koromcu, zarar .•kilime, boşuna harcanma, israf; konuncu boldu: eksildi, harcandı, sarf edilip bitti.
koromcula-, israf etmek.
koromculuk == koromcu.
koronğ: koronu et bir şeyin içinden çıkarak gözükmek; koronğ etip çığa tuştu: başını yukarıya çıkardı ve gene daldı (mes., suda boğulup batmakta olan adam hakkında).
koronğdo-, bir parça çıkmak ve tekrar içeriye dalmak (bir nesnenin ucu hakkında); nayzanmğ uçu koronğdoyt folk.: mızrağın ucu kımıldıyor.
