A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

tenğirekey, sivrilip duran.

tenğirenğde- , 1. hareketlerinde burun ucu yukarıya çevrilmiş olan kimseye benzemek; 2. mec. fena saldırmak.

tenğirey- , ucu yukarıya doğru çevrilmiş olmak (burun hakkında)

tenğiri, Tanrı.

tenğirsi- , aşırı derecede caka satmak.

tenğiz I, deniz.

tenğiz II, iyi arkadaşlık edebilen, uysal (insan hakkında) ; telegeyi tenğiz. bk. telegey.

tenğke = tenğge.

tenğkey- , kalın karınlı ve yürürken kıçını oynatır olmak.

tenğsel- , mevzun ve ağır bir surette sallanmak; bir parça sallanmak.

tenğseldir- , et. tenğsel-’ den.

tenğselgiç, saat rakkası.

tenğselt- , mevzûn ve ağır bir surette sallamak; bir yandan o bir yana sallamak.

tenseltüü, işs. tenselt-’ ten.

tenğselüü, mevzun ve ağır sallanma.

tenğsin- , kendini denk, müsavi saymak.

tenğşer- = tekşer- .

tenğşeril- = tekşeril- .

tenğşerüü = tekşerüü.

tenğtayla- : tenğtaylap aytış- : biri birinden geri kalmıyarak münakaşe etmek.

tenğtaylaş- , müş. tenğtayla-’ dan; tentayğlaşıp turat: (kuvvetçe ve biribirine karşı muamele v.s. itibariyle) biri birinden geri kalmıyorlar. biri birine denktirler.