A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

şaktı =şahta.

şaktor =şahtyor.

şal I, f. 1. felç,mefluç; 2. aciz; gevşek; 3. erkeklik gücü olmayan, impotent.

şal II: şal tögün: saf yalan, tam bir masal; köl şal tüşüp (yahut bolup) terdedi: kan-ter içinde kaldı.

şala I, bitkin; aylınğ ala bolso, eki atınğ şala ats.: köyünde kavga, niza olursa iki atın kuvvetten düşer; şala kulak: kulakları sallanan (at).

şala- II, bir işi çabuk, özenle ve verimli bir tarzda yapmak.

şalaakı = şalakı

şalak =şalakı.

şalakı, sünepe, pasaklı, avare.

şalakılık avarelik, pasaklılık.

şalakta -, 1. hızlıca ve canlıca koşmak; 2. boşta gezmek.

şalaktık = şalakılık.

şalanğ, 1. (öküz eğerinde) kuskun; 2.paldım; 3.mec. mıymıntı.

şalanğda-, (öküze) kuskun geçirmek.

şalanğtay, burunun iki deliği arasındaki ince kemik (vomer).

şalay-, takattan düşerek sallanmak (mes. kırılmış aza hakkında); eki köz ketti alayıp, eki but ketti şalayıp folk. gözler karardı, bacaklar takattan düşüp sallanıyor.

şalbaa, bataklı çayır; otun yüksek ve sık bittiği rutubetli mahal.

şalbırt: ala şalbırt: yer yer karın erimesinden hasıl olan açıklık; ala şalbırt : yer yer karın erimesinden hasıl olan açıkların peydah olduğu mevsim, ilkbaharın başlangıcı.