köpös, köpöş, (r. “kupest”) tacir, tüccar.
köpsün- , kendisinsn çok taraftarı bulunduğunu sanmak ve bundan dolayı, caka satmak ve övünmek.
köpşök, gevşek, kof; köpşök kar: gevşek, mesamatlı kar.
köptö- , çoğalmak, miktarca artmak, top halinde iş görmek; köptöp cenğip ketti: toptan, hep beraber hareket ettiklerinden galebe çaldılar.
köptük, 1. çokluk, kalabalık; bul mağa köptük kılat: bu benim için çoktur; 2. gram. cemi.
köptür- , et. köp III’ten; taruu köptür-: darıyı ıslatarak şişirmek; anı dünüyö köptürdü: dünya malı, servet yüzünden burun şişirdi (harf. : onu zenginlik şişirdi ) .
Dostları ilə paylaş: |
