiş biri belirdi ! Krallar şaşıp kaldı ! Neredeyse delirdi ! Savaş plânlarını açıkladı hepsinin ! Demek istedi ‘“Mülkün sahibi”’ geldi ! İnin ! Faltaşı gibi gözü hepsinin açılmıştı ! Hediyelik elmaslar ! Yerlere saçılmıştı ! Camı dövüp elmasa çevirebiliyordu ! Kurşunu döküp altın yapmayı biliyordu ! Topraklar alıp ‘AZİZ JERMEN KONTU’ olmuştu ! Kontluk veren papanın cebi altın dolmuştu ! Konuşurdu her dili ! Ana diliymiş gibi ! Fizik ve Metafizik ilminin yoktu dibi ! Her müzik âletini harika çalıyordu ! Bilginler her ne sorsa ! Tam cevap alıyordu ! Sonra o başlıyordu ! Soruları sormaya ! Susup kalıyorlardı ! Yoktu iç yüzde maya ! Ayni an iki elle ! İki mektup yazardı ! Gözleri röntgen gibi görürdü önü ! Ardı ! Aynen anlatıyordu ! Yaşamış kimi sorsan ! Âdeta görmüş gibi ! Şaşıyordu her insân ! Geleceği de ! Geçmiş gibi ! Görüyordu net : Bir gün halka gülerken, toy Mari Antuanet, Ona dedi : ‘Gülerken sen ! Ağlıyor milletin !’ ‘Şu yıl !’ ‘Şu gün !’ ‘Başını kesecektir giyotin !’ Pek az görülmüş idi, bir şey yiyip içerken ! Hep uyanıktı ! Gitsen ona, geç veya erken ! Çok yakışıklı idi ! Hem pek yaşlanmıyordu ! Bunu kimi sihire ! Kimi büyüye yordu ! Ne eşi ! Ne çocuğu, vardı ! Her kız hayrandı ! ‘Çekirdeği kendinde kaldı !’ Bozmadı andı ! Hiç kimse bilmiyordu ! Kimdi ? Nereden çıktı ? ‘“KİTAB İLMİ BİLDİĞİ !”’ Hâlbuki çok açıktı ! Bazen kayboluyordu ortadan ‘“Üç gün !”’ İçin ! Hiç kimse bilmiyordu neredeydi ! Ve niçin ? Her kral casus olma teklifi yaptı ona ! Böylece Aziz Kontun misyonu erdi sona ! Tahttan geçemeyenler ! Ona çıkmadı sâhib ! Bir ‘“GAYB ERENİ”’ gibi ! Yeniden oldu gâib ! Paris’te bir meydan ve bir futbol kulübüne, ‘SEN JERMEN’ adı kondu ! Hazret ! Kavuştu üne ! BLAWATSKİ der : ‘Onu tanıyamadı Batı ! ‘Kâlbleri, olduğundan taşlardan bile katı !’ ‘Yeniden geldiğinde !’ ‘Belki tanırlar onu !’ ‘Can verdiğinde halkın !’ ‘Kim bilir kaç milyonu !’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA- 12.04.1999 SEN JERMEN’İN KİMLİĞİ ! ‘Hayât iksiri’ne ben ‘çok şey borçluyum !’ Derdi ! Bu iksiri keşfetmek oldu herkesin derdi ! ‘Hayât iksiri’nden kast ! Bilin erme işlemi ! ‘“RÛH”’la bütünleşmek bu ! Başka şey sanma emi ! Bu Arzda yaratıldı topraktan insân mâdem : Onun RABB’i olacak ! En sonunda bil Âdem ! Yüklə 3,62 Mb. Dostları ilə paylaş:
|