42 yil öncesi
Yüklə 3,62 Mb.
|
|
MUHAMMED’e, kurnazca bu, canavar isnâdı ! Çünkü Yunanca sayı, tam ‘MAOMETİS’ adı ! Kıyâmet vizyonunda, görmüş Yuhanna onu ! Evliyanın burada bakınız geldi sonu : Bu sayı ‘“Kurtarıcı Yehova”’ ismi ile denk ! Âdem’e rûh üflenen, ‘“Cuma günü”’dür mihenk ! Altı yüz altmış altı, ‘Kurtarıcı ismi’ de ! Ona, vaftizde inen YAHYA veya İLYAS de ! İbranice ‘İLYAS’ ve ‘EV’ sözcükleri eşit ! ‘“Kurtarıcı ALLAH”’ da ! Öz demek ! Çeşit çeşit ! Bu sayı, ‘“Son gün tenden çıkan”’ o “Genç”’ ile denk ! ‘“Âdem’e rûh üflenen Cuma”’dır buna mihenk ! İbranicede yine bu sayı, ‘Güneş sözü !’ İBRAHİM ‘“El Elyon”’ der ! Çünkü ÂLÎ’den özü ! Bir dâire çiziniz ! Bu kadar olsun çapı ! Çemberi MUHAMMED’dir ! ÂLÎ’dir ona kapı ! Bir sayı çıkarınca, olur RAHÎM’in evi ! İlk anne MUHAMMED’e minnet, evlât ödevi ! ‘“Kurtarıcı Elohim”’ ‘“Ev”’ ile ayni eder ! Bir sayı eksik ile Tevrât ona ‘“İLYAS”’ der Otuz altıya kadar topla ! Bak ayni sayı ! LÂM ELİF’in kapısı ! Bul ilk ve son yasayı ! İki sayının kare toplamı ‘kırk beş !’ ÂDEM ! İki sayı çarpımı, avucunuzda bu dem ! ‘Üç yüz altmış derece’ demek mâdem dâire ! Otuz altıdır aslı ! Sıfırı vesâire ! ‘Ş’ harfini açarsak, tam ‘üç yüz altmış’ eder ! Ve otuz altı ile, yüz yüze kalır peder ! Üç ve altı yazarak karesini toplayın ! Âdem sayısı çıkar ! Âdem’dir sırrı Ay’ın ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA - 9. 9. 2000 İsim ve kelimelerin ‘Ebced’ ilmine göre açılımları : Şm yeşue = 666 = Cuma günü (İbranicede) Alişa ( İLYAS) = 411 Byt = 412 Yeşue Alhim = 412 = Kurtarıcı ALLAH = Tanrı İsâ Yom şşi = 6.Gün = CUMA Şabb-ı emrd ktat (Bıyıkları terlemiş oğlan) = 666 = Şm yeşue (Kurtarıcı adı)
Yanıp hücrelerinden ! Dirilir imiş cismi ! HAK der :‘“Çürümüş kemik, hatta toz olsan bile, Ondan yaratacağım seni !”’ Her hücren ile ! ‘“Öylesine ki ayni olacak parmak izin !”’ Vermem bir tek kılını yitirmene ben izin ! Dört beden var : ‘Düşünce ! Arzu ! Şeffaf ! Ve Fizik !’ Herkeste başka titrer ! Çıkarır ayrı müzik ! Ölen ! Bu dört bedenin âlemini geçince, Her beden ! Enerjiye dönüşür gayet ince ! İlk hücreleri yalnız dağılmaz hiç birinin ! Rûh bu 4 hücreye der ; ‘Yeniden Arza inin !’ Dört beden âlemine ! Rûh ve dört hücre iner ! Dört yeni plân ile Rûh ! Bu dört hücreye biner ! Yeni beden plânı ! Bağlı eski yaşama ! Kendini bulmak için ! Her hayât bir aşama ! Dört hücre ! Enerjini çeker mıknatıs gibi ! Eski zerrelerinden olur vücûd sâhibi ! Her şey yerli yerine konur ! Cin şaşıp kalır ! Her hücredeki gücü ! HAK, emânete alır ! ‘Güneş altında yeni bir şey yok !’ Ata sözü ! Güneş, Rûhtur ! Altında dört beden var ! Bul özü ! Sana âit arıtmak eski dört bedenini ! Temiz can hoşnut eder ancak ! Halk edenini ! Temiz bedenin, Rûha çıktıkça titreşimi ! Der: ‘Tam yansıtmalıyım, giyindiğim eşimi !’ Ama giyilmez hâle ! Kirli beden gelince ! Bir çukurda yakılır ! O çukur pek derince ! Rûh kendisine tekrâr ! Dört beden alır yeni ! Ve Dünyâya indirir ! Vücûdunu giyeni ! Anla artık ! Bir çeşit yakılsa bile külü ! Her bir zerresi olur ! DNA molekülü ! Demek ki insân imiş ! Efsâne Anka kuşu ! Ya uçup Arşa konar ! Ya ‘“Tırmanır yokuşu !”’ Yâni ezelden beri ! Kopyalanan ! Hep sensin ! Kopyalanan ilk asla ! ‘“Âdem”’diyor, ‘“HANÎF DÎN !”’ Sâf canın ise Havvâ ! Annen O ! Sâfî himmet ! ÂDEM-HAVVÂ ! RÛH ve CAN ! ÂLÎ ile MUHAMMET ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 05 MAYIS 1999 ANNEMİN MEZARTAŞINA
Melek olan canım, büründü ete ! Geri çağırınca Ulu sâhibim, Bir kanat çırparak uçtum cennete ! Beni karşıladı Babamla Anam ! Şimdi beraberim EHLİBEYT ile ! Buradan dünyâda, ayrılmam artık , Bütün dünyâları verseler bile ! Size bir emânet bıraktım Yerde ! Birine benziyor tamamen tipi ! ‘“HANÎF DÎN”’ sırrını açıklayacak ! Çünkü ; ‘“Hanif Din”’dir, ALLAH’ın ipi ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA - 02.12.1994 ‘“A R A F !”’
Ekseninde ! Dağıtım yapan HAKERENLER var ! ‘İnsân hayâtı’ denen şu sırat köprüsünde ; Kendini bilen çok az ! Kalanı sıra savar ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ İZMİR - 01.05.1996 ARAPÇA HOCASI ! Arapçacı övünüp der : ‘Kur’anı bilirim !’ ‘Kur’an’a vukuf için !’ ‘Arapça imiş birim !’ Oysa ! ‘İlk hâinlerden !’ ‘Son katillere !’ Kadar ! Arapça bilenlerin elindeydi iktidar ! ‘“HAK !”’ RESÛL’e, ‘“Beyan”’ı öğretti !”’ ‘Dili değil !’ ‘“Beyan !”’ Ve ‘Dil’ farkına, hocam sen şimdi eğil : ‘“Kur’an”’ idi elbette ! Öğretilen o ‘“Beyan !”’ “Canlı Kur’an’ım !” Diyen ! ‘“Beyan”’ı etti ayan : ÂLÎ ‘“Apaçık İmâm !”’ Hem de ! ‘“Apaçık kitab !”’ Her dilde ! Herkese O ! ‘“Yarın edecek hitap !”’ “KUR’AN !” “İNSÂN !” “İKİZ”dir ! Demiştir zaten RESÛL ! ‘“Senden çıkar !”’ ‘“Son gün O !”’ Hazırlan usul usul ! Sen ‘İKİNCİ ÂDEM’sin ! İçindeki : ‘“İLK ÂDEM !”’ Candan önce mevcût, ‘“RÛH !”’ ‘“Kâlbine girdi !”’ Mâdem ! ‘“İlk ÂDEM’in bildiği !”’ Değil harflerin ismi ! Harf ! Titreşim sayısı ! ‘“SES”’le yaratır cismi ! ‘“İlk Âdem tarafından kondu her hayvân adı !”’ Her burç ! Bir hayvân ismi ! Bunu ‘“Bilge”’ anladı ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 22 NİSAN 2002 Kelime anlamları : Birim = ölçü Vukuf = anlama Ayan etmek = açıklamak Hitap = seslenme İktidar = devlet Beyan = söylem Burç = yıldızlar kümesi ARZ CENNETİ !
