A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kırkaarda-, sıraya dizilmek.

kırkala-: kırkalay: koy kırkını: koyun kırkımı.

kırkıl-, mut. kırk- ιι’den.

kırkım = = kırkın ι.

kırkın ι, kırkma; koy kırkını: koyun kırkımı.

kırkın ιι, kız sözünün tekidir.

kırkındata = = kıdırata.

kırkıra-, hırıldamak; hırıltı çıkarmak, kısık sesle konuşmak; ses kısıklığına uğramak.

kırkırak, 1. sesi kısık olan; gıcırdayan; 2. mırıltı; mışıktın kırkırağı: kedinin mırıltısı.

krkırat-, et. kırkıra- ‘dan.

kırkma, kırpılmış, kesilmiş, kesme, kırkma yoluyla hazırlanmış olan; kırpma çay: bir nevi çay.

kırktır-, kırkmayı emretmek.

kırla-, yahut kırr-kırla-: «kırr-kırr» diye seslenmek (atı çağırmak için).

kırma, kazılmış, sathı temizlenmiş oyulmuş; kırma tabak: oymak suretile yapılmış olan ağaç tabak; kırma ayak: tahta çanak; kırma taş: çakmak (çakmak tüfeği için).

kırmaçı, 1. harman dövmek için daire şeklinde yapılan sert ve düz mahal, ekin demetleri yığılan yer; kırman bas-: harman dövmek.

kırmıçık, tencere dibinde yanarak yapışan yemek parçaları.