42 yil öncesi
Yüklə 3,62 Mb.
|
|
Bu emir ‘“EHL-İ BEYT !”’ Ve ‘“Ona andı içenlere !”’ Yâni ‘“ALLAH’a yakın”’ olmak isteyenlere ! ALLAH’a ortak koşmak ! Değil Âdem’e secde ! Asıl sen şeytan için ! HAKK’a ortak koşan de ! Zîrâ Âdem’e dıştan bakıp ‘“Toprak”’ ev dedi ! Görmedi içindeki ! O “Hacer-ül-esvedi !” O secde esnasında ! Bir kıble idi Âdem ! ALLAH’tan başkasına secde edilmez mâdem ! ‘Kıble’ olsaydı ! Âdem, Îblîs secde ederdi : ‘“ALLAH’tan çok korkar o !”’ ‘Âdem bir perde’ derdi ! HAK ! Kendiyle çelişik asla veremez emir ! Bak ! ‘Demire tap’ demez ! Özü HAKK iken demir ! Âdem ! Kendi özüyle bağlantı kuran demek ! Bunun için din kondu ! Bu secde için emek ! Hayvân ‘ortak bir RABB’e’ bağlı ! RAB özge değil ! ‘“Ortak koşmamak !”’ İnsân için ! Kendine eğil ! O secdenin anlamı ! Kezâ değildi selâm ! ‘Selâm ALLAH’tan kula gönderilir’ der, İslâm ! Meleklerin secdesi selâm secdesi değil ! Selâm ALLAH’tan kula ! Kuldan ALLAH’a değil ! ‘“HAKK’a doğrudan her şey !”’ Şeytan da secde eder ! Dolaylı tapmayana yâni ALLAH ! ‘“Şeytan”’ der ! Bu yüzden çıktı Cennet ! Cehennem ! ‘“Ortaksız din !”’ ‘“Size sizden de yakın fıtrata !”’ Secde edin ! ‘“Fıtrat !”’ Hak doğum demek ! Anne babayla kaim ! ‘“MUHAMMED ve ÂLÎ’ye salât getir sen dâim !”’ İlyasin’e selâmsız edilmez namaz kabûl ! ‘“Ya SÎN”’ MUHAMMED ! Onun âilesi en makbûl ! MUHAMMED’in çok adı var birisi de ‘ZİKİR !’ Kur’an’ında ismi bu ! Hatırla da et fikir ! ‘“Onlara getirirken salât bak ALLAH bile !”’ Tövbe et ! Kalma Îblîs gibi ikilik ile ! ‘“Mûsâ’nın tabutu’nun”’ ‘“Tövbe sandığı”’ ismi ! ‘“Üstünde çift melek var !”’ Secde hâlinde cismi ! ‘“Ne Îblîsce zorla tap !”’ ‘“Ne cin gibi hep öv be !”’ ‘İkiz Âdem’in ile bütünleşmektir ‘“Tövbe !”’ ‘Tövbe !’ Bak ‘tabut ile iki melek arası !’ Yine secde etmeyen ! İçindir yüz karası ! ‘“İki kişi atıyor, kâfiri cehenneme !”’ İnât etme ne olur ! Babam ile anneme ! “‘Keşke toprak olaydım’” bak kâfirin ilk sözü ! ÂLÎ’yi mahkemede gördüğü zaman gözü ! Bizi bize edip de RAHMÂN rahimde şâhit ! ‘“RABB’iniz değil miyim ?”’ Diyerek aldı ahit ! ‘B’ ile cevap verdik ! Böyle edince hitab ! Bu yüzden Besmeleyle başlar her kutsal kitab ! ‘“Beli”’ evet demektir ! Ve onun baş harfi ‘B !’ Babama gel teslim ol ! Ten olmadan harabe ! ‘“Herkes RABB’imsin dedi !”’ Heybetinden RAHMÂN’a ! Bu yüzden kâfi değil ! Bu ilk ahit îmâna ! İblis’e RAB sormadı ayni soruyu ! Niçin ? ‘“RAHMÂN’a daha önce ‘hayır’ dediği için !”’ Burda onu görmeden ahde edersen vefâ ! Onay verdiğin için ! Orda çekmezsin cefa ! ‘“L İLÂHE İLLALLAH”’ orda verilen ahit ! ‘“MUHAMMED RESÛLULLAH”’ onaya burda şâhit ! ‘“Îblîs de kabûl eder ALLAH’ı !”’ Özgür değil ! ‘“MUHAMMED RESÛLULLAH”’ deyip Âdem’e eğil ! ‘“İki kaş ortasında !”’ Burun kökünde ! Titretip epifiz ve hipofizi, geç aklı ! Ne transa geç ! Ne de zikirle gözünü yum ! ‘B’ denen O noktayı göremez hiçbir medyum ‘“ALLAH ilmini verir kendi seçtiği kula !”’ ÂLÎ kapı, MUHAMMED adlı bu HAK okula ! Kâbe’nin kapısı var ! Penceresi yok ! Neden ? Rahime girilemez ! ‘“Bismillâh”’ denilmeden ! ‘“KİTAB-I MÜBÎN”’ yâni ‘“APAÇIK KİTAB”’ ÂLÎ ! Ya gel ! ‘“Kitab ehli”’ ol ! Ya, kitabsız ahâli ! O kitabdan bir tek harf bilen ‘“Saray nakletti !”’ ÂLÎ ne yapabilir ? Bize bu misâl yetti ! ‘“ALLAH’ın, yüce ÂLÎ isminde ancak her güç !”’ ‘“Mirâçta bu kuvvete bakabilmek bile güç !”’ ‘“Kâfire lânet diye bağıracak müezzin !”’ “Müezzin benim” dedi ÂLÎ ! Niçin ? Siz sezin ! Bu mesajı aktardım, dedem Âlî Feyzi’den ! İlk vizyonumda Ay’dan, o beni irşâd eden ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 21.07.1999 ‘Aziz Dedem ; ÂLÎ FEYZÎ KIZILKEÇİLİ’ye ithaf’ ÖZ YOLU II MERKEZ ! ‘“Her ismini öğretti ÂDEM’e ALLAH !”’ Mâdem ! Her isminden önceki ‘“O”’, olmalı bu Âdem ! Elbet ‘“Kendine âit ! ALLAH’ın herbir ismi !”’ Kendine yansıtınca ! Çıktı ÂDEM’in resmi ! ALLAH sonsuz dâire ! Yok ‘“İlk ve son !”’ ‘“Dış ve iç !”’ ‘“İlk ve son !”’ ‘“Dış ve de iç !”’ Merkez nokta ! Hep ve hiç ! ALLAH’ın her adına odak ! O merkez nokta, ‘“İlk ÂDEM !”’ ‘“L ve İLL !”’Yâni var ile yokta :! Yok, var’dan önce gelir ! ‘“Lâ”’ sözcüğünde kıdem ! Lâ, ZÂT ! Ve İllâ, ALLAH ! ‘“Lâ ve İllâ !”’Dem ! Bu dem ! Dâire döner durur ! Dönmez ! Döndüren merkez ! ‘“Şey değil o !”’ Bu yüzden ‘“Ölümsüz !”’ Bulsun herkez ! İki sonsuz olamaz ! Öyle ise merkez Bir ! ‘“Affetmez ortağı var !”’ Dersen ! Ne HAK ! Ne cebir ! Sonsuzdaki tüm güçler, toplanır tek merkezde ! Ona Mirâçta ‘“RAHMÂN !”’ ‘“GÜÇLERİ ŞİDDETLİ !”’ De ! ‘“ALLAH, RAHMÂN’dan veya benden iste ! Mümkün !”’ Der ! Çünkü ikisi de bir ! Bir çarpı Bir, BİR eder ! ‘“ALLAH perde ardında !”’ RAHMÂN, ALLAH’a ‘“Perde !”’ ‘“Perde”’ ALLAH’ın yüzü ! Gör ! İç yüzüne er de ! ‘“En yüce ismindedir ALLAH’ın ancak her güç !”’ ‘“Güçleri şiddetli zât !”’ ÂLÎ’dir ! Başkası güç ! Kalenin kapısını söken o el kimindi ? Cebrail gökte ‘bir genç’ görüp yere zor indi ! KIYÂMET ! ‘“Evrene ağır gelen bu güç !”’ ‘“Bizde saklandı !”’ Bize de ağır gelir en son ! ‘“Tutmazsak andı !”’ Merkezimizde bu güç hep titrer ! Sessiz bir ses ! Üst perdeden titrerse : vücûd dışında herkes ! Ekseni ‘“Boru”’ gibi çalar ! Çatlatıp açar ! ‘“Aslanın narası”’ndan, fil hâriç, her can kaçar ! ‘“İncikten çıkan !”’ Tanık ! ‘“Ölüm meleği”’ için ! ‘“Kıyâmet günü”’dür o ! Dışa dönüşür için ! ‘“Çağır onu gizlice”’ sen ! Zekeriya gibi ! Daha sağken ! Ol ‘“YAHYA”’ adlı evlât sahibi ! ‘“Meryemi o hâmile !”’ ‘“Îsâ’yı Mesih yapar !”’ “Hatta aslan olarak ! Mîrâç yolunu kapar !” ‘“İlyas !”’ ‘“ÂLΔ’ ve ‘Bektaş !’ Diye var birçok ismi ! Hızır gibi ! Hem vardır ! Hem de yok onun cismi ! Karşısında görünce, ‘“And içen !”’ Onu tanır ! ‘“And içemeyen !”’ ‘“Toprak olaydım !”’ Der ! Utanır ! ‘“İçlerinden çıkıp o !”’ ‘“Secdeye eder davet !”’ Onu tanıyan, yere kapanarak der ‘evet !’ Utanan, boyun büküp önünde ! Tövbe eder ! ‘“And içme”’ şansı verir ona bir daha ‘“Peder !”’ ‘“Ortak koşmuşa”’ ise ! ‘“Konumu olur mâni !”’ Bir hayvân kalıbına çünkü bürünür ânî ! İnsânken and içene güldü ! ‘“Ne namaz kıldı !”’ Tek tanrısı, kendini beğendiren akıldı ! ‘“Bir kişinin hesâbı gibi kıyâmet !”’ Niçin ? Bu işlem uygulanır ! Çünkü her ölen için ! ‘“Âdem ile başladı bu dünyâda insânlar !”’ ‘“Ahret”’ te de Âdem’le başlar ! Anlayan anlar ! ALLAH’ın yasaları bir ! Her iki âlemde ! HAKK’ın birtek vücûdu var ! Ona ne dersen de ! SECDE ! ‘“HAKK’a secde zorunlu !”’ Ama ‘“RAHMÂN”’a değil ! HAK’ta vücûd kendinin ! RAHMÂN’da borç ! Bunu bil ! Kovdu ÂLÎ ‘ALLAH’sın diyen bir Yahudiyi ! Dedi : ‘“Her ismi bilen”’ bir kulum ! Düşün iyi ! ‘“Şeytan dahil ! Herşey ALLAH’a secde eder !”’ Ama ‘“ALLAH, şeytana ilk ÂDEM’e de tap !”’ Der ! ‘“ALLAH’ı hep överken şeytan !”’ ‘“Kovulur !”’ Niçin ? ‘“İlk ÂDEM’e tapmayı o reddettiği için !”’ O an ALLAH yarattı cennet ! Cehennem ! Ve din ! Hiçbiri yoktu önce ! Buna çok dikkat edin ! Demekki ‘“İlk Âdem’e tapmakmış !”’ ‘“Din”’den amaç ! ‘“Cennet !”’ ‘“Cehennem !”’ Bunu sağlamak için araç ! Sâde ALLAH’a tapmak ! ‘“ALLAH’ı etmez râzı !”’ ‘“Yüce”’yi cüce yaptı ! ÂDEM’e itirâzı !”’ ‘“HAK der : ortak koşmadan bana, birçoğu tapmaz !”’ Ne yazık ! Bu âyeti dünyâda anlayan az ! ‘“Bize bizden yakınken HAK !”’ Koyarsak aracı ! ‘“Gizli ortak koşmak bu !”’ ‘“Hem çok günâh !”’ Hem acı ! Şeffaf duvak ardında ! Gelinin güzel yüzü ! Duvak bir ‘Kıble yâni !’ Uzatmayalım sözü ! İşte bu anlamdadır ! Bilin ki ‘“L ve İLL !”’ ‘Yüz görümlüğü !’ İçin ! ‘Nikâh !’ Şarttır evvelâ ! Hem dünyâ ! Hem ahrette olur o ‘“Huri !”’ Eşin ! Dünyâ gibi dönme de ! Hiç batmasın güneşin ! ‘“Âdem eşiyle yattı !”’ Demez HAK ! ‘“Tanıdı !”’ Der ! ‘“Bilen !”’ ‘“Birlikte doğdu !”’ Diye tercüme eder ! * ‘“ALLAH’a tapar !”’ Bakın ! ‘“En yakınları bile !”’ Bağdaştırılamaz HAK ! Birden çok tanrı ile ! ‘“HAKK’ı birlemek !”’ ‘Birtek ALLAH var !’ Demek değil ! ‘Şeytan da birtek HAK var !’ Der ! Şimdi sırra eğil : İsteseydi doğrudan secde ALLAH kendine ! Demezdi ‘“Tap ÂDEM’e !”’ ‘“Gerek kalmazdı dine !”’ ‘“Yaratmazdı ne cennet ! Ve ne de cehennem !”’ ‘“Kovmazdı HAKK’a tapan şeytanı !”’ Düşün ! Emi ! ‘“Yaratmazdı gökleri ! Birtek MUHAMMED için !”’ Artık sorma ! ‘“ÂDEM’e tap dedi ALLAH !”’ Niçin ? ‘“Şeytan ALLAH’a değil ! Karşı geldi RAHMÂN’a !”’ RAHMÂN’la özdeş ÂDEM ! İşte bu ! Gizli mânâ ! ‘“ALLAH şeytanı düşman ilân etti kendine !”’ ÂDEM’le de HAK özdeş ! Her kul fikir edine ! ‘“Ortak koşan !”’ Kıble ve HAK arasında kalır ! ‘“HAK huzurundan kovar !”’ Şeytan adını alır ! ‘Kıble’ kökü ‘Kibele !’ ‘Ana tanrıça’ adı ! ‘Öz annesi’ olarak ! ‘“Bilen”’, onu anladı ! MUHAMMED kıldı namaz ! Yalnız kendi özüne ! Uydu ! ‘“Ortaksız dine yüzünü dön sözüne !”’ Sen de öyle tap ! Deme ‘kıble ALLAH’ın yönü !’ HAK her yerde ! Yok onun ne arkası ! Ne önü ! Herşey kendi için HAK ! Başkası için değil ! ‘“Ol”’ emriyle ‘doğrudan’ çıktılar ! Öze eğil ! Emreden, ‘“Söz !”’ ‘“Emir de ! ”’Emirden çıkan da ‘“Söz !”’ ‘“Söz !”’ Kur’anda ‘“RÛH”’ demek ! Artık açılmalı göz ! ‘“Secde et”’ de bir ‘“Emir !”’ ‘Selâm ver !’ Demek değil ! Emir : ‘Alnını yere koymak üzere eğil !’ ‘“Kardeşleri Yusuf’a etmişti secde böyle !”’ Selâmlamamışlardı sâdece onu şöyle ! ALLAH’ın Âdem için emrettiği o secde : ‘“El ayak patırtısı değil !”’ Düşmektir vecde ! ‘“Secde !”’ Borç vücûdunu, aslına teslim demek ! Tapan ile tapılan bir değilse ! Boş emek ! İkilikten kurtulmak ! İşte bu ortaksız din ! Aradan çekildin mi ! ‘“O”’ kalır ! Yâni kendin ! ALLAH’a tapmak değil esâsında bu dâvâ ! Ateist de, şeytan da, ona tapar bedava ! Bu ‘“Zorla secde”’nin yok çünkü onlara kârı ! Ayni şeydir ! Sonsuzun onayı ! Ve inkârı ! ‘“Şeytan gibi doğrudan ne HAKK’a tap !”’ ‘“Ne öv be !”’ Âdem’in ile birleş ! Budur ‘“Secde !”’ Ve ‘“Tövbe !”’ ‘“İki türlü şeytan var !”’ ‘“Cin ve insân şeytanı !”’ Tapma şekline göre ! Sen kimliğini tanı ! HAKK’a dışta tapanı, korur iyi niyeti ! ‘“Her kulluğun ödenir ! HAK katında diyeti :”’ ‘“Sekiz tane cennet”’ten birisine o gider ! Özüne tapana HAK : ‘Benim yanıma gel !’ Der ! Ateist, kâfir değil ! ‘“HAK”’, da ! ‘“Ortak”’ da ! Yok der ! Dese de, şeytan gibi, ‘ALLAH var !’ Ne fark eder ! TÖVBE ! ‘“Mûsâ sandığının”’ bak ! ‘“Tövbe sandığı !”’ İsmi ! ‘“Üstünde çift melek var !”’ ‘“Secde hâlinde cismi !”’ ‘“Sekine sandığı o !”’ ‘“Tâbût da denir !”’ Niçin ? Ölü bedenimizde, ‘“Bir Rûh”’ olduğu için ! ‘“Çift melek bekçi hayât ağacına cenned’de !”’ ‘Çift cinsli’ olunca sen ! ‘Çift omuriliğin’ de ! Çift cinsli ! Secde emri verilen o ‘“İlk ÂDEM !”’ Eşi sonra cennette içinden çıktı mâdem ! ‘Bir !’ Olunca bak ‘iki !’ Başladı hemen sınav ! ‘“Bilgi ağacı için ! Şeytana oldular av !”’ Kıbleye karşı secde, art arda bak iki kez ! Çıkan eşini bulmak için söz verir herkez ! ‘“Lâ İlâhe illallah !”’ Dikkat et ! Kâfi değil ! Dışına çıkarmaya ‘“MUHAMMED”’ini eğil ! ‘“Dinelsin de karşında !”’ ‘“Hemen ona et secde !”’ ‘“Evet derken de ona !”’ Böyle gelmiştin vecde ! ‘Vecde !’ ‘Vücûd’ kökünden ! Borç vücûdundan vazgeç ! ‘“MUHAMMED”’ bedenine bürün ! Olmadan çok geç ! O beden ölümsüzdür ! Çünkü yaratılmadı ! ‘“Mûsâ’ya seslenen”’in vücûdunun bu adı ! Hak secdede kıble yok ! Var ‘“İlk Âdem !”’ ‘“Vesile !”’ Kendine tapıyorsun yine sen ! Kendin ile ! ‘“RAHMÂN inince !”’ ‘“En son sınıra çıktı RAHÎM !”’ ‘“Hiç yakmayan ateşte ! Mîrâç yaptı İBRAHİM !”’ ‘“Düşmanım dedi ALLAH !”’ ‘“ÂDEM’e tapmayana !”’ ‘“Şeytan’a uyana da !”’ ‘“Ateş var !”’ Halk uyana ! ‘“Çamuru Âdem yaptı !”’ RAHMÂN’dan üflenen RÛH ! ‘“Andı”’ yenilemeli ! ‘“EHL-İ BEYT’e ! ”’ Ham gürûh ! RAHMET ! ‘“Her âlemde insân var !”’ Ve RAB terbiye eder ! Bu yüzden HAK, kendine ‘“Âlemlerin RABB’i !”’ Der ! ‘“Dünyâ insânlarından çok üstün kimileri !”’ Yalnız maddede değil ! Mânâda da ileri : ! Bulmuşlar içlerinde HAK MUHAMMED ÂLÎ’yi ! Hiçbir buluş olamaz evrende bundan iyi ! Dünyâda iken RESÛL ! Bak ! ‘“Her âleme rahmet !”’ ‘“Hamd”’ ile başlar Kur’an ! Övülen Zât ! MUHAMMET ! ‘“Âlemlere Rahmet o !”’ İle eşit bak ‘“Zikir !”’ (920) ‘“Zikir !”’ Hatırla demek ! ‘“Ona andı !”’ Et fikir ! Hem ‘“RAHMÂN”’ hem ‘“RAHÎM”’in köküdür ! ‘“Rahmet”’ sözü ! RABB’in ‘R’ harfi RESÛL ! ‘B’ ÂLÎ ! Aç HAK gözü ! “Ben RESÛL’düm der AHMED !” “Çamurken daha Âdem !” MUHAMMED’in ‘Öz su’ olduğu ! İşte bu dem ! ‘“Onun yüzü suyuna !”’ ‘“Tüm gökler yaratıldı !”’ O yüze, yüz sürmeyen ! ‘“Yüzü üstü atıldı !”’ ‘ALLAH’ın ölmez yüzü !’ Say bak ! ‘MUHAMMED ismi’ (193) ‘“HAKK’ın fıtratı”’ ile ! Çünkü dokundu cismi ! ‘İftihar edilen zât’ ile ! ‘Çift unvanı’ denk ! (920) Bir sıfır at ! MUHAMMED ! ‘“Boyanılacak HAK renk !”’ Âdem yokken dünyâda ! ‘“Hayât suyla başladı !”’ Hazret-i MUHAMMED’dir ! Hayât suyunun adı ! ‘Rahmet’ denir toprağa can veren suya ! Bakın ! ‘Rahmetli’ ile özdeş ! ALLAH’a olmak yakın ! Bir ‘ışık gen’ hâlinde ! ‘Öz su’ kondu Âdem’e ! Gel de sen ! ‘“İlk Âdem”’e ‘Annem ve Babam’ deme ! ‘“Tapın emri verilen Âdem !”’ Bu Âdem ! Niçin ? ‘“Kendi eşi HAVV da içinde !”’ Onun için ! ‘“Âdem cennetten düştü bak !”’ ‘“Havvâ çıktığı dem !”’ ‘“Tek başına eksiktir çünkü ! Havvâ ve Âdem !”’ Eşini de içinde, sen ürettiğin vakit ! ‘“Tapılan olacaksın !”’ Zaten buydu ‘“İlk akit !”’ ‘“ÂDEM ! NÛH ! İBRAHİM ! Ve ÎS nesli ! ‘“Hep bu su !”’ HAK bu yüzden onlara ‘“Seçkin”’ diyor doğrusu ! ‘“Her nebi MUHAMMED’e içti bağlılık andı !”’ ‘“MUHAMMED de onlara !”’ And içmeyenler yandı ! ‘“ÂDEM, AHMED’i ! AHMED, ÂDEM’i ! Onayladı !”’ ‘“İlk”’ ile ‘“Son”’ birleşti ! ‘“ALLAH’ın ipi”’ adı ! MEKKE-BEKKE ! ‘“MEKKE”’, fetihten sonra ‘“BEKKE”’ oldu bak ! Niye ? ‘M’nin görevi bitip ! ‘B’ görev aldı diye ! ‘Besmele’de ilk harf ‘B !’ En son harfi ise ‘M !’ Namaz bitmez ‘selâm’sız ! ‘Babam’ ile ‘Annem’e ! ‘“Ortak koşma”’dan uzak ! ‘“Berî”’ ol ! Demektir ‘B !’ Âyeti ÂLÎ verdi ! ‘“Küfre kapandı Kâbe !”’ ‘“Taptıklarınızdan ben ‘Berî’yim !”’ Der İbrahim ! ‘“İbrahim’in dinine dön !”’ Emri aldı ‘RAHÎM !’ Ve ÂLÎ MUHAMMED’in halifesi atandı ! Herkes içti ÂLÎ’ye tek tek, ‘“Bağlılık andı !”’ ‘“Tamamladım ben size nimetimi dedi HAK !”’ Hemen ‘“İslâm dinini verdi !”’ Düşün muhakkak ! MUHAMMED ÂLÎ ‘“Hanif !”’ ‘“İslâm !”’ ‘“Öze bağlanma !”’ ‘“Zikir !”’ Verdiğin sözü her nefesinde anma ! MUHAMMED ve Kur’anın ‘“Zikir !”’ Bir diğer ismi ! Bak ! Ahmed ve Kur’an öz ! ‘“And”’ ona bağlar cismi ! İlk gen yarıldı en son ! Aynen “Zülfikâr” gibi ! Çıktı son peygamber ! Ve ‘“Kitab ilmi sâhibi !”’ ‘“Apaçık İmâmda’dır herbir şey !”’ ‘“O imâm !”’ Kim ? MUHAMMED der : ‘ÂLÎ O !’ Ayni sayı nitekim : ‘“Apaçık imâm”’a HAK, ‘“KAF ! HA ! YA ! AYN ! SAD !”’ Der ! (195) ‘BABA ÂLÎ’ de aynen tam ‘195’ eder ! ‘“Apaçık imâm !”’ Oldu bak ‘“Secde’ye vesile !”’ (184) ‘Malûm ecel gelince !’ ‘“Sorgulanma !”’ ‘“And !”’ İle ! (184) ‘“O İmâm’dan biraz şey Mûsâ ve Îsâ aldı !”’ Musevî ve İsevî HAK yolda yaya kaldı ! ‘“ALLAH’ın her adını bilen !”’ ‘O canlı KİTAB’, ‘“RABB’iniz değil miyim ?”’ Diye ‘“İlk eder hitab !”’ ‘“Kitab’a temiz olan ancak el sürebilir !”’ RESÛL’e bağlan ! ALLAH en temiz onu bilir : ! ‘“HAK ona, ‘T HÂ’ diye ! Kur’anda hitâb eder !”’ ‘T HÂ’ : Tâhir ! ‘Tertemiz’ demek ! Böylesi ender ! ‘“ALLAH duâ etmedi !”’ Bak ! ‘“Hiçbir peygambere !”’ ‘“YA SİN”’ âilesinin dışında !”’ Akıl ere ! ‘“YA SİN !”’ ALLAH katında MUHAMMED’in bir adı ! Her Nebiden yüce O ! ‘“ARŞ”’a çıkan anladı ! ‘“T H !”’ ‘“Vücûd verici !”’ ‘“El !”’ Ve ‘“Yüz !”’ Hepsi on dört ! RESÛL, On iki İmâm, FÂTMA ! Bunlar ! Sırrı ört ! HESAP ! ‘“Herşeyin hesâbını bilen”’ denen söz ile, (262) ‘ÂLÎ ismi eşittir mecâzen !’ Herkes bile ! ‘Ecel’ ve sorgu günü ayni sayıdır ! Niçin ? ‘“Apaçık imâm”’ ile eşit olduğu için ! (184) ‘Onun ismi’ de size ipucudur bir çeşit : (285) ‘“Secdeye çağrılırlar”’ âyeti ile eşit ! (68.Sûre/42.âyet) ‘“Hem hiddet ! Hem de ikrâm sâhibi !”’ HAKK’ın adı ! (1100) ‘“Ezelî and şâhidi !”’ Demek ! ‘Bilge’ anladı ! ‘Bilge’ olmayanlar da, anlamak ister ise, Bir sıfır atsın ! Kalır ‘“Başkan yüce meclise !”’ (110=ÂLÎ) ‘“O gün akrabalık yok !”’ İstisna : ÂL-İ AB ! Çünkü ‘“Onlar fıtratla !”’ ‘“ALLAH’adır akraba !”’ ‘“Akraba hakkını ver !”’ ‘“RESÛL’ün ücreti bu !”’ Helâlleş EHL-İ BEYT’le ! Ol ! ‘“Hanif din”’ mensubu ! ‘“HAK !”’ ‘“Kendisi !”’ ‘“Ordusu !”’ ‘“Terâzi !”’ İçin ‘“BİZ !”’ Der ! (108) ‘“Yakınları sev sözü !”’ Sıfır at ! Ayni eder ! (1080 : 108) *** Ancak and içenlerin ismidir ! ‘“Ehl-i kitab !”’ And içmeyene, ‘“RAHMÂN o gün hiç etmez hitab !”’ ‘“RAHMÂN’ın huzurunda konuşur birtek kişi !”’ ÂLÎ’ye yeminsizin, ahirette zor ! İşi ! ‘“Lûtufta bulunur HAK !”’ ‘“Dilediği insâna !”’ ‘“And”’ı tutanı diler ! Bir sır vereyim sana : ‘“Kaderin saptandığı !”’ ‘KADİR’ denen bilmece, ‘“RABB’ine ilk andını”’ yenilediğin gece ! ‘“Söz vermek !”’ ‘“Dinin başı !”’ ‘“Sözünde durmak !”’Sonu ! Yoksa ! ‘“MUHAMMED ÂLÎ ateşe atar onu !”’ ‘“Cehennemdekilere kahrolun !”’ Der ! ‘“MÜEZZİN !”’ ÂLÎ dedi : “O ! Benim !” ‘Haberiniz yok sizin !’ ‘ALLAH’ın iç yüzüdür !’ ‘“Onun en yüce ismi !”’ (141) ‘O’dur ALLAH’ın dini !’ Kaldır aradan cismi ! ÖZ KİMLİK !
Yâni hem Cebrail’e ! Hem ÎSÂ’ya ! Sen RÛH de ! Titreşim ayni ise ! Değişmiyor bak isim ! Son titreşimde ÂLÎ ! Ona perdedir cisim ! Onun ‘“En yüce”’ adı , bu titreşime kanıt ! ‘“RAHÎM olan RAHMÂN o !”’ Kimliği için yanıt ! Alt titreşimindekiler birtek vücûd ! ‘“Biz”’ adı ! El ! Ele ‘ Ve El ! HAKK’a ! ‘“Eli tutan”’ anladı ! ‘“ALLAH’ın ipidir !”’ Bu ! Onun her ilmiği HAK ! Titreşimini yükselt ! And iç ! Eyle iltihak ! ‘“Rûh”’ hep tekil ! Özdeşi ‘“Kelime”’ bazen çoğul ! Çünkü babanın ‘sırrı !’ Kaç tâne olsa oğul ! Babada saklı gen’i, evlâdı açıkladı ! İlk o an baba oldu bakın ! Erkeğin adı ! ALLAH’ın açıklanmış sırrı ! MUHAMMED ÂLÎ ! Yaratan ! ALLAH oldu o an ! Bilmez ahali ! HAKK’ın her özelliği bu ikiz zâtta mevcûd ! HAK’tan farklı olamaz HAK’tan alınan vücûd ! ‘“Her yerde hazır ! Nâzır ! Cenâb-ı ALLAH !”’ Mâdem ! Öyle olmalı ! ‘“Onun halifesi ilk ÂDEM !”’ Göreve göre başka ! Titreşimi ! Ve ismi ! ALLAH gibidir : Hem var ! Hem de yok onun cismi ! Hem ‘“Sağ taraf !”’ Hem de ‘“And !”’ Demek ! Dikkat et ‘“Yemin !”’ ÂLÎ ve ‘“Yemin”’ eşit ! Ona ‘“And iç !”’ Ol ‘“Emin !”’ ‘“HAK”’la bir kul farkı var ! Onun ‘“Fıtrat”’ı ! Kendi ! ÂLÎ’yi anlatırken ‘“Yedi deniz tükendi !”’ Kaynakçam, el yazması ÂLÎ FEYZÎ dedemin ! ‘“RÛH”’unu görmüş zât O ! Bu mesajım en ‘“Emin !”’ Tüm sırları paylaştım ! Ne isterseniz deyin ! Her günüm ! On MUHARREM ! İçim dışım HÜSEYİN ! Onun üstünde yoktur HAK’tan başka kademe ! HAKK’ın HÜSEYN’e aşkı ! ‘“Tap !”’ Dedirtti ! ‘“ÂDEM’e !”’ Gözyaşlarıma onun masum kanı verir renk ! ‘İsmi İMÂM HÜSEYİN olan !’ ‘O Şehitle’ denk ! (361) Olmak istersen ‘siyah kâlb noktasına varan !’ (361) Her nefesinde ! İMÂM HÜSEYİN ismini an ! ‘ ‘“İsm”’in sırrı !’ O. Hem bak ! ’19 kez 19 !’ (361) 19 kez Kur’anda isim ! ‘“Boş lâf”’a tokuz ! ‘Kâbe’ye tap’ sözü denk ! ‘Bağlan ismine’ yine ! (583) ‘And iç !’ MUHAMMED ÂLÎ FÂTMA HASAN HÜSEYN’e ! (583) ‘“ÂDEM’e secde !”’ Son sır ! Düşün ! Ve tekrâr oku ! Tâ ki ! Sende oluşsun ! ‘“ÂDEM”’e âit doku ! ‘Öz yolu !’ ‘İrfan yolu !’ Yâni ‘“Bilmek”’ kendini ! ‘“İçinde birlikte doğ !”’ ‘“Kucakla efendini !”’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ 10 MUHARREM 1423 11 MART 2002 ANKARA
yeni Türkçeye çevrilmiş versiyonu !”
