A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

aç- IV, acıkmak; arıp-açıp bk. arı III.

aça, 1. yahut eki aça: birşeyin çatallandığı yer; ikiye ayrılmış; eki aça oy bar: iki türlü fikir vardır; 2. kupa (iskambil kağıdı) , açanın tuzu: kupanın birlisi.

açakey, açakay, bir nesnenin çatallaştığı yer; ikiye ayrılmış.

açar= naçar.

açarçılık, açlık, açlık çağı.

aççılık, açlık, kıtlık, kıtlık günleri.

açekey= açakey.

açendik, kon. = naçalnik; açendik miliyse: milis amiri.

açeyke, kon. = yaçeyka.

açı-, 1. ekşimek, tahammür etmek; acılanmak; kımız açıdı: kımız ekşidi; 2. ağrı hissetmek; balaga booru açıdı: çocuğa acıdı.

açık I, açık: kapı açıktır; kün açık: gün açık, hava açık; kabağı açık bk. kabak I; açık cigit: temiz kalpli, dürüst delikanlı; içi dışı bir olan çocuk; açık ayt- : açık söylemek, doğru söylemek, közü açık kişi: zeki adam; açık ooz: geveze; açık oozduk: gevezelik;açık-ayrım bk. ayrım.