Niçin güçsüzüz öyle ise ? Ne bu ıztırâb ! Daha çok benziyoruz cehennemlik birine ! Lütfen açıkla Ya RAB ! Bu âyetten amaç ne ? HAK lütfedip fakire şöyle bir cevap verdi ; Çünkü O kâlbden soru soranları severdi ! ‘“O her şeyi veren RAB”’ senin saklı özündür ! ‘“Hiç kamaşmadan bakan kalbindeki gözündür !”’ Sana ‘“Arz da Cenneti”’anlatıyor bu âyet ! Orada ‘“Ne istersen olur !”’ Güçlüsün gayet ! Bil ki ‘“RABB’in emri rûh !”’ Sihir demektir büyü ! Büyüyü boz ! Rûhu bul ! Cennet boyutu büyü ! O zaman cennet olur sana bütün kâinat ! Daha ne duruyorsun ey ‘“Kâfir ! Ne bu inât !”’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 1998 ARZ’IN ÖZGEÇMİŞİ ! ARZ I
Dokuz, Âdem demektir ! İyi irdele onu ! ALLAH gibi ! Kimseyi ortak etmez kendine ! ‘“ALLAH’ın fıtratı o !”’ Eşittir ‘“HANİF DİN”’e ! Katmanının dışında, dokuz’a ne eklesen ! En sonunda ! Dokuz’un dışında bulursun sen : Dokuz artı beş on dört ! On artı dört eşit beş ! Eklediğin kovuldu ! Dokuz’a olmadı eş ! Ona eklenmek için ! Ol dokuz’un katmanı ! Dokuz ! İstiyor yâni, dokuz’u yansıtmanı ! Meselâ yedi kere dokuz, altmış üç eder ! Altı artı üç ! Dokuz ! HAK ona ‘hoşgeldin !’ Der ! ‘“RAHMÂN ilk, Arz’ı, sonra yedi göğü yarattı !”’ İkinci yaratılan, ‘Ay !’ Denilen sırattı ! Ay hep yüzünü döner ! Tavaf ederken Arz’ı ! Açıklar bize niçin ! Neye ! Hac yapma farzı ! HAK der : ‘“İnsândan daha zor, yaratmak âlemi !”’ En zoru Arz’ı inşâ ! Esrârını çöz emi ! ‘“HAKK göklere iki gün ! Arz’a dört gün ayırdı !”’ Melekler karşısında insânları kayırdı ! Arz mâdem ilk oluştu ! Arzdadır ilkin eren ! Haklı öyleyse ! ‘“Ona secde emrini veren !”’ İlk eren zat ikizdir ! MUHAMMED ÂLÎ, adı ! RAHMÂN ! Bunlardan önce kimseye yansımadı ! Âdem ayni Arapça, hem de İbranicede ! İlk Âdem’e, ‘“ALLAH’ın sen en yüce adı de !”’ Âdem sözcüğüne E ekle ! Toprak demektir ! Toprak Havvâ oluyor ! Çünkü ‘E’ dişi ektir ! Toprak, annemiz AHMED ! Babamız, ÂLÎ ! Âdem ! ‘EBÛ-T-TURÂB’ ‘toprağın babası’ demek mâdem ! Bu lâkabı ÂLÎ’ye, bizzat MUHAMMED verdi ! ‘“Kalbi mühürsüzlerin !”’ Sâdece, aklı erdi ! ‘“Kâfir tanık olmadı”’ bak ! ‘“Öz doku”’na eğil ! HAKK’a yardımcı olan ! Tanık ! Seyirci, değil ! Âlem yaratılırken ‘“Yüceler”’ oldu tanık ! Zîrâ onlardı kendi fıtratına uyanık ! ‘“ÂLÎN !”’ Hem ‘“Yüceler !”’ Hem ‘“En evvelkiler !”’ Demek ! Terbiyemize verdi, ‘“En eskiler”’ çok emek ! Bu yüzden oldu bunlar ! Secde etmekten muaf ! Âdem ! ‘“Bunlardan tekrâr rûh alınca, oldu af !”’