‘“LÂ ve İLLÂ !”’ Kalksın artık ! ‘“YOK !”’ Ve ‘“VAR !”’ ‘“Taksim eden şey !”’ Kalmasın ! ‘“Çift deniz !”’ Bir nokta olsun ! ‘“İNCİ !”’ ‘“MERCAN !”’ Salmasın ! ** “AHMED’in ikrâmı FÂTMA !” Başka anlam almasın ! “Ayni ‘“Rûh !”’ “Hem ayni et !” ‘“AHMED !”’ İle ‘“ÂLÎ ”’ hâli ! Yok ! ‘“RESÛL”’den başka ”’ ÂLÎ !”’ Yok ! ‘“MUHAMMED !”’ Yok ! ‘“ÂLÎ !”’
İnci : Ezilmiş inci zehiriyle şehid edilen HZ.İMÂM HASAN Mercan : (Kırmızı rengiyle) KERBELÂ’da kanı dökülüp şehid edilen HZ.İMÂM HÜSEYİN
Ancak, lâtince köküne göre, ‘CON-Naître !’ ‘Birlikte doğmak’ anlamına gelir ! Çoğu dilleri ve gramerlerini, ‘“Bilge”’ler inşâ etmiştir. Meselâ Türkçede sözcük sıralamasında zaman, mekândan önce gelir. Nitekim Kur’anda ALLAH ‘“Ben zaman”’ım ! Anlamında ‘“DEHR”’e yemin eder ! Tevrâtta da ‘“Zamanın başlangıcında”’ ilk sözdür ! ***Not : Ebced ilmine göre, ‘108’ Kur’anda = ‘“HAK”’ = ‘“CUNDENA”’ ‘108’ (Ordularımız) = ‘“MÎZAN”’ ‘108’ (Kıyâmet terâzisi) = ‘“NAH NU”’ ‘108’ (BİZ) = ‘Yakınları sev sözünün iç yüzü’ ‘108’ = ‘“Kendi”’ (‘“LÂFZA-İ CELÂL”’ = 1080 : 108) ‘ALLAH lafzı.’ İsim ve kelimelerin Ebcet ilmine göre açılımları : ‘HÜSEYİN AŞKI’ = 138 Kâbe’ye tap = Üscüdul Beytullah = 583 Bağlan ismi = İsm-i biat = 583 MUHAMMED ÂLÎ FÂTMA HASAN HÜSEYİN = 583 Apaçık İmâm (İmâm-ı mübin) = Secdeye vesile (vesile-i secde) = 184 Sorgulanma (yevm-üs suâl) = Malûm ecel (Ecel-i müsemma) = 184 ‘ÖZ YORUM !’
Çevirisini, ilkin M.G.K. bana verdi ! * Bazısının yanına yazmıştı yorum, derin ! Rûhuyla temastaydı ! Daha çok aklım erdi ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA - 1981 * : M.G.K. = Milli Güvenlik Konseyi ‘“Ö Z !”’ 1-YUSUF nedir ? YUSUF ebced de 156 eder, saat ile eşdeğerdir ! 2-Saat nedir ? Saat, Kur’anda kıyâmet ile eş anlamlıdır ! 3-Şu halde YUSUF kimdir ? Kıyâmettir ! 4-Kıyâmet ne demek ? Ölümden sonra ayağa kalkmak ! 5-Hangi ölüm bu ? YUSUF hayâtta iken kıyâmet olduğuna göre , sağ iken gerçekleşen bir ölüm ! 6-YUSUF bunu nasıl anladı ? Rüyâsında 11 yıldız ile Ay ve Güneş’in kendisine secde ettiklerini görmekle ! 7-Bu nasıl rüyâ idi ? Yüklə 3,62 Mb. Dostları ilə paylaş:
|