A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

sınık I, kırık, kırılmış.

sınık II, terbiyeli, nezaketli, nazik, mütevazi, kendi halinde olan; sınık cigit: nezaketli, terbiyeli delikanlı; sınık söz: nezaketle hitap.

sınış, 1. kırık, kırılma, dönüm noktası; 2. iflâs.

sınoo, işs. sına-‘ dan; özün özü (yahut öz özün) sınoo: kendi kendini tenkit.

sınooçu, deneyici; sınooçu – uçkuç: tecrübe pilotu.

sınsız, tenkit haricinde; sınsız köp: gayet çok.

sıntabr kon. = sentyabr.

sıp, sı hecesiyle başlıyan sözlere takviye için katılır: sıp – sınık: çok nezaketli, çok mütevazi, gayet terbiyeli.

sıpaa = sıpayı.

sıpakerlik = sıpayılık.

sıpat = sapat.

sıpatta-, 1. tasvir etmek, tavsif eylemek; 2. aşırı derecede övmek, göklere çıkarmak.

sıpayçılık = sıpayılık.

sıpayı, sıpaa f. nezaketli,zarif, nâzik, terbiyeli; <sen> degen sıpayığa ölüm ats. : nezaketli adama diye hitap etmek ölümdür; spayı söz: nezaketli söz; sıpayı tonğbos, kaltırar ats.: sıpayı üşümez ama titrer.