adalsın-, sofuluk taslamak; adalsıngan moldonun üyünön ceti kamandın başı çıgıptır ats. : sofuluk taslayan hocanın evinden yedi tane yabani domuzun başı çıkmış.
adalsınuu, işs. adalsın-dan.
adam I, a. insan ; adam balası: insan dünyası (beşeriyet) ; insan; adam kıl- : adam etmek; mınday kılsanğ adam bolboysunğ: böyle yaparsan adam olmazsın.
adam II, taaccüp haykırması (adet olduğu üzere kadınlar tarafından kullanılır) ; adam, bizçe süylöp olturbaysınğbı! : vay, sen bizim gibi konuşuyorsun ya!
adamçılık, inssani vasıflar (insan has olan bütün şeyler) .
adamdık= adamçılık.
adamgerçilik, a-f-k. insanlık, insaniyet.
adamgerçiliksizdik, insaniyetsizlik.
adamgerçiliktüü, insanca, insaniyetli.
adamsat = adamzat.
adamsın-,kendisini adam saymak; kendisinin başkalarından aşağı olmadığı fikrini beslemek.
adamsınt-, et. adamsın-dan; balanğdı adamsıntıp koy: çocuğuna çeki düzen ver (harfiyen: insan kılığı ver) .