könğ, gübre, tezek; çım könğ yahut cer könğ: bataklıklardaki çürümüş bitki kökleri, ki yakacak yerine de kullanılabilir, turp kömürü (bk. çım I).
könğdöy, boş, kof.
könğdöylö- , boşluk, boş saha meydana getirmek, teşkil etmek; nayza kirip içine, könğdöylöy kirip kılaptır folk. : süngü karnına saplandı ve delik açtı.
könğkö I, yahut könğkö tokoy: içinden geçilmez sık orman.
könğkö II, r. es. “konka” : atlı tramvay.
könğkü, (destanda) pek çok, hesapsız.
könğsömök = = çıptama.
könğtör- , 1. tersine çevirmek, devirmek; 2. alt- üst etmek.
könğtörül- , 1. tersine çevirmek, devrilmek, içi dışına gelmek; 2. alt- üst olmak.
