A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

ubayımsızdık, kaygısızlık; sükunet.

ubayran = oyron; ubayran sal-: tahrip etmek, viran atmek, helak etmek.

ucdan, a. vicdan.

ucdansız, vicdansız.

ucmak. cennet.

ucut. a. varlık, vücut.

uç ı, uç, sivri uç; nayzanın uçu: mızrağın ucu; uçu-kıyırı cok bk. kıyır 1; kalem uç, bk. kalem 1; uçuna cet- mec.: tüketmek; bul önğdüü faktlardı körsötüp uçuna cetüü kıyın. enğ köp: bu gibi vakıları gösterip bitirmek gayet güçtür. çünkü onlar pek çoktur; ooz uçunan coop kaytardı: yalnız ağzının ucile cavap verdi; es-uçu cok bk. es ı; uçunğ uzarıp. uruğunğ köböysün!: neslin, zürriyetin devam etsin.

uç- ıı, uçmak; uçup kel-: uçup gelmek; toodan uç-: dağdan yuvarlanmak; okko uç-: kurşunla vurulmak; oktan, kurşundan helak olmak; közünön uçtu: bk. köz; uçup kal-: mec. yuvarlanmak (yerinden, memuriyetinden olmak).

uça, 1. kuyruk sokumu kemiği; kıç; kuday uçanğan urğur!: tanrı kıçımdan vursun! (ilenç); 2. arka kısmı (paltonun, ceketin).