A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kıranğ = = kır ι.

kırç ι: kırça çap-: kesip almak, kapıp al-mak; tört kolumdu balta menen kırça çaap aldım: baltayla dört parmağımı kestim; kırça tişte-: şiddetle dişlemek – ısırmak; kırça bas-: amudî katetmek (dikey boyunca geçmek).

kırça ιι, küçül. kır ι’den.

kırçak: kırçak taş = = kır taş (bk. kır ι, 3).

kırçanğğı, kel; uyuz (sıfat olarak); uyuz (atlarda); kırçanğğı at: uyuz at.

kırçı-, kesmek, biçmek.

kırçılda-, gıcırdamak; kırcıldağan suuk: çatırdayan, çatlayan soğuk; kırçıldağan caş kezde: sıhhat fışkıran gençlikte.

kırçıldaş-, müş. kırçılda-‘dan.

kırçıldat-, et. kırçılda-‘dan.

kırçın 1. küçük zanaat sahibi; kırçın tal bk. tal ι; 2. genç oğlan; 3. ufak – tefek, mini-mini; kırçın caştar: «taze gençlik»; kırçınında öldü: gençken öl-dü; 4. kırçınım: gençliğinde ölen oğlunu anne bu kelimeyle anarak ağlar.