A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

açuu II, ekşime, tahammür etme.

açuu III, 1. açma, kilitlenmiş şeyi açma; 2. aydınlatma, ifşa etme; ayıbın açuu: suçu aydınlatma, ifşa etme.

açuulan-, 1. hiddetlenmek, kızmak, öfkelenmek; 2. sövmek; haşlamak; aga açuulanıp koy: haşlasana şunu!

açuulanış- müş. açuulan-dan.

açuulant-, kızdırmak, hiddetlendirmek.

açuulanuu, işs. açuulan-dan.

açuuluu, öfkeli, kızmış, hiddetli, gazaplı, çabuk kızan; açuuluu duşman: fena düşman.

açuurkan-, gereğinden fazla ekşi veya acı nesne kullandıkta nahoş bir hisse tutulmak; ekşiyi veya acıyı sevmemek; caşbala kımızdı açuurkanıp içpeyt: ekşi tadını sevmediğinden, küçük çocuk kımız içmiyor.

açuurkant-, et. açuurkan-dan; balanı kımız berip açuurkantpa: çocuğa kımız verme, onun karnını ekşi şeylerle doldurma.