oroy ııı, f. yüz, ruy.
oroypo, kiriş, yay kirişi.
oroypok = orolpok.
orozo, f. dn. oruç, ruze.
orsoğoy = orsok.
orsok, üst dişleri çıkı duran kimse.
orsonğdo, hareketlerinde üst dişleri çıkı duran kimseye benzemek.
orsoy-, öne doğru çıkık durmak (mes., üst dişler hakkında; kayalar hakkında).
orsoyt-, et. orsoy-‘dan.
orto, 1. orta; tün ortosu: gece yarısı; orto col: yarı yol; oktyabr ortolorunda: İlkteşrinin ortalarında; ortobuzda: müşterek istifademizde, hepimize aittir; orto ara yahut orto-aralık: mesafe; çüz sarcanday orto-arağa (yahut arlıkka) kelip; yüz sajen kadar mesafeye yaklaşarak; kap orto bk. kaporto; 2. orta halli.
ortoço, ortaca, orta (orta hacimde, orta büyüklükte, orta evsafta) ; ortoço döölöttüü: orta halli.
ortok, 1. dost, arkadaş; ölüm ortok: samimî dost,ölünciye kadar ahbap;2. mahsulün bir kısmını alan, ortakçı; tenğ ortok: mahsulün yarısını alan.
Dostları ilə paylaş: |
