münöt, (r. “minuta”) dakka.
münöz, yahut kulk-münöz: ahlâk, tabiat, seciye; münözü cakşı: iyi ahlâklı, tabiatı iyi: tap münözü: sınıfa mahsus karekter.
münözdö-, tasvir ve teşhis eylemek.
münözdöl-, rasvir ve tavsif eylemek.
münsüz, kusursuz, eksiksiz.
münt-, bk. munet-.
münüşkör, münüşker, f. doğancıbaşı (avcı kuşları çıkarma, onları talim etme ve onlarla avlanma mütehassısı) .
münüşkörlük, münüşkör (bk.) mesleği.
mür, ker II sözünün tekidir.
mürdö I = mürzö.
mürdö- II (bacaklar ağırdığı zaman) gevşek ve korka-korka basmak.
mürgü-, 1. her iki ayakla basmak; kuvvetten düşmek; mürgüp bas-: ayakları güç hal ile sürüklemek; 2. mec. sık-sık ve küçülerek selâmlamak, iğilmek.
mürgüt-, et. mürgü-‘den.
mürök, mit. dirim suyu, âbı hayat; müröktün suusun içtinğbi? : âbı hayat mı içtin? (hiç ölmeyeçeğini mi sanıyorsun? )
mürt, ansızın ölüm; cığılğan cerde mürt ölüptür: düştüğü yerde ölmüş.
mürtöz, a. : kara mürtöz: muzır, gaddar, taş kalpli, amansız.
mürü, omuz mafsalının öne doğru çıkık duran kısmı, omuz.
Dostları ilə paylaş: |