“Hepinize denk olan insânım” der MUHAMMED ! Bunda var ! Onun gizli kimliğine alâmet ! HAK derken ‘“Sen olmasan ! Yaratmazdım âlemi !”’ Onu sen kendin gibi bir insân sanma ! Emi ! HAK onun hakkında der ‘“O her âleme rahmet ! Adını her anarken ! Mutlak ona selâm et !”’ Selâm et sen ! ALLAH’ın fıtratına ! Misline ! Niyâz et ! ‘“RAHÎM olan RAHMÂN”’, Arş’ına ine ! Tüm insânlara eşit MUHAMMED ! Tek başına ! Yeyip içtiğin her şey ile girer aşına : Bu Arz ! Bu toprak ! Zîrâ onun kutsal vücûdu ! Onu öpmektir halkın HAKK’a olan sücûdu !
Yalvarır Arz’a ! Onu kaldırıp insân ede ! ‘“Sana yarattım yedi göğü”’ der ALLAH ! Niçin ? Yedi semâ halk oldu ! RESÛL, yani Arz için ! ‘“Yedi göğün benzeri, bu yüzden olmuştur Arz !”’ Mîrâca çıkmak için ! Arz’a inmek oldu farz ! ‘“Yedi gök iki günde ! Arz dört günde ! Oldu halk !”’ Göklerin iki misli arz ! Bu sırrı çöz de ! Kalk ! Yedi gökte melekler var ! Arzda ise, Âdem ! ‘“Melekler arşı taşır !”’ MUHAMMED Arş’tır mâdem ! ‘“Melekler hiç durmadan ! MUHAMMED’i zikreder”’ : ‘“Bizi de Arz’a indir ! İnsân kılığında”’ der ! ‘“Çıkanı ve ineni ALLAH bilir”’ der âyet ! İki çeşit mîrâç var ! Dikkat edersen şayet : Biri Arz’a inmekle ! Biri göğe çıkmakla ! İnerken ve çıkarken, sakın güvenme akla ! Ölen Arz’a inemez ! Havadan hafif teni ! Kör uçuşu yapar ! Yok çünkü toprak anteni ! AY’a çıkmak için de, ‘yer çekimi’dir mâni ! Ne çıkabilir ! Ne de o inebilir yâni ! Yükünü her attıkça ! Bir gezegene çıkar ! Tekrâr melek olmakta ! İnsâna yoktur çıkar ! ‘“Sağken kör, ölünce de demek kalacaktır kör !”’ Toprak bedende çünkü ! Toprağa oldu nankör ! III Arz’ın içine giren olur bir “GAYB ERENİ !” Esrârını açıklar ! Kâbe’nin boyu eni ! ‘Mikro Kâbe’ şeklinde, toprağın zerreleri ! ‘Toprak’ ile de ! Aptes alır İslâm’ın eri ! ‘Yedi temel kattan bil !’ Oluştuğu için Arz ! Kâbe’yi ‘yedi’ defa tavaf etmek oldu farz ! İki ara kat ise yedi kat için bağlaç ! Şeytan taşlayıp, koşma, bunlar için gözü aç ! ‘Kara taş’ ile başlar Kâbe’yi tavaf ! Niçin ? Arz soğurken ! Donan “İlk nokta” olduğu için ! Arz çekirdeği ise ! Kara taşın timsâli ! Orda HASAN, HÜSEYİN, FATMA, MUHAMMED ÂLÎ ...! “Yunus, balık karnında mîrâç yaptı” der RESÛL ! “Benimkinden aşağı sanmayın !” ‘Ayni usûl !’ Arz’ın karnı olmalı ! Balık karnından maksat ! ‘“Yuttuğu diri çıktı !”’ Ve Yunus aldı ruhsat ! Papa şapkası balık ağızlı ! Yunus ! Mesih ! ‘“Korunmuş kitab”’ Arz’dır ! Girenler olur ‘“Rasih !”’ Kendi eren giremez Arz katmanına ! Niçin ? Üst şeffaf ten ! Havadan hafif olduğu için ! Bulunca, Arz içine o, seyâhat edeni, Transla yoğunlaşır en üst şeffaf bedeni ! ‘Yer çekimi’nin etki mesafesine girer ! Nihâyet Arz içine dalarak, ‘“GAYB”’a erer !
