Ḥikāye-i Ḥammām Nattāḳ, yk. 116b-129a.
Baş:
Naḳle-i aḫbār ve ḥıfża-i āŝār şöyle rivāyet eylemişler ki diyār-ı Yūnān’da zamān-ı Sāsāniyān’da bir bāzergān-ı ṣāḥib-miknet ve bir tāc-dār-ı pür-ḥaşmet vardı ki sālhā baḥr u berden sefer ve ḥuşk [u] ter gezer ‘acā’ib-i aḥvāl-i ‘āleme ve ġarā’ib-i eṭvār-ı benī ādeme ‘ayn-ı ‘ibretle naẓar itmişdi. Ṣofra-i ni‘metinüñ fuḳarādan gül gibi hezār bende-i ḫalḳa–be-ġūşı ve kāse-i şerbetinüñ ġurebādan piyāle-ṣıfat yüz biñ çāker-i cür’a-nūşı var-ıdı.
Son:
Ol zindān-ı ‘anā ve zehdān-ı belādan biñ cehdle çıḳup vādī-i nefsden mürūr [u] ‘ubūr eyleyüp ṣaḥrā-yı sürūr [u] sükūta ve ṣaḥn-ı ḥużūr [u] rāḥata ire andan daḫı güẕer idüp göñül diyārına ve dil ḥiṣārına şehriyār ola ve ol ḥiṣāruñ yidi ḳat sarāyına mālik olup ḥazāyin ü defāyinine yol bula.
Resim 1
Resim 2
Dostları ilə paylaş: |