menğ, ben, hâl.
menğdubana, banğ otu (Hyosciamus niger).
menğgi = manğgi I II
meniki, benim; bul at meniki; bu at benimdir; meniki akılsızdık: benim yaptığım ahmaklıktır
menmençil, övüngen.
menmençilik, övüngenlik.
menmensi-, övünmek, farfaralık etmek.
menşebek, kon. menşevik.
menşevik, r. Menşevik (Rus mutelil sosyal-demokrat) partisi mensûbu.
menşeviktik = menşevizm.
menşevizm, r. Menşenik partisine intisap : menşeviklik.
merbet, f. inci, sedef.
merdek = mardek.
merden- f. mit.: çil merden: kırk gayip erenler; piri merden: Buharanın patronu olan Bahaeddin`in sıfatıdır, ki Destandaki bahadırlar sık-sık onun imdadına başvururlar (onlar Şahi Merdan`ının mededine de müracaat ederler).
merdiker, f. gündelikçi ırgat.
merdikerlik, gündelikçi ırgatlık
merdiyen, bir, bahadır atının lâkabıdır.
merek, kerek sözünün tekidir; kerek-mereği cok: lüzumu yok.
mereke = bereke.
meres = mıras.
merestel-, mmirasına konulmuş olmak.
mergen, 1. tüfekle avlanan kimse, nilanci; alğanı bolot mergendin ats.: verenin eline bir şey geçer, avcının eline av geçer; 2. tüfekle avlanma; mergenge çıktı: avlanmıya çıktı.
Dostları ilə paylaş: |