ÇEŞME- İZMİR – 10.08.2000 ‘“A R Z”’I N S I R R I ! Dünyâya ediyorum en büyük esrârı arz ! En büyük esrârıdır dünyânın, Dünyâda Arz ! ‘“Ben bilmediğinizi, bilenim ! Dedi RAHMÂN !”’ Meleğin bilmediği, ‘“Arz”’dı ! HAK söz bu ! İnan ! ‘Bin bir gece masalı !’ Arz ! Bilir misin niçin ? ‘“Arz”’ sözcüğü toplamı ‘Bin bir’ ettiği için ! ‘“Arz”’ ‘bin bir !’ Söz konusu âyet ise ‘Bin’ eder ! ‘Bir’ fark, ‘Ekvator’ olup ; HAK ‘“Sırat köprüsü”’ der ! ‘“Rûh üfleme günü”’ de ‘Bin’ etmektedir mâdem ! Meleklerle Îblisin bilmedikleri, bu dem ! Yalnız bu Arz hakkında, RAHMÂN ‘“Gayb âlemi”’ der ! Çünkü ‘“el Arz”’ ve ‘“El Gayb”’ da tam ‘Bin kırk üç’ eder ! ‘MUHAMMED ÂLÎ FÂTMA HASAN ve HÜSEYN evi !’ (1001) ‘Rıza’ ve ‘“Arz”’la ayni ! Tavaf, bu ev ödevi ! (1001) ‘“ERRAHMÂN’ın Arş’ının ismi”’ oldu bundan ‘“Arz !”’ (1000) ‘“Meleklere, taşımak ! Bize, tavaf !”’ Oldu farz ! Onu taşımak veyâ tavaf ! Âdem’e secde ! HAK ‘“Secde et yaklaş”’ der ! İşte bu ! Düşmek vecde ! (1). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (2). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (3). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (4). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ‘“Yüceler”’ “İMÂM ÂLΔ ‘“Kalû belâ cevabı !”’ Hepsi ‘yüz doksan iki !’ Sözü tut ! Çok sevabı ! ‘“RABB’iniz değil miyim ?”’ Suâlinin vakti’dir ! ‘Arz’ın rûhunun ismi’ ile ahdin aktidir ! (5). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . “Saat işaretleri” ‘“rûh üflenme zamanı !”’ ‘Bin kırk iki’ ediyor ! Gerçek kıyâmet anı ! ‘“Meryem’e ilettiği kelime !”’ ‘“Mesîh”’, HAKK’ın ! Yine bak ‘ayni sayı !’ Rûh o ! Şirk koşma sakın ! (1042) ‘“Meryem oğlu”’ ‘“din günü mâlikinin ismi”’dir ! ‘“ERRAHMÂN’ın yüzü o !”’ ‘Üç yüz kırk üç’ resmidir ! ‘“Ayağa kalkmasıdır İMÂM ÂLÎ’nin”’ sende ! Bu da ‘üç yüz kırk üç’ bak ! Dinelene özüm de ! ‘Îsa el Mesîh eder’ ‘iki yüz doksan dokuz !’ ‘O velîde eridik !’ ‘Ben’ olarak ‘biz’ yokuz ! ‘“Yüzünü dine döndür”’ odur ‘“Hanîf denilen !”’ (299) ‘Îsa’nın indiği gün !’ ‘“HAK din ahdi !”’ Yenilen ! ‘Bin iki yüz kırk altı’ eder ‘“Arz’ın rûhu !”’ (1246) ‘Gayb erenleri !’ değil ! Sıra insân gürûhu ! ALLAH’ın bil ki ‘“O’dur dış ve iç olan ismi !”’ (1246) Yâni ister görünür ! İster saklanır cismi ! “O’dur rûhu bu Arz’ın !” “RAB kalbimi sen aç” der ! (1257) İki söz ayni sayı ! RESÛL gibisi ender ! Bin üç yüz kırk yedi’dir “bu Arz rûhunun ismi !” (1347) O ‘MUHAMMED ÂLÎ’yi özde bulanın cismi !’ (6). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . HAK renk hakkında Kur’an ‘“ALLAH’ın boyası”’ der ! (1558) ‘Bin beş yüz elli sekiz’ “Hazret-i Îsa” eder ! “Şabb-ı emret sözü”de eşit ayni adede ! ‘Bıyığı henüz çıkmış delikanlı ona de !’ (1558) “RABB’imi gördüm bir genç sûretinde” der RESÛL ! Mîrâçta RABB’i görmek için yok başka usûl ! Budur ‘“ALLAH’ın yüzü sözünün hîkmeti”’ bil ! (1558) O yüz sende ! ALLAH’ın fıtratına mukabil ! ‘“ALLAH’ın fıtratı”’ ve ‘“Ben RABB’in değil miyim ?”’ (755) ‘Yedi yüz elli beş’er ! Budur en kutsal giyim ! İşte ‘O Hacı BEKTAŞ !’ eğer bir artsa rakam ! (756) ‘“Kitab-ı kerim”’ yâni Kur’an o ! En üst makam ! Bir eksik veyâ bir fazla hesapta, yakın demek ! ALLAH’a yakın olmak ile şart borç ödemek ! ALLAH’la ayni sayı, bir hesap çıksa bile ! Onu yorumla ! Aslı yansıtan ayna ile ! Aynadaki, bakanın aynen kendidir ama ! Resmidir ! Çıkmış ona bakan en yakın cama ! ‘Yedi yüz yirmi üç’tür BEKTAŞ ! ‘“En temiz şarab !”’ (723) ‘“El beyt-ül haram !”’ Yâni ‘“Kâbe”’ diyor ona RAB ! Kâbe’ye gitmemişken bu yüzden denir hacı ! Kâbe senin fıtratın ! Bulamazsan ne acı ! (7). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA- 2000 (Not: Yerleri boş bırakılan (7) yedi beyit ileride açıklanacaktır.) “ASR-I SAÂDET !” Ey Hoca ! Tüm şeytanlar safta birleşik iken ! RESÛL’ün devri ! Her tür fesada eşik iken ! ‘Asr-ı saâdet’ diye, hep översin o asrı ! Fitnenin uyuduğu, kanlı bir beşik iken ! Sezar’ı, evlâtlığı hançerledi ! Bu âdet ! Kardeşlerini, boğan padişahları yâd et ! Tüm hâin dostlarının kimliğini bilerek, Dertli can verdi RESÛL ! Bu mu ‘Asr-ı saâdet ?’ RESÛL’ün dört can dostu, cihar-ı yâr-i güzîn; ‘Dört halîfe’ derken ! Halkı saptırmak garezin ! HAK sâde ‘“ÂLÎ, FÂTMA, HASAN, HÜSEYİN’i ! Abâ altına almak için vermişken izin !”’ ‘“Her ümmetin RAHMÂN’a vardır yol göstereni !”’ Diyen ALLAH ! Gönderdi en ulu HAKERENİ ! ‘“Unvanı toprak”’ deyip ‘“Şeytan”’ca ret ettiler ! Toprağın babasıyken ! Yöneten tüm evreni ! İçilmişken ! ‘“ÂLÎ ve HAKK’a bağlılık andı !”’ ‘Canlı Kur’an’ yerine ! Cansızlar Şah atandı ! ‘“Âdem’e secde etmem !”’ Âyeti belli oldu ! ‘Çıkan fesattan’ şeytan sevindi ! HAK utandı ! HAK, ‘ÂLÎ’yi halife atayın’ dedi diye ! Parolaları oldu : önce, EHLİBEYTİ, ye ! Aç bırakılan FÂTMA ! Akciğerini kustu ! Gasb edilen mîrâsı, Hayberdendi hediye ! Ayşe anan ! RESÛL’ü gömdürdü bak evine ! Uydurduğu hadîsten ! Herhâlde çok sevine ! Gömdürmedi FÂTMA’yı babasının yanına ! Bu derece kıskançlık ! Yerin dibine ine ! O FÂTMA ki ! Cebrâil, ÂLÎ’ye nikâhladı ! O FÂTMA ki ! Meryem’e eşit ! Betûl’dür adı ! Ayağa kalkar idi ! Ona babası bile ! O FÂTMA ki ! HASAN’la HÜSEYİN’di evlâdı ! ÂLÎ’ye kıymak için ! Yine o seve seve, Başkomutanlık yaptı ! Altında süslü deve ! Binlerce insân öldü ! Öldüremediği Zât , Esir alıp ‘Ana’ yı ! Soktu çıktığı eve ! ÂLÎ, Şah olana dek ! Çürümüştü cemiyet ! Aynen bugünkü gibi ! Köşe dönmekti niyet ! Köşe kapmaca ! Buldu nihayet lâyık lider ! Muaviye baş oldu ! Ağır ödendi diyet ! Av av ! Yâni ‘hav hav’dır ! Muaviye hecesi ! ‘“Dili dışarı sarkan köpek !”’ Geberecesi ! ÂLÎ’nin şahâdete erdiğini duyunca, Sevinip dedi:‘Bugün bence kadîr gecesi !’ Yirmi yedi Ramazan günü ! Çekti ziyâfet ! ‘“Fesatçıya mı arzda sen verirsin hilâfet !”’ Suçlaması İblîsin hayretle yorumlandı ! İblîs halîfe oldu ! Ne tebdili kıyafet ! Kur’an der ki :‘“Bir zâlim olduğu vakit vâli, Her kültürü yok eder !”’ Karartır istikbâli ! Hırsını yaptı ! Kur’an yerine anayasa ! Bunda var ! Bekir ! Ömer ! Osman’ın ! Çok vebâli ! O her şeyi bilene ! Sen iftira edersin ! ‘Üçüne sağken, cennet HAK müjdeledi !’ dersin ! ‘“Âdem ! Cennete girmiş iken bile kovuldu !”’ ‘“Andı !”’ Bozarsan İblîs ! Eğer bozmazsan ! ‘“Ersin !”’ Bu nedenle ALLAH der : ‘“Sınanır îmânınız !”’ Bir sırat köprüsünden ! Geçiştir her anınız ! Tavus ! Horoz ! Karga ! Kaz ! Dört kuşu kesmek gerek ! Taht ! Şehvet ! Ömür ! Yemek ! Hırsı yapar kanınız ! ‘Hav hav !’ Yapay düzeni yıkıp kurdu saltanat ! Dîn alıp satanlara ilk o gerdi kol kanat ! Ekledi birçok Câmi ! RESÛL’ün mescidine ! Halkı, HAK’la uyutup soymayı etti sanat ! Dîn ! Siyâset aracı olup yolundan saptı ! Kimi Sünnî ! Mızrakta Kur’an-ı bayrak yaptı ! Kimi Alevî yobaz da ! Aşağı kalmayıp, HAK aynası ÂLÎ’ye ! ALLAH diyerek taptı ! Geberirken ! Piçini, av av bak etti belâ : Yezîd mahcûp etmedi onu ! Çıktı Kerbelâ ! HÜSEYİN’in başını kesince ! Aptes aldı, İmâmlık etmek için verildiğinde selâ ! ‘“Sen kan dökenleri mi yapacaksın bir imâm !”’ Sorusu aydınlandı iblîs’in ! Yok istifham ! İsyandan korkan mel’un için ! Tüm sarıklılar, Düzdü hadîs ve yorum ! Bahşişten alıp ilham ! Dediler: ‘HÜSEYİN’e şehit olmakmış kader !’ ‘“HAK, kimsenin eceli bir saniye şaşmaz”’ der ! ‘On muharrem, aşure günü demek ! Çünkü NÛH , Bugün gemiden çıktı ! Bayramda olmaz keder !’ ‘İsmail için gökten yüce bir kurbân indi !’ ‘Şimdi anlaşıldı, o Hazret-i HÜSEYİN’di !’ ‘Yas tutmak günâh olur, bak kutsal Kâbe bile, Kerbelâ şerefine, siyah örtü giyindi !’ Ürettiler bu çeşit ! Bir sürü kutsal yalan ! Kanmadı hiçbirine, ‘“And”’ına bağlı kalan ! Nasıl kansın ? Asâdan çıkan o dev yılanla, Bir olur mu ! Firavun denen zehirli yılan ! “Sâlih’in dişi olan devesini, der AHMED, Öldüreni affetmez ALLAH ! Kopsa kıyâmet !” Bu deve ! ‘her Nebî ve HAK DOST’un temiz özü !’ Yâni sicili bozuk ümmetlere ! Yok rahmet ! Kader ! ‘Mikdâr’ demektir ! ALLAH değildir zâlim ! ‘Ölçüyü’ bilir ! Zorla kabûl ettirmez âlim ! Bak ! Kusur işleyince, hemen kızarıp yüzün , Der: ‘Yarın öbür yüzle, ne olur benim hâlim !’ Siyah Kâbe örtüsü ! Bil ki Kadîr gecesi ! Yüz sürdüğün siyah taş da ! Onun bilmecesi ! Cennette beyaz imiş ! Yere düşmeden önce ! Âdem Babamız gibi ! Yâni ‘“Rûh”’ güvencesi ! Yerde bir sürü varken ! ‘“Gökten koç indi !”’ Niçin ? Rûh, vücûda inince ! Boğazlandığı için ! Ölmedi o ! Yatıyor mağaradaki gibi ! Ayağa kaldır onu ! Vicdânla iyi geçin ! Tohum ! Rahimde ‘Nûh’un gemisi’ gibi yüzer ! Tüm hayvânsal hırslarla ! Yüklü olarak gezer ! Demir atıp ! ‘“Kırkıncı gün”’ batmaktan kurtulur ! Dokuz ay ‘“Onuncu gün !”’ Arza ayak basar er ! Ölüye ! ‘Kırkıncı gün’ mevlit okunur ! Niçin ? MUHAMMED gibi tekrâr ! Arza doğması için ! HAK ! RESÛL’e bile der :‘“Bana güzel bir giriş Ve çıkış ver diyerek duâ et için için !”’
İki mel’unun adı ! Türk’e hep tabu kaldı ! Ebû Müslim’in ÂLÎ soyundan atadığı, İlk onu şehit etti ! Yâni o da çakaldı ! Demek, asalet rûhtur ! Soy sop ise cesettir ! Ceset ! Kemik çengele asılmış kokmuş ettir ! Soy sop ile övünme ! Sedef, tek inci yapar ! Meryem’i bulamazsan ! Kendini hadım ettir ! RÛH bir nefes ! Can ise yumurta ve menîdir ! Âdem : ne Türk ! Ne Arap ! Ne Rus ! Ne Ermenidir ! ‘“HAKK’ın seçkin ırk !”’ Diye övdüğü Yahûdiler, Kast sistemine âsî ! Hindistan göçmenidir ! Afrika bile geldi ! Ganimetçilere dar ! Cihâd ordusu gitti ! Tâ İspanyaya kadar ! ‘Kâfirleri Müslüman yapmak terânesiyle !’ Hazîneyi altınla doldurdu her iktidar ! Sonra cihâd ! Arap’tan Türk’ün eline geçti ! Her padişah ! ‘HAK dedi’ ‘beni halîfe seçti !’ ALLAH’ın kullarını ! Kul etti kendisine ! Anadolu’nun kanı ile terini içti ! Anadolu’da çıktı ! Gerçek ulu sultanlar ! Dünyâ ve Ahirete ! Hükmeden komutanlar ! HACI BEKTAŞ ! FAZLULLAH ! MEVLÂNÂ ! ATATÜRK ! Ve .... Gizli kimliklerini ! Kâlb gözü açık anlar ! Yüklə 3,62 Mb. Dostları ilə paylaş:
|