Ve lemma dehalu min haysü emerehüm ebuhüm ve onlar her ne kadar babalarının kendilerine emrettiği gibi şehre girdilerse de ma kâne yuğniy anhüm minAllâhi min şey'in bunun Allah’tan gelecek olana karşı bir yararı olmadı. Tedbir güzel şey, tedbir aldılar fakat yine gelecek olan geldi. illâ haceten fiy nefsi Ya'kube kadaha Bu ibare de çok derin bir ibare; Ne ki bu Yakub’un içinden geçeni dile getirme ihtiyacını duyduğu bir temenniden başka bir şey değildir. Yani o bir endişesini dile getirdi. Ki endişe insani bir şeydir. Hiç kimse endişe duymakla kınanamaz. Yavruları için, evladı için endişe duymuş olmasından dolayı Yakub’da kınanmıyor zaten burada. Doğal karşılanıyor. Fakat Allah’ın son sözü söylediğini ve söyleyeceğini bilerek. Hz. Yakub bunu biliyor. İşte rabbimiz bu kıssayla da hepimize bu dengeyi korumamız gerektiğini ima ve işaret ediyor. Allah’a rağmen bir şeyin olamayacağını, bir başarının olamayacağını dile getiriyor bu örnekler.
