kollektivdeştirüü, kollektifleştirme.
kollektivdeşüü, işs. kollektivdeş-.'ten.
kolo I, köknar kerestesi.
kolo II, tunç; kolo üzönğgü: tunç üzengi.
kolo III: boor kolo: korkmak, dehşet duymak, kuşkulanmak, sakınmak, tereddüt içinde kalmak.
koloğoy, biçimsiz, hantal.
kolokto-, sarkıp durmak (biçimsiz ve hantal şey hakkında).
kololo-, tunçla süslemek; tunçla kaplamak; kololoğon kumğan: tunç kumğan (bk.)
kololuu, tuençlu, tunçla bezenmiş.
kolomoluu, hesapsız.
kolomto, obanın içinde ateş yakılacak olan yer, obada yemek pişirmeye mahsus olan ocak.
kolon, kolonna, r. sütun, direk; kolon zalı: sütunlu salon.
kolonğ, kovcu ve konğşu sözlerinin tekidir.
kolonğso, I. koltuk altından gelen ter kokusu; 2. atın ön ayağının iç tarafından (dizden yukarı) bulunan nasır; attın kolonğsosunan kar caadı: atın dizini geçecek kadar kar yağdı.
Dostları ilə paylaş: |
