A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

umtuluş ı. ileriye atılış, hamle.

umtuluş- ıı. hep beraber ileriye atılmak, hücum etmek.

umtuluu. hamle. ileriye doğru atılma.

umuran: umran kal!: mahvol!

un un; un saldır; un övütme tegirmenge barıp un saldırçuubuz: mutadımız olduğu üzere. değirmene giderek un övütüyorduk.

una- tasvip etmek. muvafakat etmek.

unaa iş hayvanı: küç unaa: cer kuvveti.

unaş-, müş. una-‘dan.

unat. muvafakat ettirmek, kandırmak.

unçuguş. müş. unçuk-‘tan.

unçuk-, ses çıkarmak, seslenmek; unçukpa!: sus!: köp unçukapayt, sözkö cok: çok konuşmuyor, konuşkan değildir; katuu unçuğup süylöt: bağırarak konuşuyor.

unçuktur-, et. unçuk-‘tan; anı unçukturbay taştadı: o, onu susturdu.

unğğu, 1. dövdü, balta tersi; mızrak temerinin günder sokulduğu yeri; ketmen unğğusunan cerge battı: çapa tepesine kadar yere battı; 2. gram. kelimelerde asıl madde, temel, kök; unğğu söz: kelimenin ilkel şekli, kökü; unğğu tilder: köksel diller.