koşuluu, katılma, birleşme.
koşuluuçu, 1. katılan; 2. mat. toplanan adet.
koşumça, 1. ilâve, katım, ulama, mütemmim, üstelik, katma, zam, koşumca cemiş: katma mahsul; koşumca emgek: fazla emek; koşumca nark: fazla kıymet: 2. es. mihir verene yahut şölen tertip edene yardım (ör. bk. kaş V, 2).
koşumçala-, il'âve etmek: tamamlamak.
koşumçalaş-, katım sıfatile ilhak edilmek, ilâve, ulama olmak.
kosumçaloo, işs. koşıumçal-'dan.
koşun = koşuun.
koşuna, komşu olan; komşu; koşuna uluttar: komşu uluslar (milletler)
koşundu, mat. es. hasılı cem, toplam.
koşuu, 1. ulama, ilâve etme; 2. mat. cem, toplama; toptop koşuu: gruplar halinde toplama; 3. emretme, tevdi etme.
koşuuç, avuç dolusu.
koşuuçta- avuç dolusu almak.
koşuun, asker, ordu.
kotolo-, yığılışmak, kalabalık halinde toplanmak; pek çok olmak.
Dostları ilə paylaş: |
