A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kınğkılda-, nazlanmak; nazlanarak iste-mek (mes. çocuklar hakkında).

kınğkısta-, 1. bir şey isterken ağlamsamak, kırılıp-büzülmek; 2. yavaşca inlemek; kiçine kınğkıstap kaldı: bir parça hastalandı; bir ceri kınğkıstap kalğanğa okşoyt: bir yeri acımışa benziyor.

kınğşı-, acı-acı bağırmak; sırıtmak: acı-acı ağlamak.

kınğşıla- = = kınğşı-: börüdöy kınğşıladı: kurt gibi sırıttı; katın kınğşılap süylöp, kız bolboyt ats. ince sesle konuşmakla evli kadın kız olmaz.

kınğşılaş-, müş. kınğşıla-‘dan.

kınğşılat- = = kınğşıt.

kınğşıt-, et. kınğşı-‘dan; kız kınğşıt-: kızı kocasının köyüne yollamak yahut bu yolculuk için hazırlanmak. (harf.: kızı acı-acı ağlatmak).

kınık ι, adet; alışkanlık; kınık al- yahut kınık tap-: dadanmak, heves etmek.

kınık- ιι, heves etmek; dadanmak; alışmak.