köş I, f. et; kam köş, bk. kam I; ötük butumdu kızıl köş kılıp cooruttu: çizme etimde yara açılıncaya kadar ayağımı vurdu; açtan ölböyt, köştön kalbayt: şöyle- böyle (ortaca) geçiniyor.
köş II: köş- köş! : deve puduğunu çağırmak için nida.
köşögö, 1. perde, yeni evlilerin yahut genç karı- kocanın yataklarını başkalarınınkinden ayıran perde; 2. (piyeste) perde; tört köşögö: dört perdelik tiyatro temsili.
köşögölön- , örtü ile örtülmek.
köşökör, dalkavuk, yaltak.
köşökörlön- , dalkavukluk etmek, yaltaklanmak.
köşölünğkü = = köşülünğkü.
köşönök (Rad.. V) = = köşögö I.
köşör- , direnmek, inat etmek, karşı koymak, israr etmek.
köştük: kam köştük, bk. kam I.
köşö- , tam bir rahatlık ve sukûnet içinde bulunmak, sukûnet bulmak, rahatlamak; köşüp uykuğa kirgen: dağdagasız uykuya dalmış.
köşül- (manaca) = = köşü- ; köşülüp uktaba! : gamsız uyuma!
Dostları ilə paylaş: |
