A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

koloniya, r. müstemleke.

kolonizator, r. müstemlekeci

kolonizatsiya, r. müstemlekeleştirme, iskân.

kolonka, r. küçük sütun.

koloo, topallık.

kolos, (bazılarının anlattığına göre) büyük, kocaman; (başkalarının anlattığına göre ise) doğru, düz; kolostoy bolğon baltır: kaim bal­dır; sözü eki emes kişini kolos dep ay tat: kararlarım değiştirmiyen a-dama «kolos» diyorlar.

kolot, iki tümsek yer arasındaki uçukur yer; dar dağ deresi, çukur.

koloy-, çıkık durmak (kocaman ve biçimsiz nesne hakkında); koloyğon :kocaman, dızman (şey).

koloyt-, et. koloy-'dan.

kolsoboy r-: kolsoboy baştoo tar.: de­veran eden posta.

koltoy-, kısa boylu şişman kılığında bulunmak, tıknaz olmak koltoyğon coon kol: kalın ve sağlam el, kocaman el.

koltuk, kolun üst kısmiyle böğür a-rasmdaki mahal, koltuk, koltuk altı; kitepti koltukka kısıp aldı: kitabı koltuk altma sıkıştırdı; kol­tuğu soğot: nobzı tepiyor, o daha diridir; takır koltuk: koltukaltı çukuru (burasına süngü saplamak ölümü mucip oluyormuş); takır koltuk, öpkö dep, Konokbay kılıç saldı deyt folk.: burası koltukaltı ve akciğer diyerek Konokbay kılıç çaldı diyor; koyun koltuk (bazarı da koyon koltuk): çaprazlama ku­caklaşma (bu durumda kucakla­şanlar bir kollarını omuza ve öteki kollarını ise, koltukaltına atarlar); koyun-koltuk alıp karmaş- (karşı­laştıkta) çaprazlama kucaklaşmak; koyun-koltuk alıp küröş-: ellerile haçvarî tutuşarak güreşmek; koyun-koltuk alışkan, taanış: can-ciğer ahbap; koyun-koltuk alışıp, alım-berim kılışıp folk.: can-ciğer ahbap olarak ve alış-veriş yapa­rak; bir koltuk otun: bir koltuğa sıkıştırılan odun; koltukka suu burk-: kışkırtmak, tahrik etmek; koltuğuna suu bürküp cüröt: «kol­tuğuna su püskürüyor» (kışkırtı­yor, tahrik ediyor).

koltukta-, koluna girmek, koltuk al­tında taşımak, koltuklamak.